به گزارش "ورزش سه"، به نقل از بی بی سی، تداوم چندساله ناکامی میلان چنان هواداران این تیم را آزرده و خشمگین کرده بود که فقط انتخاب یک نام بزرگ برای نیمکت میلان را نشانه تغییر مثبت می‌دانستند. از همین رو هشتگ "پیولی اخراج" را حتی پیش از نخستین بازی میلان با سرمربیگری پیولی راه انداختند.
ایوان گازیدیس یکی از مدیران اجرایی میلان پس از برکناری جامپائولو و انتخاب پیولی، بیانیه‌ای منتشر کرد که در آن آمده بود: "من موقعیت کنونی و دلیل ناامیدی هواداران را درک می‌کنم. میلان در سالهای اخیر رنج کشیده و این یک سفر طولانی است که آسان به نظر نمیرسد."
اما نه؛ آسان‌تر از آنچه حتی به نظر مدیران میلان میرسید، پیولی اوضاع باشگاه بزرگ شمالی را سر و سامان داده است.
پیولی پیش از انتخاب به عنوان سرمربی میلان، از سرمربیگری فیورنتینا برکنار شده بود. او در ۹ آوریل ۲۰۱۸ درحالی که فیورنتینا در رده دهم جدول قرار داشت، با این استدلال از سوی رئیس باشگاه که "توان خروج از این شرایط بد را در کادرفنی کنونی نمیبینیم" مجبور به ترک فلورانس شد.
در جدول عملکرد پیولی در ماموریت‌های قبلی‌اش را می‌بینید. هرچند حالا اغلب کسانی که هشتگ "پیولی اخراج" را در زمان انتخاب او به عنوان سرمربی میلان داغ کرده بودند، به توانایی او ایمان آورده‌اند؛ اما مرور اعداد این جدول، دلیل اعتراض و ناباوری هواداران میلان در ابتدای کار را نشان می‌دهد.
پیولی که در فصل ۱۵-۲۰۱۴ لاتزیو را به فینال جام حذفی فوتبال ایتالیا رسانده و در سری‌آ سوم شده بود، در دو پروژه بعدی با اینتر و فیورنتینا موفق نبود.
در اینتر متوسط ۱/۶۷ امتیاز را از ۲۷ مسابقه کسب کرد و با فیورنتینا درحالی فقط ۱/۴۳ امتیاز از هر بازی گرفت که ۷۴ بار روی نیمکت این تیم نشسته بود.
این نکات و اعداد نه تنها برای هواداران میلان، بلکه برای مدیران باشگاه چنان نگران‌کننده بود که از همان نخستین بازی تیم با سرمربیگری پیولی، به دنبال جانشین او بودند.
باشگاه میلان مذاکرات جدی با رالف رانگنیک را به نتیجه مطلوب رساند و رسما اعلام شد که این مربی-مدیر آلمانی در فصل ۲۱-۲۰۲۰ جانشین پیولی خواهد بود.
تغییر دراماتیک ماجرا اما از همان روزها کلید خورد؛ نتایج میلان با پیولی بهتر شد و کار به جایی رسید که در شش بازی آخر، میلان ۵ بار پیروز شد و فقط یک تساوی مقابل آتالانتا داشت.
تیمی که در رده سیزدهم در اختیار پیولی قرار گرفته بود، فصل را در رتبه ششم به پایان رساند و به لیگ اروپا صعود کرد.
باشگاه میلان تصمیم به حفظ پیولی و تمدید قرارداد او گرفت و حتی رانگنیک که بازی‌های میلان را با ذهنیت سرمربیگری این تیم تماشا کرده بود، از عملکرد پیولی ستایش کرد و تصمیم باشگاه میلان را عاقلانه توصیف کرد.
میلان در بازی‌های ابتدایی فصل گذشته با سرمربیگری مارکو جامپائولو یا با آرایش ۲-۴-۴ لوزی بازی می‌کرد، یا با آرایش ۱-۲-۳-۴ که معروف به آرایش "کاج" است.
در آرایش و شکل بازی تیم جامپائولو، سوزو، هافبک اسپانیایی و کریزتف پیاتک، مهاجم لهستانی نقش ویژه داشتند.
جامپائولو اغلب از سوزو به عنوان بازیساز اصلی خود استفاده می‌کرد و این هافبک نزدیک‌ترین مهره به مهاجمان تیم بود و به همین دلیل هاکان چاهانوگلو عقب‌تر از سوزو و نزدیک به فرانک کسیه بازی می‌کرد.
یکی از مهمترین تغییراتی که پیولی در شکل بازی میلان ایجاد کرد؛ جلو بردن هاکان و دادن نقش محوری در حملات به این هافبک تکنیکی بود.
سوزو به تدریج از برنامه‌های پیولی خارج شد و به سویا فروخته شد. پیاتک هم به هرتابرلین پیوست و هاکان و زلاتان دو مهره اصلی و استراتژیک در برنامه‌های هجومی میلان شدند.
البته آنته ربیچ و رافائل لیائو هم در برنامه‌های پیولی رشد کردند؛ دو بازیکنی که هم به عنوان بال و هم به عنوان مهاجم مرکزی کارآیی مناسبی دارند و کیفیت کارشان از نیمه دوم فصل گذشته رشد کرده است.
در واقع پیولی بیش از آنکه انقلاب فنی خود را با فعالیت در نقل و انتقالات رقم بزند، پروژه خود را با تغییرات تدریجی در داخل بدنه تیم پیش برده است.
پیولی در فصل گذشته به آرایش ۲-۴-۴ خطی رو آورد اما یکی از مشکلات بزرگش در این سیستم، نداشتن مدافعان کناری موفق در فاز حمله بود.
ریکاردو رودریگز، مدافع چپی که زمانی در ولفسبورگ یک ستاره بود، در میلان چندان موفق نبود و تئو هرناندز هم که در تابستان ۲۰۱۹ به میلان پیوسته بود، برای جا افتادن در ترکیب تیم نیاز به زمان داشت.
اما حالا یکی از ستون‌های میلان، همین مدافع چپ فرانسوی است که در فصل دوم حضور در این تیم تبدیل به یکی از بهترین‌های پست خود در اروپا شده است.
داستان پرهیجان میلان در فصل جاری ادامه دارد. درست در فصلی که یوونتوس افت کرده و با آندره‌آ پیرلو وارد دوره گذار شده و آتالانتا هم پس از شروعی پرقدرت، از صدر جدول فاصله گرفته، میلان بدون حتی یک باخت، به هفته شانزدهم رسیده و منتظر رویارویی با یوونتوس است.
پیولی در روزهای ابتدایی حضور در ورزشگاه سن‌سیرو اعلام کرده بود که "تیم او فوتبال آزاد بازی خواهد کرد." کلمه "آزاد" در توصیف پیولی، اشاره به شکل دینامیک بازی تیمی و جابجایی متعدد بازیکنان در زمین داشت؛ چیزی که حالا عملا در میلان می‌بینیم.
تیم پیولی در فصل گذشته بارها با سیستم ۲-۴-۴ بازی کرده بود، اما در فصل جاری سیستم پایه این تیم ۱-۳-۲-۴ است.
در خط دفاع غافلگیری بزرگ، تئو هرناندز است؛ مدافع چپ ۲۳ سالهای که سه سال پیش از اتلتیکو مادرید به رئال مادرید پیوست و مدتی هم قرضی در رئال سوسیداد بازی کرد اما سرانجام در تابستان ۲۰۱۹ باشگاه رئال مادرید تصمیم گرفت او را با مبلغ ۲۰ میلیون یورو به میلان بفروشد، چون مارسلو برزیلی گزینه اول رئال در دفاع چپ بود.
در تصویر عملکرد هرناندز را می‌بینید. شاید بتوان گفت او بهترین دفاع چپ سری‌آ در فصل جاری است. ۴ گل و ۳ پاس گل در ۱۳ بازی آماری درخشان برای یک مدافع کناری محسوب می‌شود.
در جریان بازی هرناندز را نه فقط به عنوان مدافع چپ، بلکه شبیه یک بال هجومی بارها نزدیک محوطه جریمه حریف می‌بینیم؛ بازیکنی که در دادن پاس آخر به مهاجمان هم مهارت دارد.
میلان در سالهای اخیر مدافعان کناری با مهارت هجومی مناسبی نداشت و رشد فنی هرناندز نقش ویژه‌ای در افزایش توان هجومی میلان داشته است.
هاکان چاهانوگلو، زلاتان ابراهیموویچ و رافائل لیائو چند مهره استراتژیک دیگر میلان در فصل جاری هستند که از امتیازآورترین بازیکنان لیگ محسوب می‌شوند.
راز بزرگ این میلان اما در شکل بازی این تیم است؛ همان چیزی که پیولی تعبیرش کرده بود به "فوتبال آزاد".
در تصویر می‌بینید که میلان تا پایان هفته پانزدهم لیگ، حتی در بین ۵ تیم برتر از نظر مالکیت توپ قرار ندارد.
اما در تعداد شوت به دروازه، با فاصله‌ای اندک نسبت به آتالانتا، تیم سوم لیگ است. در گل زده اما میلان پس از اینتر بهترین آمار را ثبت کرده است.
کنار هم گذاشتن همین سه مورد نشان می‌دهد که میلان هرچند در هیچ‌یک از سه فاکتور برترین تیم نیست اما در کنار اینتر "موثرترین تیم لیگ" تا اینجای فصل است؛ تیمی که بدون نیاز به کنترل بازی براساس مالکیت، در کمترین زمان ممکن به دروازه حریف می‌رسد.
این آمار زمانی معنادارتر می‌شود که بدانیم ۱۷ گل از ۳۴ گل میلان در فاز بازیسازی زده شده است. یعنی درحالی که به مالکیت و حفظ توپ اصراری ندارند، در بازیسازی یک تیم بسیار باکیفیت هستند.
هاکان بهترین پاسور میلان در حملات است که ۶ پاس گل داده و پس از او هرناندز و لیائو هستند که هرکدام ۳ پاس گل در این فصل داده‌اند.
میلان چند هفته است بدون زلاتان مصدوم پیش می‌رود. پیولی در یکی از مصاحبه‌های اخیر خود تاکید کرد که "زلاتان فقط یک بازیکن برجسته نیست، بلکه رهبر تیم در رختکن است اما مجبوریم بدون او پیش برویم."
در بازی حساس چهارشنبه شب هم زلاتان حضور نخواهد داشت و به نظر می‌رسد بار دیگر لیائو پرتغالی در مرکز خط حمله به جای زلاتان بازی خواهد کرد.
در این تصویر، بهترین‌های میلان در چند زمینه تا پایان هفته پانزدهم را می‌بینیم. زلاتان نه تنها بهترین گلزن میلان است، بلکه بهترین شوتزن این تیم هم محسوب می‌شود.
هاکان با ۶ پاس گل، نه فقط بهترین پاسور میلان، بلکه بهترین پاسور سری‌آ تا پایان هفته پانزدهم البته در کنار دری مرتنز و هنریک میختاریان است.
هرناندز مدافع کناری است، اما بهترین آمار دریبل‌های موفق در میان بازیکنان میلان را ثبت کرده است.
مرور همین آمار نشان می‌دهد که میلان اگر زلاتان را برای بازی مقابل یوونتوس داشت، در خط حمله توان مضاعفی پیدا می‌کرد. در غیاب زلاتان، سرعت میلان در حمله افزایش می‌یابد اما شاید از زهر و قدرت ضربه‌زنی این تیم کاسته شود.
"من یک نابغه نیستم اما شخصیتی مصمم و کنجکاو دارم. کار در میلان را با یک دستیار شروع کردم اما حالا ۱۰ دستیار دارم که چند تا از آنها زیر ۳۰ سال دارند و به خصوص در زمینه تکنولوژی‌های جدید مسلط هستند و می‌توانند به ما کمک کنند. من در سالهای اخیر روی خودم به خوبی سرمایه‌گذاری کرده‌ام و هر زمان فرصت داشتم، مشغول مطالعه عملکرد مربیان دیگر بودم."
این صحبت‌های تازه پیولی در روزهای پایانی سال ۲۰۲۰ است؛ گفتگویی که برای نخستین بار در آن اعتراف کرد که "وقتی اولین بار پا به زمین تمرین میلان گذاشتم، یک حالت جادویی را احساس کردم. یک انرژی ویژه. اما این چیزی است که هر روز ساعت ۸ صبح در محل تمرین دوباره حس می‌کنم؛ احساس خوشبختی. با قدرت کار می‌کنم تا این احساس در من زنده بماند."
میلان-یووه یک بازی بزرگ دیگر برای تیمی است که درست در اوج ناباوری، تبدیل به یک مجموعه امیدوار و خوشبین شده است؛ آن هم با مربیگری مردی که حتا جانشین او به طور رسمی انتخاب و معرفی شده بود اما چهارشنبه شب برای پنجاه و هفتمین بار روی نیمکت میلان خواهد نشست.
میلان یکشنبه شب مقابل بنونتو یک پیروزی دیگر کسب کرد آن هم پس از حدود ۶۰ دقیقه ۱۰ نفره بازی کردن به دلیل اخراج ساندرو تونالی.
پیولی پس از این بازی تاکید کرد که "همچنان قوی‌ترین تیم‌های لیگ اینتر، یوونتوس و ناپولی هستند و درباره جایگاه میلان باید تا ماه آوریل صبر کرد" اما این یک تکنیک روشن برای کاستن از فشار روی بازیکنان میلان است؛ تیمی که حالا برای فتح سری آ پس از ۱۰ سال تلاش می‌کند.
