به گزارش روز چهارشنبه ایرنا به نقل از تارنمای خبری این روزنامه آمریکایی، در جریان موضوعات و انتقاداتی که در مجلس عوام بریتانیا در زمان «استنلی بالدوین» نخست وزیر وقت انگلیس در دهه ۱۹۳۰ میلادی مطرح شد، به وی انتقاداتی در خصوص فقدان آمادگی کافی بریتانیا در جنگ جهانی دوم مطرح شد، «وینستون چرچیل» که در آن زمان از نمایندگان این مجلس بشمار می‌رفت اظهار داشت: «تاریخ خواهد گفت که آقای محترمی (بالدوین) که در دست راست نشسته، اشتباه کرده است. من می‌دانم که چنین خواهد شد، زیرا من آن تاریخ را می‌نویسم».
چرچیل بعدها در کتابی ۶ جلدی روایت خود را از تاریخ آن زمان بریتانیا (در زمان جنگ جهانی دوم) نوشت.
اکنون «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه آمریکا هم به نظر می‌رسد قصد دارد با تکرار اقدامات چرچیل روایت خود را از تاریخ آمریکا بنویسد. او در توئیتر در حال جلای آوازه نه چندان خوبش است و احتمالا قصد دارد از این طریق راه خود را برای دوره‌های بعدی ریاست جمهوری هموار کند.
واشنگتن‌پست نوشت: رشته توئیت‌های پمپئو که از روز نخست ژانویه (۱۲ دی) سالجاری شروع شد، حاوی دروغ‌های بی‌شرمانه‌ای بسیاری است. یکی از نخستین دروغ‌های پمپئو در این رشته توئیت این است: «ما امروز نسبت به چهار سال پیش بسیار ایمن‌تر هستیم». این در حالی است که سال ۲۰۲۰میلادی مرگبارترین سال در تاریخ ایالات متحده بود. تاکنون بیش از ۳۵۴ هزار آمریکایی در اثر ابتلا به کووید-۱۹ جان خود را از دست داده‌اند و بسیاری از این مرگ‌ها به طور مستقیم ناشی از سوء مدیریت رئیس جمهوری است که پمپئو به وی خدمت کرده است.
دروغ شماره ۲: ادعای پمپئو مبنی بر «واقع گرایی. خویشتن داری و احترام به اصول و مبانی» در دوره وزارتش. اینها همان ایده‌های اصلی هستند که شعار «اول آمریکا» را تعریف می‌کنند. اما شعار اول آمریکا شعار ترامپ است؛ همان رئیس جمهوری که اکنون در تلاش برای لغو نتایج انتخابات ریاست جمهوری است. لذا احترام به اصول و مبانی از نظر پمپئو نشان می‌دهد روش وی در این راه همانند شیوه «موسولینی» (نخست وزیر ایتالیا در زمان به قدرت رسیدن فاشیست‌ها) در احترام به دموکراسی در ایتالیا است.
دروغ شماره ۳: «نمایندگی آمریکا با غرور و فروتنی به شیوه‌ای حرفه‌ای، کاری است که ما آن را انجام داده‌ایم».
خیر آقای پمپئو کاری که شما انجام داده‌اید با معنای واژه غرور فرق دارد و بیشتر تکبر و خودخواهی معنی می‌دهد.
دروغ شماره چهار پمپئو «بازگرداندن اعتبار به آمریکا در دوره ترامپ است».
نگاهی به میزان اعتبار آمریکا در دوره چهار ساله ریاست جمهوری ترامپ نشان می‌دهد از زمان روی کار آمدن ترامپ و پمپئو، دیدگاه‌های مطلوب درباره ایالات متحده در میان متحدان اصلی مانند آلمان، فرانسه و ژاپن به پایین‌ترین حد خود رسیده است.
پمپئو در توئیت دیگری مدعی شده است: «ما در حال پیشروی هستیم و با سخت‌ترین مشکلات جهان مقابله می‌کنیم».
با توجه به اینکه دولت ترامپ از توافقنامه آب و هوایی پاریس و سازمان جهانی بهداشت خارج شده، منصفانه است که بگوییم آمریکا نه در حال پیشروی که پسروی در مبارزه با گرم شدن کره زمین و کووید-۱۹ است.
در توئیتی دیگر وزیر امور خارجه در حال خروج مدعی شده است که «ما مانند دولت گذشته طرفدار دیکتاتورها نبودیم».
چه دروغ آشکاری. شاید پمپئو فراموش کرده که سیاست خاورمیانه‌ای دولت ترامپ عمدتا بر اساس جانبداری از دیکتاتورها در مصر، امارات متحده عربی و عربستان سعودی بنا نهاده شده است. حتی پس از آنکه ولیعهد عربستان سعودی دستور قتل یک روزنامه نگار (جمال خاشقجی) را داد، ترامپ و پمپئو با فروش ۵۰۰ میلیون دلار اسلحه به عربستان سعودی دست از حمایت از ریاض و مماشات با آن برنداشتند.
ادعای پمپئو در خصوص حمایت آمریکا از متحدان اروپایی در برابر مسکو هم گستاخی بزرگی است. همانگونه که شاهد بودیم ترامپ در واکنش به تازه‌ترین صدماتی که از حمله سایبری روسیه علیه نهادهای دولتی و خصوصی آمریکا نصیب ما شد، کلمه‌ای بر زبان نیاورد. اما وزیر امور خارجه وی از دیگر دلایل ایستادگی دولت ترامپ را در برابر روسیه، حمایت از اوکراین می‌داند.
وی در این خصوص گفته است: «من بیانیه کریمه را صادر کردم که ممنوعیت کمک نظامی مرگبار به اوکراین را لغو کرد. اوباما برای مبارزان آزادی سلاح نمی‌فرستاد. اما ما اینکار را کردیم». شاید نیازی به یادآوری نباشد که ترامپ همانی بود که کمک به اوکراین را متوقف کرد تا دولت آن را مجبور به اتهام زنی‌های سیاسی علیه مخالفان سیاسی خود (ماجرای اوکراین گیت) کند.
از دیگر دروغ‌های پمپئو می‌توان به ادعای وی در خصوص موفقیت در توافق نامه صلح با طالبان اشاره کرد. از زمان «جورج دابلیو بوش»، کاخ سفید در پی آن بوده است تا شمار سربازان ایالات متحده را در این کشور کاهش دهد و گفت وگوهای صلح را بین طالبان و دولت افغانستان انجام دهد. حالا پمپئو به خود می‌بالد که در دوره ترامپ و وزارت وی سرانجام این کار انجام گرفته است.
در خصوص کره شمالی، وی مدعی است که دو نشست میان ترامپ و «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی در سنگاپور و هانوی (پایتخت ویتنام) و یک نشست تاریخی در منطقه غیر نظامی انجام گرفت و پیروزی‌های غیرقابل انکاری محقق شد.
در ونزوئلا؛ او بر تلاش وزارتخانه متبوعش برای تحت فشار قرار دادن دولت «نیکلاس مادورو» رئیس جمهوری این کشور آمریکای لاتین می‌بالد.
او ادعا می‌کند گروهی از وزارت امور خارجه آمریکا به طور خستگی ناپذیری برای ایجاد یک ائتلاف جهانی متشکل از بیش از ۶۰ کشور موضع گیری علیه دولت مادورو را در دستور کار قرار دادند.
اما همه می‌دانیم ادعاهای پمپئو در مورد افغانستان دروغی بیش نیست و مذاکرات بین دولت افغانستان و طالبان پیشرفت قابل ملاحظه‌ای نداشته است. یا اینکه کره شمالی اکنون بیش از زمان روی کار آمدن ترامپ و پمپئو سلاح هسته‌ای و موشک دارد. در مورد دولت مادورو هم باید یادآوری کرد او به عنوان رئیس جمهوری در ونزوئلا به رسمیت شناخته می‌شود.
شکی نیست که پمپئو جریان دروغ‌های خود را همچون پینوکیو ادامه می‌دهد و همچنان بر دستاوردهای تاریخی دروغین خود می‌بالد و شاید وی سفر خود را به گویان و سورینام (سفری که در آن پمپئو با هدف فشار بر دولت مادورو انجام داد) را هم به عنوان دستاوردی موفقیت آمیز توئیت کند.
