در برخی از فیلم و سریال هایی که در این دو دهه از طریق تلویزیون نمایش داده می شد شخصیت های ماندگاری وجود داشتند که با ظاهری ترسناک خود، رعب و وحشت را در دل بینندگان ایجاد می کردند. شخصیت هایی همچون سمندون و برونکا در کارتون چوبین که در حالت عادی نیز موجب ترس می شوند در برنامه های گروه کودک و نوجوان گنجانده شده و برای آنها ساخته می شد.
در این بخش مروری بر برخی از ترسناک‌ترین شخصیت های فیلم و سریال های دهه 60 و 70 خواهیم داشت.
«چوبین» یکی از کارتون های محبوب بچه های دهه شصتی است که در سال 1374 ساخته شد.
این کارتون تخیلی و ماجراجویانه یک شخصیت کارتونی کوچک و دوست داشتنی، اما زیرک و باهوش و خلاق به نام چوبین داشت که برای نجات مادر خود و مبارزه با هیولایی خبیث و ترسناک به نام برونکا و عوامل آن تلاش می کرد و در بیشتر مواقع پیروز می شد.
برونکا، در جنگ خود با چوبین همواره ماشینهای عجیب و غریب و ترسناکی را ارسال می کرد اما سنگ درخشانی که در دستبند چوبی داشت به او قدرتی خارق العاده می داد. در نهایت چوبین با شکست برونکا و نجات مادرش به همراه او در یک سفینه به ستاره درخشان باز می گردد.
شهر موش ها به کارگردانی محمدعلی طالبی و مرضیه برومند در سال 1364 است.
در این سریال گربه ای وجود داشت که موشها از ترس خود به او «اسمشو نبر» می گفتند. موشها شهر خود را پس از حمله اسمشو نبر ترک کرده و به یک شهر دیگری می روند. در این مسیر پدر و مادر موشها برای آماده کردن شهر راه سریعتر را انتخاب می کنند و بچه موشها راه طولانی تر را طی می کنند.
در شهر موشهای 2، اسمشو نبر با ظاهری ترسناک‌تر ظاهر شده و موجب رعب و وحشت اهالی شهر می شود. سری دوم فیلم شهر موشها، در سال 1393 اکران شد.
«سمندون» یکی از معدود سریال هایی است که در عین ترسناک بودن، با استقبال بسیاری مواجه شده و در خاطره ها ماندگار شده است. این سریال به نویسندگی و کارگردانی ناصر هاشمی در سال 1373 است و داستان یک بچه غول 2000 ساله به نام سمندون را روایت میکند.
در منزل عمه یک زیرزمینی اسرارآمیز وجود دارد که برادر زاده عمه با بازی ناصر هاشمی برای انجام کارهای خود در نظر گرفته است. او با رفتن به زیر زمین متوجه این بچه غول می شود که در آنجا به انتظار مادرش زندگی می کند.
کاراکتر سمندون به دلیل ترسناک بودن، مورد انتقاد قرار گرفته و ساخت ادامه این سریال برای همیشه به فراموشی سپرده شد.
رشید اصلانی بازیگر نقش سمندون
«ماجراهای هاچ زنبور عسل » کارتون ژاپنی دیگر در سال 1970 است که داستان زنبوری به نام هاچ را روایت می کرد.
«هاچ» در کودکی مورد تهاجم زنبورهای بی عسل قرار گرفته و از مادرش که ملکه بود دور افتاد. او برای یافتن مادر خود راهی یک سفر طولانی شده و با خطرات بسیاری مواجه می شد. ملخ سبز یکی از کاراکترهای ترسناک این کارتون بود که ظاهری رعب آور داشت.
فیلم دزد عروسکها به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا هنرمند در سال 1368 است که در فهرست فیلم و سریالهای ترسناک دهه شصت قرار دارد.
در این سریال دو کاراکتر به نام عجوزه و گنجو وجود دارد که برای برهم زدن آرامش زندگی لیلا و بهرام، آنها را در خارج از شهر به دام می اندازند اما این بچه ها با تلاش خود از دست عجوزه پیر و گنجو رها می شوند.
فیلم «پنج بچه و شنی» به کارگردانی جان استفنسون در سال 2004 است که در تلویزیون ایران نیز نمایش داده شد.
این فیلم داستان پنج خواهر و برادر را روایت می کند که به دلیل ناامنی های دوران جنگ، چند روزی را باید به دور از خانواده هایشان در منزل عموی خود در منطقه ای دیگر سپری کنند. آنها در ساحل با موجودی عجیبی به نام «شنی» برخورد می کنند که با آنها دوست شده و باعث ایجاد اتفاقات مختلفی می شوند.
مجموعه عروسکی السون و والسون به کارگردانی ناهید محمدیان و کامبیز صمیمی مفخم بود که در سال 1374 به روی آنتن شبکه یک رفت.
در این مجموعه عروسکی به نام «دون دون» وجود داشت که با ظاهر ترسناک خود، دو پسر قصه به نام های السون و ولسون را ترغیب به خوردن شکلات و شیرینی می کرد تا دندان هایشان مانند او خراب شود. این مجموعه درباره بهداشت دهان و دندان ساخته شده و آهنگ و ترانه آن تا مدت ها در میان کودکان خوانده می شد.
فیلم الیور توئیست برای اولین بار در سال 1948 بر اساس رمان چارلز دیکنز ساخته شد. این فیلم درباره زندگی الیور توئیست بود که بدون سرپرستی پدر و مادر، در جامعه آن زمان انگلیس و در میان آدم های فاسد، پرورش یافته و با مسائل مختلف زندگی دست و پنجه نرم می کرد.
در این فیلم، فاگین یکی از شخصیت های داستانی منفی و مسئول یتیم خانه ای بود که با ظاهر ترسناک خود، کودکان بی سرپرست برای دزدی تربیت می کرد.
چاق و لاغر سریالی به کارگردانی مسعود رسام و حسن زارعی در سال 1365 بود که دو شخصیت عروسکی با همین نام داشت.
این دو عروسک از طرف رئیس بزرگ ماموریت انجام خرابکاری در شهر داشتند اما به دلیل بی عرضگی خود همیشه موجب عصبانیت رئیس بزرگ می شدند. فضای کلی سریال و موسیقی دلهره‌آور آن به طور دائم ترس را در دل مخاطبان اغلب کودک و نوجوان نگه می داشت.
این مجموعه در 5 فصل ساخته شده و پخش آن تا سال 1369 ادامه پیدا کرد.
