به گزارش ایسنا، تولید و ظرفیت و پتانسیل کارگاه‌های جوراب بافی لتگاه این روستا را به یکی از جمله روستاهای بدون بیکار شهرستان بهار مبدل کرده و موجب آن شده که واژه‌ای به نام بیکاری در لغت نامه اهالی این روستا معنایی نداشته باشد.
در کنار کشاورزی اکنون این روستا به عنوان تولید کننده ۳۰درصد جوراب و پاپوش کشور با چرخ فعال کارگاه‌های جوراب بافی خود اشتغال پایداری را برای اهالی روستا رقم زده و بسیاری از اهالی لتگاه از سفره واحدهای تولید پاپوش بافی خود نان می‌خوردند.
ضرورت احداث کارخانه ریسندگی در لتگاه با جذب سرمایه‌گذار بخش خصوصی
بخشدار لالجین با اشاره به فعالیت ۲۰۰ واحد تولیدی جوراب بافی در لتگاه روستای قطب صنعت جوراب و تولید سالیانه هشت میلیون جفت جوراب در سطح تولیدی‌های جوراب بافی این روستا اظهار کرد: ۳۰ درصد جوراب سطح کشور در این روستا تولید و روانه بازار می‌شود.
مجید ساغرچی با بیان اینکه با توجه به این تعداد واحد جوراب بافی پیگیر راه اندازی و احداث کارخانه ریسندگی در این روستا توسط بخش خصوصی هستیم افزود: با توجه به اشتغال اهالی روستا در کارگاه‌های تولیدی روستا به جوراب بافی با ایجاد کارخانه ریسندگی در روستا بیش از ۹۰ درصد مشکلات واحدهای تولیدی روستا مرتفع خواهد شد و برای تامین نخ و مواد اولیه و خام مورد نیاز خود دیگر ناچار به تردد به تهران و یا سایر استان‌ها نیستند و در همان روستا نیازهای خود را قادر به تامین خواهند بود.
بخشدار لالجین بیان کرد: اهالی روستای لتگاه از مرحله تولید تا بازاریابی و فروش و حتی تهیه مواد اولیه را به تنهایی انجام می‌دهند و خانواده‌ها به صورت دسته جمعی کار می‌کنند.
ضرورت ساماندهی کارگاه‌های جوراب بافی با احداث خوشه صنعتی
وی در ادامه با اشاره به اینکه واحدهای تولیدی جوراب بافی سطح روستا ساماندهی نشده‌اند و این امر نیازمند ایجاد و احداث خوشه صنعتی برای این روستا خواهد بود، تصریح کرد: چندین سال است که احداث خوشه صنعتی به منظور ساماندهی کارگاه‌های جوراب بافی این روستا تعریف شده که این امر علاوه بر ساماندهی کارگاه‌ها در یک محل مشخص موجب آن خواهد بود که امتیازاتی نیز به آنان اختصاص یافته و تعلق بگیرد.
ساغرچی گفت: متاسفانه یکی از مشکلات اساسی که داریم در برخی از مسائل و گره‌های اداری می‌مانیم و احداث خوشه صنعتی برای این روستا نیز در حال حاضر با همین مشکل مواجه بوده و این برنامه برای این روستای بدون بیکار هنوز محقق نشده است.
وی با بیان اینکه وجود کارگاه‌های بسیار جوراب بافی در داخل روستا موجب تردد بسیار در داخل روستا و مشکلات دیگر برای اهالی است، خاطر نشان کرد: این مشکل تنها منحصر به روستای لتگاه نیست و بسیاری از روستاهای بخش لالجین از جمله دستجرد، هارون آباد و حسام آباد ،شهر لالجین با چنین مشکلی مواجه هستند.
بخشدار لالجین خاطر نشان کرد: وجود خوشه صنعتی در کنار هر یک از روستاهای اینچنینی و ساماندهی کارگاه‌های موجود در بافت هر روستا در حاشیه روستا از نقش موثری در کاهش مشکلات این روستاها برخوردار خواهد بود.
تولیدات کارگاه‌های جوراب بافی روستای لتگاه برندسازی ندارند
وی با بیان اینکه هیچ یک از تولیدات کارگاه‌های جوراب بافی روستای لتگاه برند سازی ندارند و استراتژی برند برای کسب و کار دارای مزایای متعددی خواهد بود، یاد آور شد: این امر پشتکار و پیگیری صاحبان جوراب بافی روستا و نیز رابطه دوسویه بین دستگاه‌های اجرایی و هر یک از کارگاه‌های تولیدی جوراب بافی روستا را می‌طلبد.
ساغرچی اظهار کرد: برندسازی تولیدات هر یک از کارگاه‌های جوراب بافی توسط صاحبان آنان نیاز به سرمایه و هزینه و نیز طی کردن فرایندهایی در پیچ و خم مراحل اداری دارد که در این رابطه باید هر یک از افرادی که تمایل به برندسازی تولیدات خود را دارند پیگیری و همت و پشتکار داشته باشند.
وی عدم سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در منطقه را یکی از مهمترین مشکلات در لتگاه دانست و افزود: هریک از کارگاه‌های جوراب بافی روستا برای چندین نفر از اهالی روستا و سایر روستاهای دیگر اشتغال ایجاد کرده‌اند و با وجود این کارگاه‌ها مردمان این روستا علاوه بر کشاورزی و دامداری سالیان سال است که به شغل جوراب بافی اشتغال دارند و با وجود این حرفه به عنوان یک ظرفیت و پتانسیل مهم فرد بیکاری وجود ندارد و این روستا یکی از جمله روستاهای بدون بیکار بخش لالجین به شمار می‌رود.
وی تهیه مواد اولیه، گرانی مواد خام و اولیه و خام، نبود یک خوشه صنعتی در کنار روستا، نبود کارخانه ریسندگی، استهلاک دستگاه‌های جوراب بافی، گرانی تعمیرات دستگاه‌های جوراب بافی برخی از کارگاه‌ها را از جمله مشکلات کارگاه‌های روستای لتگاه برشمرد و یاد آور شد: روستای لتگاه لالجین به عنوان قطب صنعت جوراب در کشور و قدیمی‌ترین مرکز جوراب‌بافی کشور به‌شمار می‌آید که با بیش از ۵۰ سال قدمت موجب آن شده تا بیکاری از چهره خانواده‌های این روستا رخت ببند و بدون شک حفظ این اشتغال پایدار نیازمند حمایت خواهد بود.
ساغرچی در ادامه وجود کارگاه‌های تولیدی و سردخانه‌ها در داخل بافت برخی از روستاهای بخش لالجین را یکی از معضلات بخش لالجین دانست و یادآور شد: حسام آباد و هارون آباد واقع در بخش لالجین از جمله روستاهایی است که دارای سردخانه‌های فراوانی بوده و این سردخانه‌ها در بافت روستا قرار گرفته‌اند و به دلیل ترددهای بسیار، آلودگی صوتی و استهلاک آسفالت معابر روستا برای مردم مشکل ساز شده و این مشکلات برای سایر روستاهای بخش از جمله لتگاه که دارای کارگاه‌ها تولیدی متعدد در بافت روستا هستند نیز صدق می‌کند.
وی همچنین با اشاره به روستای بدون بیکار دستجرد در جوار روستای لتگاه با ۳۰۰ واحد تولیدی دوخت لباس در روستا گفت: بسیاری از کارخانه‌ها و تولیدی‌های لباس از تهران و سایر استان‌ها برای انجام دوخت و تولید لباس تولیدی‌های خود به روستای دستجرد مراجعه می‌کنند و این روستا نیز به دلیل عدم ساماندهی کارگاه‌های دوخت لباس در بافت روستا با مشکل مواجه است و وجود خوشه صنعتی برای این روستاها از نقش موثری در ساماندهی کارگاه‌ها و سردخانه‌ها و نیز کاهش مشکلات این روستاها برخوردار خواهد بود.
ساغرچی همچنین با اشاره به لالجین شهر جهانی سفال افزود: شهر لالجین دارای بیش از هزار کارگاه تولید سفال بوده که از این تعداد ۷۵۰ واحد صنعتی و ۲۵۰ واحد به صورت خانگی در حال فعالیت هستند.
وی با بیان اینکه شهر لالجین از نظر اقتصادی به عنوان شهر شماره یک استان بوده و در این بخش بیکاری معنا ندارد و با توجه به پتانسیل‌های موجود آن همه دارای شغل هستند، خاطر نشان کرد: لتگاه با ۲۰۰ کارگاه تولید جوراب بافی، دستجرد با ۳۰۰ واحد تولیدی دوخت لباس از جمله روستاهای بدون بیکار بخش لالجین و شهر لالجین شهر بدون بیکار در کشور به شمار می‌رود.
ضرورت تشکیل ناحیه صنعتی برای ساماندهی جوراب بافی‌ها
دهیار روستای لتگاه هم گفت: تشکیل ناحیه و یا شهرک صنعتی در روستای لتگاه یکی از ضروریات مهم برای ساماندهی کارگاه‌های جوراب بافی است.
میلاد اصغری اظهار کرد: روستای لتگاه با جمعیت بیش از دو هزار نفر شامل ۶۰۰خانوار بوده که ساکنان علاوه بر کشاورزی و دامداری به جوراب بافی نیز اشتغال دارند که این امر از نقش موثری در اشتغال پایدار برای روستای لتگاه و روستاهای اطراف برخوردار بوده و بیکاری را در این روستا به صفر رسانده است.
وی تعداد واحدهای جوراب بافی این روستا را ۲۰۰ واحد فعال برشمرد و یاد آور شد: در حال حاضر بحث جوراب بافی در کارگاه‌های تولیدی لتگاه برای بیش از ۱۵۰۰ نفر اشتغال ایجاد کرده که از این تعداد نیرو ۴۰۰ نفر را بانوان به خود اختصاص داده‌اند.
اصغری با بیان اینکه بیشتر تولیدات واحدهای جوراب بافی روستا به استان همدان و سایر استان‌ها و حتی کشورهای همسایه صادر می‌شود، تصریح کرد: گرانی قیمت مواد اولیه، عدم ثبات بازار، فرسودگی دستگاه‌های جوراب بافی بخشی از مشکلات در صنعت جوراب بافی این روستا به شمار می‌رود.
وی جو، گندم، ذرت و علوفه دامی را از جمله محصولات کشاورزی این روستا دانست و تصریح کرد: روستای لتگاه سومین روستای بزرگ بخش لالجین بوده که اراضی مسکونی این روستا ۵۲هکتار و اراضی کشاورزی آن یک هزار و ۱۱۵ هکتار است.
اصغری خاطر نشان کرد: در حال حاضر از محل اعتبارات دهیاری دو پروژه عمرانی جدول گذاری و آسفالت معابر در دست اجراست.
یکی از قدیمی‌ترین تولید کنندگان جوراب روستای لتگاه هم در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: نقدینگی و سرمایه درگردش برای توسعه کار، کمبود نیروی کار از جمله مشکلات عمده کارگاه‌های تولید جوراب این روستا به شمار می‌رود.
گودرز رضایی با بیان اینکه کارگاه‌های تولید جوراب این روستا روزانه حتی تولید ۵۰۰ هزار جین جوراب را دارد نیز افزود: در حال حاضر اکثریت کنندگان کار دستگاه‌های مستهلک و فرسوده خود را تعویض کرده‌اند و دستگاه های کارگاه‌های انگشت شماری فرسوده هستند که قطعا با کمک دولت در زمینه تسهیلات این کارگاه ها نیز می‌توانند نسبت نوسازی دستگاه‌های کارگاه خود اقدام کنند.
وی با اشاره به اینکه ۵۰ درصد کارگاه های جوراب لتگاه صنعتی و ۵۰ درصد خانگی و سنتی هستند، تصریح کرد: ۱۰درصد از کارگاه‌های صنعتی جوراب بافی لتگاه تولید انبوه دارند و تولید مابقی کارگاه های صنعتی در حد متوسط است.
رضایی خاطر نشان کرد: جوراب بافی در کارگاه‌های خانگی لتگاه به عنوان شغل دوم به شمار می‌رود.
وی با بیان اینکه انتظار است مسئولان امر راه صادرات مستقیم را برای تولیدکنندگان باز کنند، تصریح کرد: در حال حاضر تولیدکنندگان جوراب لتگاه علاوه بر صادرات تولید جوراب خود به سایر استان‌ها به صورت غیر مستقیم به سایر کشورهای همسایه از جمله عراق، افعانستان، ارمنستان، تاجیکستان و...دارای صادرات هستند.
وی با بیان اینکه هیچ یک از کارگاه‌های جوراب بافی لتگاه برند ندارند، یاد آور شد: برند سازی تولید جوراب هر یک از کارگاه نیازمند سرمایه در گردش و نقدینگی بالایی بوده و علاوه بر آن زمان بر و وقت گیر است و پیچ و خم‌های اداری در پس زمان بر بودن موجب آن شده که تولید کنندگان جوراب لتگاه تمایل و رغبت چندانی برای پیگیری برند نداشته باشند.
در پایان اینکه با حمایت مسئولان نسبت به تسهیل امور پیچ و خم‌های اداری برای کارگاه‌های جوراب بافی لتگاه در بحث برند سازی افق روشن تری را می‌توان برای تولیدکنندگان پاپوش این روستای بدون بیکار رقم زد و تولید جوراب لتگاه را به نام تولیدکنندگان خود روستا روانه بازار کرد و با ساماندهی کارگاه‌های جوراب بافی روستا در قالب خوشه صنعتی که سالهاست صحبت آن به میان می‌آید در رهگذر تولید امتیازاتی نیز به آنان تعلق گیرد چرا که تولید نیازمند حمایت است .
انتهای پیام
