برای درمان دندان بعضی مواقع در موقعیت هایی قرار میگیریم که از دندان پزشک دور هستیم و یا هزینه ی کافی برای درمان دندان های خود را نداریم و ناگهان با عفونت دندان روبرو می شویم. دراین مواقع تا دسترسی به دندان پزشک لازم است به فکر یک چرک خشک کن قوی برای عفونت دندان هایمان باشیم.
در اینجا بعضی از آنتی بیوتیک های طبیعی برای عفونت های دندان وجود دارند:
میخک ها. می توانید برگ تازه میخک را استفاده کنید و یا می توانید از روغن میخک برای درمان عفونت دندان استفاده کنید. ...
زردچوبه
نقره کلوئیدی
آب اکسیژنه
چای کیسه ای نعناع
درمان آب نمک
پنبه بوربون
سیر
عصاره وانیلی
پنی سلین
آموکسی سیلین و اسید کلوولانیک (Augmentin)
اریترومایسین (EES، E-Mycin، Ery-Tab)
کلیندامایسین (Cleocin)
آمپی سیلین و سولباکتام (Unasyn)
Ticarcillin و کلوولانات (Timentin)
مترونیدازول (Flagyl)
شاید بریتان پیش آمده باشد که دچار عفونت و چرک دندان شده باشید و ندانید بهترین چرک خشک کن دندان کدام می باشد تا با استفاده از آن به درمان سریع برسید. ما در این مقاله قصد داریم تعدادی از آن ها را معرفی کنیم و اینکه چه چیزهایی باعث چرک و عفونت دندان می شود. شاید با رعایت آن ها بتوانید از این بیماری پیشگیری کنید چرا که پیشگیری بهتر از درمان می باشد و البته درمان به هنگام نیز تاثیر فوق العاده ای در بهبودی می گذارد. به هرحال بهتر است که درصورت مشاهده هرگونه عفونت و چرک در اسرع وقت به دندان پزشک مراجعه کنید تا ضمن معاینه بهترین درمان را برایتان تجویز کند.
آنتی بیوتیک ها (یا در اصطلاح عموم چرک خشک کن ها) در بین داروهای امروزی، بیشترین داروهای تجویزی هستند. آنتی بیوتیکها از طریق کشتن میکروبها یا توقف تکثیر آنها با عوامل بیماریزا مقابله میکنند. پنی سیلین ، اولین آنتی بیوتیکی بود که بطور تصادفی از محیط کشت کپک کشف شد. امروزه متجاوز از 100 آنتی بیوتیک مختلف وجود دارد که پزشک برای درمان ناراحتی های کوچک تا عفونت های تهدیدکننده حیات از آنها استفاده میکند، ولیکن اگر نابجا مصرف شوند بسیار خطرناک خواهند بود. با شناخت اهمیت مصرف بجا و نابجای آنتی بیوتیکها، شما می توانید به سلامتی خود وخانواده خود کمک کنید.
هرچند برخی آنتی بیوتیکها علیه انواع گسترده ای از عفونتها مؤثر هستند ولی مهم است که بدانیم هر آنتی بیوتیکی تمام عفونتها را نمیتواند درمان کند و نیز آنها فقط علیه عفونتهایی بکار میروند که توسط باکتریها ٬ قارچ ها و انگل های بیماریزا بوجود آمده باشند و علیه بیماریهای ویروسی مثل سرماخوردگی و آنفولانزا تاثیری ندارند.
شاید خیلی از ما تجربه این درد وحشتناک را تا به حال داشته ایم. در واقع، علت این عفونت ها رشد مستقیم باکتری ها در داخل فضای خمیری دندان یا روی سطوح عمیق ریشه دندان به سمت بافت های نرم و استخوان های صورت و گردن می باشد. زمانی که این باکتری ها که به دلیل عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و باقی ماندن مواد قندی در دهان رشد کرده اند، کم کم وارد ریشه دندان می شوند، باعث پوسیدگی و ایجاد یک حفره زیر دندان خواهند شد.
در نتیجه کم کم می تواند گسترش پیدا کرده و عفونت کند یا به آبسه تبدیل شود. بهترین روش برای جلوگیری از این نوع عفونت رعایت بهداشت دهان و دندان به طور صحیح و مداوم است. در صورت بروز عفونت باید در اسرع وقت به دندان پزشک مراجعه کنید. معمولا دندان پزشک ابتدا یک دوره درمانی آنتی بیوتیک برای کاهش عفونت برایتان تجویز می کند تا بعد از آن بتواند دندان شما را ترمیم کند.
| نام عمومی |
|
آموکسی سیلین |
| نام عمومی |
نام برند |
|
Cleocin |
کلیندامایسین |
|
نام عمومی |
نام برند |
| اریترومایسین | |
|
مترونیدازول |
Flagyl |
|
پنی سیلین |
آبسه دندانی معمولا علائمی دارد که عبارت است از:
معمولا یک یا چند دندان بیشتر از بقیه دندان ها نسبت به فشار حساس هستند. اگر عفونت دندان پیشرفت کند و بدون درمان باقی بماند، علائم زیر را نیز مشاهده خواهید کرد:
توجه داشته باشید که اگر این مشکلات درمان نشود، عفونت می تواند از طریق استخوان ها گسترش یابد و به دندان های مجاور نیز آسیب برساند که نیاز به درمان بیشتری دارد. اگر آبسه یا عفونت به ناحیه سطحی گسترش یافته باشد، معمولا حساسیت به لمس ایجاد می شود. آبسه های دندانی ممکن است از خفیف تا شدید باشند. همچنین ممکن است بدون علائم یا همراه با علائم شدید باشند.
بسته به تعدادی از عوامل، آبسه ممکن است از حالت حاد به مزمن و پایدار (بدون تغییر) گسترش یابد. در صورت عدم درمان عفونت و گسترش آن، عفونت علاوه بر ناحیه دهان وارد خون شده و از طریق خون به اندام های دیگر بدن آسیب می رساند و حتی می تواند کشنده باشد.
عواملی مانند بهداشت ضعیف دهان و دندان، پوسیدگی دندان، مصرف دخانیان، مصرف الکل و بیماری های زمینه ای ممکن است سبب چرک دندان و عفونت لثه شوند که در اثر عدم درمان به موقع عفونت عوارضی مانند آبسه، کیست دندان، پوسیدگی دندان، عفونت و در نهایت به لقی دندان منجبر می شود. اولین چیزی که پس از مراجعه به دندان پزشک و بررسی و معاینه دندان توصیه می شود، استفاده از قرص های چرک خشک کن می باشد.
در صورتی که خونریزی های سطحی لثه در هنگام مسواک زدن و یا بوی بد مزمن دهان درمان نشود،ممکن است بیماری لثه برای فرد ایجاد شود.بیماری لثه در واقع التهاب لثه می باشد،که به حالت پیشرفت بیماری لثه پریودنتیت می گویند.
عفونت لثه یک بیماری باکتریایی است که پس از گسترش به عفونت منجر می شود.دهان هم مانند تمامی بخش های بدن نسبت به عفونت حساس می باشد.از آنجایی که عفونت لثه، باعث تحلیل لثه و لقی دندان ها می شود باید جدی گرفته شود.
عفونت لثه و دندان که با نام علمی gingivitis و بیماری های پریودنتال شناخته می شوند. این بیماری ها با قرمزی، تورم و خونریزی لثه و دندان همراه است و اگر در زمان مناسب برای درمان آن اقدام نکنید ممکن است اتفاقات تلخی مانند از دست قسمتی از استخوان لثه خود را از دست بدهید.
از چرک خشک کن ها یا همان آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری یا درمان برخی از انواع عفونتهای باکتریایی استفاده میشود. کار آنها کشتن باکتریها یا جلوگیری از تولید مثل و گسترش آنها است.
آنتی بیوتیکها در برابر عفونتهای ویروسی مانند سرماخوردگی، آنفولانزا، بیشتر سرفه ها و گلو درد موثر نیستند. بسیاری از عفونتهای خفیف باکتریایی بدون استفاده از آنتی بیوتیکها توسط سیستم ایمنی بدن از بین میروند، بنابراین معمولا تجویز نمی‌شوند.
مهم است که آنتی بیوتیکها به طور صحیح تجویز و مصرف شوند تا از مقاومت آنتی بیوتیکی جلوگیری شود و چرک خشک کن برای بدن عادی و بیتاثیر نشود.
آنتی بیوتیک ها در اشکال مختلفی وجود دارند.
مانند هر داروی شیمیایی دیگری چرک خشک کن‌ها هم می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. در صورت استفاده صحیح و به مقدار کم، چرک خشک کن‌ها عوارض جانبی زیادی ندارند. رایج‌ترین عوارض چرک خشک کن ها عبارتند از:
از هر 15 نفر یک نفر نسبت به آنتی بیوتیکها به ویژه پنی سیلین و سفالوسپورین‌ها، واکنش آلرژیک دارند. در بیشتر موارد واکنش آلرژیک خفیف تا متوسط است و می‌تواند به صورت زیر باشد:
این واکنش‌های آلرژیک خفیف تا متوسط معمولا با مصرف آنتی هیستامین‌ها که داروهای ضد حساسیت هستند، قابل درمان میباشند.
صدها نوع مختلف از انواع چرک خشک کن ها (آنتی بیوتیک) وجود دارد، اما به طور گسترده اکثر آنها را میتوان در شش گروه طبقه بندی کرد. انواع آنتی بیوتیک ها را در ادامه بخوانید.
پنی سیلین ها (مانند پنی سیلین و آموکسی سیلین) به طور گسترده ای برای درمان انواع عفونت ها از جمله عفونت های پوستی، عفونت های قفسه سینه، عفونت های ادراری و درمان عفونت دندان استفاده می‌شوند.
سفالوسپورین ها (مانند سفالکسین) برای درمان طیف وسیعی از عفونتها استفاده میشود. البته برخی از آنها برای درمان عفونت های جدی تر مانند سپتیسمی و مننژیت موثر هستند.
آمینوگلیکوزید ها (مانند جنتامایسین و توبرامایسین) فقط در بیمارستانها برای درمان بیماریهای جدی مورد استفاده قرار می‌گیرند. زیرا می‌توانند عوارض جانبی زیادی مثل کاهش شنوایی و آسیبهای کلیوی ایجاد کنند. این دارو معمولا تزریق می شود.
تتراسایکلین ها (مانند تتراسایکلین و داکسی سایکلین) می‌توانند برای درمان طیف وسیعی از عفونتها استفاده شوند. البته این داروها معمولا برای درمان آکنههای متوسط تا شدید و آکنه روزاسه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
ماکرولیدها (مانند اریترومایسین و کلاریترومایسین) چرک خشک کن هایی برای درمان عفونتهای ریه و قفسه سینه هستند. این نوع آنتی بیوتیک جایگزینی برای مبتلایان آلرژی به پنیسیلین بوده و برای درمان باکتری‌های مقاوم به پنی سیلین هم کاربرد دارد.
فلوروکینولون ها (مانند سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین) آنتی بیوتیک هایی هستند که برای درمان طیف گستردهای از عفونت ها استفاده می‌شوند.
آنتی بیوتیک ها اکثرا دیگر برای درمان عفونت ها استفاده نمی‌شوند، زیرا بسیاری از عفونت ها توسط ویروس ها ایجاد می شوند. بنابراین این نوع دارو برای درمان عفونت ها دیگر موثر نیستند و در صورت استفاده ممکن است عوارض جانبی هم ایجاد کنند.
به عنوان مثال آنتی بیوتیک ها یا چرک خشک کن ها دیگر برای درمان عفونت قفسه سینه، عفونت گوش کودکان و گلودرد کاربرد ندارند.
اما در کل باید بدانید هر چقدر از انواع چرک خشک کن ها برای درمان استفاده بیشتری شود، احتمال مقاومت عوامل بیماری زا در برابر آن ها در بدن بیشتر میشود، که به این روند مقاومت آنتی بیوتیکی گفته میشود. پس نباید خودسرانه و غیر کارشناسی آن را مصرف کرد.
برای از بین بردن عفونت دندان راهکارهای متعدد و بی شماری وجود دارد که در برخی مواقع توصیه پزشک قرص های شیمیایی برای رفع عفونت دندان است و گاهی این مشکل را از طرق مختلف طب مدرن و طب سنتی و گیاهی رفع می کنند.
در ادامه برخی از قرص ها و آنتی بیوتیک های قوی که برای درمان عفونت دندان و لثه کاربرد دارند را معرفی میکنیم که در صورت مشاهده عوارض جانبی حتما به پزشک مراجعه کنید و توصیه می شود مصرف آن برای دوران بارداری یا شیردهی و یا برای افراد بالای 60 سال با احتیاط صورت گیرد.
ما در ادامه داروهای موثر و انواع چرک خشک کن دندان را برای شما معرفی خواهیم کرد.با ما همراه باشید.
قرص های معروفی که از قدیم برای رفع عفونت دندان و چرک خشک کن دندان استفاده می شدند، قرص های آموکسی سیلین و قرص مترونیدازول که معمولا به صورت هر هشت ساعت تجویز می شوند و گاهی به صورت ترکیبی هم مصرف می شوند. قرص چرک خشک کن دندان یکی از راهکار های قدیمی درمان آن است.
داروهای آنتی بیوتیک فقط برای محدود کردن عفونت و کاهش درد و عوارض آن مفید هستند و هیچوقت عفونت دندان را درمان قطعی نمی کنند.تا هنگامی که علت ایجاد عفونت که در داخل دندان یا از لثه اطراف دندان است مشخص و درمان نشود،عفونت به شکل مزمن ادامه خواهد داشت.
انواع داروی عفونت دندان و چرک خشک کن دندان چیست؟ برای پی بردن به پاسخ این سوال با ما در ادامه همراه باشید.
با توجه به تحقیق انجام شده می توان گفت در میان داروهای چرک خشک کن دندان آموکسی سیلین خوراکی با مقدار بالا درمان دارویی انتخابی در عفونت های حاد دندانی است که ضمن جلوگیری از بروز مشکلات و عوارض ناشی از تزریق پنیسیلین همچون درد و ناراحتی و آنافیلاکسی، اثراتی حداقل معادل آن دارد.آموکسی‌سیلین (Amoxicillin) دارویی نام آشناست که خیلی افراد حداقل یک بار در زندگی برای رفع عفونتهایی که گریبان گیرشان شده است از آن استفاده کرده‌اند.
این دارو از داروهای خانواده پنی‌سیلین‌ها و یکی از مهمترین و پرمصرف‌ترین آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی برای درمان عفونت است. آموکسی سیلین به منظور درمان طیف وسیعی از عفونتها، درمان جوش‌های چرک‌دار و همچنین درمان‌های دندانپزشکی بسیار پرکاربرد است. این دارو به صورت کپسول، قرص، شربت و سوسپانسیون موجود است.
اخیرا قرص‌های جویدنی آموکسی سیلین هم به بازار آمده است. توصیه میشود میزان دقیق مصرف این دارو توسط پزشک تعیین شود اما به طور معمول برای عفونتهای معمولی هر ۸ ساعت ۲۵۰ میلی‌گرم و یا هر ۱۲ ساعت ۵۰۰ میلی‌گرم از دارو مصرف میشود. درمان با این دارو نباید بیشتر از دو هفته به طول انجامد.
داروهای خوراکی مانند آنتی بیوتیک ها باید به مقادیر کافی در جریان خون برسند تا موثر باشند. آن هایی که برای عفونت های دندانی تجویز می شوند مانند پنی سیلین و آموکسی سیلین، 24 تا 48 ساعت زمان نیاز دارند. در طول این زمان، دندان درد ممکن است بدتر شود.
توصیه میشود میزان دقیق مصرف این دارو توسط پزشک تعیین شود اما به طور معمول برای عفونتهای معمولی هر ۸ ساعت ۲۵۰ میلی‌گرم و یا هر ۱۲ ساعت ۵۰۰ میلی‌گرم از دارو مصرف میشود. درمان با این دارو نباید از دو هفته به طول انجامد.
عوارض: عوارض کپسول آموکسی سیلین شامل ناراحتی‌های گوارشی، تهوع و استفراغ، اسهال و واکنش‌های حساسیتی، راش پوستی، احساس خستگی، زردی پوست، خشکی دهان، سرگیجه، سردرد و درد معده می‌باشد.
یکی از رایج ترین و پرکاربردترین داروها برای درمان عفونت و چرک خشک کن دندان که از روزگاران گذشته تا به حال مورد استفاده قرار گرفته است مترونیدازول یا همان متروماکس است که حداکثر افراد با این دارو و کاربرد آن آشنایی کلی دارند.
قرص مترونیدازول (metronidazole) دارویی است که برای درمان طیف وسیعی از عفونتها و به عنوان قرص چرک خشک کن دندان مورد استفاده قرار می‌گیرد. عفونت دستگاه تولید مثل، عفونت دستگاه گوارش، عفونتهای پوستی، عفونت ادراری، عفونت واژن، عفونت دندان و برخی از موارد مصرف این دارو هستند.
توجه داشته باشید که اگر پیش از اتمام دارو، مصرف آن را قطع کنید، ممکن است علائمتان مجددا عود کند. گاه این دارو به صورت ترکیبی برای تسریع روند بهبودی به همراه آموکسی سیلین برای رفع عفونت دندان استفاده میشود. توصیه میشود میزان دقیق مصرف داروی مترونیدازول توسط پزشک تعیین گردد.
به طور معمول این دارو به صورت یک قرص هر ۸ ساعت تجویز میشود. برای پیشگیری از ناراحتی معده، بهتر است این دارو را به همراه غذا و یا یک لیوان پر آب و یا شیر مصرف نمود. توجه داشته باشید که اگر بیماری خاصی دارید و یا در دوران بارداری و شیردهی به نوزادتان به سر می‌برید و یا حتی قصد باردار شدن را دارید قبل از اینکه مصرف دارو را شروع کنید با پزشک یا دندانپزشک خود در این رابطه مشورت کنید.
عوارض: عوارض قرص مترونیدازول شامل سرگیجه، سردرد، اسهال، تهوع و استفراغ، درد معده، کاهش اشتها، یبوست و خشکی دهان می‌باشد.
آزیترومایسین (به انگلیسی:Azithromycin) نوعی آنتی بیوتیک از گروه ماکرولیدها است که برای درمان برخی از عفونت های باکتریایی مثل عفونت گوش میانی، گلودرد استرپتوکوکی، سینه پهلو، اسهال مسافران و برخی دیگر از التهاب های معدی روده ای به کار می رود. این آنتی بیوتیک همچنین برای موارد دیگری مانند بیماری های آمیزشی مثال عفونت کلامیدیا و سوزاک تجویز می شود. مواردی از استفاده آن برای مالاریا نیز مشاهده شده است. این دارو یکی دیگر از انواع چرک خشک کن دندان است.این دارو از طریق دهانی یا تزریق وریدی روزی یک بار استفاده می شود.
بیمار مبتلا به عفونت دندانی به علت درد و تورم همراه با عفونت دچار کاهش مکانیسم های دفاعی می گردد.به علت درد موجود،این بیماران دریافت مایعات و تغذیه و استراحت کافی ندارند.بعد از انسیزیون و درناژ لازم است بیمار مقدار زیادی آب،آبمیوه و غذای با کالری بالا دریافت کند. انتخاب و تجویز آنتی بیوتیک باید با احتیاط صورت گیرد.باید عوامل مختلفی را در نظر داشت تا بتوان از بین حدوداً 70 نوع آنتی بیوتیک نوع مناسب را انتخاب نمود.
آنتی بیوتیک یک تیغه دو لبه است.در حالی که انتخاب مناسب باعث بهبود و درمان سریع عفونت می گردد،انتخاب نادرست نه تنها سودی ندارد بلکه باعث ایجاد عوارض داروئی و صرف هزینه گران می گردد. اگر عفونت تورم داشته باشد و به سرعت پیشرفت کند یا سلولیت منتشر وجود داشته باشد باید آنتی بیوتیک تجویز نموده،درمان جراحی صورت گیرد. وقتی آنتی بیوتیک مصرف می شود تمام باکتری های حساس از بین می روند.اگر طیف اثر دارو باریکتر باشد.انواع باکتری های کمتری از بین می روند به طور مثال پننی سیلین،استرپتوکوک و باکتری های بی هوازی دهانی را از بین می برد ولی اثری بر استافیلوکوک های پوست و باکتری های دستگاه گوارش ندارد بنابراین مقاومت داروئی ایجاد نمی کند
پنی سیلین از قدیم الایام آنتی بیوتیکی بسیار قوی و موثر برای عفونت های لثه و دندان و چرک خشک کن دندان بوده است که معمولا به شیوه تزریق به بدن انسان وارد می شود اما به صورت قرص نیز مصرف می شود، این چرک خشک کن معمولا برای رفع عفونت های گوش، لثه و دندان تجویز می شود.
در صورت عدم استفاده از پنی سیلین، حتما آن را به پزشک خود گزارش دهید زیرا در صورت داشتن حساسیت به آن ممکن است جان خود را از دست بدهید.
فنوکسی متیل پنی سیلین یا پنی سیلین وی آنتی بیوتیک رایج از گروه پنی سیلین ها است و برای درمان عفونت دندان و چرک خشک کن دندان ، عفونت پوستی،عفونت تنفسی و گلودرد تجویز می شود.پنی سیلین وی در فرم قرص پنی سیلین وی 250 ، 500 و شربت 125 و 250 در دارخانه ها موجود می باشد.پنی سیلین وی یک داروی موثر برای عفونت های دندان بعد از دندانپزشکی یا جراحی می باشد.پنی سیلین وی در دسته B بارداری قرار دارد.شربت پنی سیلین وی ۲۵۰ برای کودکان و قرص پنی سیلین وی 500 برای عفونت دندان بیشتر تجویز می شود.پنی سیلین وی برای عفونت ناشی از ویروس سرماخوردگی و آنفولانزا موثر نیست.
تنها پنی‌سیلینی که می‌تواند در عفونت دندان و چرک خشک کن دندان موثر باشد، پنیسیلین خوراکی و پنیسیلین کریستال وریدی است که دوز آن را پزشک تعیین میکند. اشتباه بزرگ دندانپزشکان ما، تجویز پنیسیلین پروکایین 800 هزار واحدی است. این نوع پنیسیلین اصلا روی این میکروب اثری ندارد.
اشتباه بزرگ‌تری که باز هم از جانب دندانپزشکان ما رخ می‌دهد تجویز پنیسیلین 6.3.3 یا پنیسیلین یک میلیون و دویست است. این دو برای آنژین قلبی تجویز میشود. برای عفونتهای دهانی، تجویز پنیسیلین خوراکی کفایت میکند و اگر نیازی به تزریق باشد باید تزریق نوع وریدی انتخاب شود. تجویز پنیسیلین برای این بیماران کاملا غلط است و به‌تدریج در بدن افراد مقاومت ایجاد میشود. بهترین درمان برای آبسه‌ها و عفونتهای دهانی این است که عامل عفونت مانند پوسیدگی دندان اصلاح شود. وقتی دندان خرابی وجود دارد قبل از اصلاح آن میتوان با مسواک‌زدن از زیاد و تکثیرشدن میکروب‌های دهانی جلوگیری کرد. این تصور که قبل از پرکردن دندان یا کشیدن آن، باید عفونت یا آبسه بهبود یابد غلط است. فقط در شرایطی که به دلیل گستردگی عفونت، حال عمومی بیمار مساعد نیست، بهتر است بیمار 24 تا 48 ساعت در بیمارستان بستری شود و سپس اقدام کرد.
این قرص هم یکی از انواع چرک خشک کن دندان است که زمانی توسط پزشک تجویز می شوند که آنتی بیوتیک ها و چرک خشک کن های دیگر قادر به از بین بردن عفونت شدید لثه و دندان نیستند. این قرص به شکل های کپسول و آمپول نیز وجود دارد و برای افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند معمولا این قرص را تجویز میکنند.
سفالکسین (با نام انگلیسی: Cephalexin و نام تجاری: کفلکس یا سپورکس) به گروه دارویی آنتی بیوتیک های سفالوسپورین تعلق دارد و برای درمان طیف وسیعی از عفونتهای باکتریایی مورد استفاده قرار می گیرد.این دارو با ایجاد اختلال در توانایی باکتری ها در ساخت دیواره های سلولی – که برای زنده ماندن سلول های باکتریایی ضروری می باشد – باعث از بین رفتن باکتری ها شده و رشد آن ها را متوقف می کند.
سفالکسین در عفونت های ریوی (سفالکسین در سرماخوردگی زمانی که علت باکتریایی باشد و باعث عفونت ریوی و گلو درد ناشی از عفونت باکتریایی باشد، تجویز می شود)، عفونت ادرای- تناسلی، پوست و بافت نرم (سفالکسین گاهی در عفونت دندان تجویز می شود)، استخوان و مفاصل، اوتیت میانی (عفونت گوش) ناشی از ارگانسیم های حساس کاربرد دارد.
این دارو برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود. این دارو که یک آنتی بیوتیک است، رشد باکتری ها را متوقف می کند. این دارو برای درمان عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا موثر نیست.
از داروهای آنتی بیوتیک آهسته رهش میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
در ادامه آنتی بیوتیک هایی که در دندان پزشکی رایج است و توسط پزشکان تجویز میشود را معرفی خواهیم کرد.
«کلیندامایسین» به عنوان انتخاب دوم به جای پنیسیلین (و آموکسی سیلین) پیشنهاد میشود. کلیندامایسین پخش خوبی در بافت‌ها دارد و غلطت آن در استخوان می‌تواند حتی به میزان غلطت پلاسمایی آن برسد. ولی قیمت بالاتری هم دارد.
«مترونیدازول» به تنهایی یا در تجویز اولیه اندیکاسیون ندارد؛ چون فقط بر بی‌هوازی‌ها موثر است و در ترکیب با پنیسیلین، آموکسی‌سیلین و کلیندامایسین در صورتی که پاسخ بیمار به این داروها در چند روز مطلوب نباشد، تجویز میشود.
از دسته ماکرولیدها، اریترومایسین دیگر در دندانپزشکی جایگاهی ندارد ولی دو داروی دیگر این دسته یعنی «آزیترومایسین» و به خصوص «کلاریترومایسین» برای عفونتهای اندودونتیک و داخل دهان قابل تجویز هستند و بر باکتری‌های بی‌هوازی موثرند.
سفالوسپورین‌ها عملا برای عفونتهای دندانی توصیه نمی‌شوند؛ چون آلرژی‌زا بوده و جایگزین بی‌خطر پنیسیلین به شمار نمی‌روند و از طرف دیگر مزیتی هم بر پنیسیلین ندارند. نسل‌های دوم و به خصوص سوم بر روی بی‌هوازی‌ها موثرند.
سیپروفلوکساسین (از خانواده کینولون‌ها) در درمان ریشه جایگاهی ندارد چون فقط بر روی هوازی‌ها موثر است. تنها زمانی سیپروفلوکساسین میتوان تجویز کرد که یک پاسخ کشت از بیمار مبنی بر اتیولوژی باکتری‌های هوازی به دست آمده باشد!
اکثر عفونتهای اندودونتیک در برابر داکسی‌سایکین (و کلا خانواده تتراسایکلین‌ها) مقاوم شده‌اند و بنابراین فقط در صورتی که هیچ کدام از آنتی‌بیوتیک‌های اشاره شده قبلی قابل استفاده نباشد (که احتمال آن بعید است) داکسی سایکلین برای بیماران اندودونتیک تجویز میشود.
با توجه به توضیحات بالا آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی توسط دندانپزشکان برای عفونتهای با منشا کانال ریشه تعداد بسیار محدودی است و تنها یکی دو قلم از آنها بیشتر تجویز‌های مارا تشکیل می‌دهند. بنابراین ما مجبور نیستسم آنتی‌بیوتیک خارق العاده یا عجیب و غریبی را برای درمان بیمارانمان تجویز کنیم
عفونت دندان که به آن دندان آبسه نیز می گویند، اصلاحی است برای دندان هایی که متورم یا دچار عفونت شده اند. ما روش های رفع عفونت دندان توسط قرص های شیمیایی را مفصل توضیح دادیم.
حال به توضیح برخی خواص دارویی گیاهی که برای درمان عفونت دندان بسیار موثرند صحبت میکنیم.
زردچوبه یکی از دارو های گیاهی است که معمولا از آن برای بستن زخم های تازه استفاده می کنند، اما به دلیل خواص ضد درد و باکتری که دارد به عنوان راهی برای کاهش عفونت دندان بسیار موثر است. یکی از ویژگی های خوبه استفاده از زردچوبه این است که عوارض جانبی ندارد.
یک قاشق چای خوری پودر زردچوبه را با کمی آب مخلوط کنید تا خمیری به دست آید.بعد از مسواک زدن دندان ها، این خمیر را مستقیماً روی ناحیه مورد نظر قرار دهید.15 الی 20 دقیقه منتظر بمانید، سپس دهان خود را با آب ولرم بشویید.
اولین چیزی که بعد از عفونت دندان دنبالش هستیم آنتی بیوتیک یا چرک خشک کن است.در ادامه یک چرک خشک کن قوی برای عفونت دندان را به شما معرفی میکنیم.
این دارو در درمان عفونت های مجاری ادراری – تناسلی، عفونت گوش میانی، مجاری تنفسی و برونشیت مزمن، سالمونلوز مهاجم، عفونت های شکم، سلولیت، گاز گرفتگی حیوانات و عفونت شدید دندان همراه با سلولیت مصرف می شود. کوآموکسی‌کلاو ترکیبی از آموکسی‌سیلین و اسید کلاولانیک است. اسید کلاولانیک یک مهار کننده قوی و غیر قابل برگشت آنزیم بتالاکتاماز باکتریایی است و مانع هیدرولیز حلقه بتالاکتام ( آموکسی‌سیلین ) میشود.
آموکسی کلاو برای عفونت دندان یک گزینه مطلوب است ولی علاوه بر آن آنتی بیوتیک های دیگری نیز برای درمان عفونت های دندانی وجود دارد. در اکثر عفونت های دندانی، دندانپزشکان این آنتی بیوتیک را تجویز می کنند. حال اگر به بهبودی لازم نرسیدید ممکن است در مراحل بعدی راه های درمانی ویژه ای برای شما در پیش گرفته شود.
مراقبت از دندان باید به صورت منظم و دوره ای انجام شود در این صورت به طور جدی می توانید از پوسیدگی ها و یا عفونت دندان در حالت حاد در امان بمانید و از این طریق در هزینه های رسیدگی به بهداشت دهان و دندان صرفه جوی کنید.
انواع مختلفی از آموکسی کلاو برای عفونت دندان وجود دارد که از مهمترین آن ها می توان به کپسول آموکسی سیلین اشاره کرد دارویی بسیار مشهور برای عفونت های دندان است. البته این دارو به طور گسترده بر درمان بسیاری از عفونت های دندان مفید می باشد ولی در استفاده از آن باید حد اعتدال و با توصیه پزشک باشد. برای درمان جوش های عفونی نیز در بیشتر مواقع پزشکان این دارو را تجویز می کنند. برای عفونت دندان در حالت معمولی توصیه می شود هر 8 ساعت یک بار از آن استفاده شود معمولا این آموکسی کلاو برای عفونت های دندان همواره نتایج مطلوبی داشته است.
این دارو به حالت قرص و یا شربت تجویز می شود برخی از عوارض مصرف این نوع آموکسی شامل: تهوع، استفراغ، اسهال و همچنین زردی پوست و خشکی دهان می باشد.
البته عوارض یاد شده در همه ی افراد مشاهده نمی شود. اگر هرگونه حساسیت ویژه ای بعد از مصرف آن در شما رخ داد حتما با پزشک مربوطه در میان بگذارید و مصرف دارو را قطع کنید.
هنگام وجود عفونت به هیچ وجه ناحیه را گرم نکنید.کمپرس گرم باعث گسترش عفونت می گردد.همینطور کمپرس سرد ، گرچه بی ضرر است اما کمکی نمی کند. با دهانشویه های ضدعفونی کننده مانند کلرهگزیدین یا آبنمک رقیق روزی چند بار دهانشویه کنید.وقتی پس از مصرف دارو و کاهش علایم ، محل عفونت و ورم آن محدود و به اندازه یک برآمدگی کوچک روی لثه ی دندان مربوط شد، باید هرچه سریعتر و قبل از این که دوباره گسترده شود، با مراجعه به دندانپزشک درمان لازم را انجام دهید.
در صورتی که در هنگام مسواک زدن با خونریزی غیرعادی لثه مواجه شدید و یا التهاب درد و تغییر رنگ در لثههای خود احساس میکنید، حتما به متخصص دندانپزشکی مراجعه کنید چون در صورت وجود بیماریهای لثه هر چه درمان زودتر انجام شود، نتایج بهتری را به دست خواهد داد. بیماری لثه در مرحله اولیه جینجیویت (التهاب و ورم اولیه) نام دارد و در این مرحله قابل برگشت است.بیماری لثه گاهی با هیچ نشانه هشدار دهنده‌ای همراه نیست. به همین دلیل باید به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه نمود تا ایشان بیماری را در مرحله اولیه تشخیص دهند و درمان نمایند. روش‌های درمان به نوع بیماری و میزان پیشرفت آن بستگی دارد.
بیماریهای لثه به نوعی از التهاب لثه‌ها اطلاق میشود که معمولاً ناشی از عفونت باکتریایی است. اگر بیماریهای لثه به موقع درمان نشود، ممکن است به عفونت خطرناک‌تری تبدیل شود که پریودنتیت نامیده میشود. بیماریهای لثه و پریودنتیت اصلی‌ترین علت‌های از بین رفتن دندانها در افراد بزرگسال محسوب می‌شوند.
لثههای شما معمولاً در نقطه‌ای پایین‌تر و عمیق‌تر از لبه‌های لثه که ما در ظاهر می‌بینیم، به دندانها متصل شده‌اند. این حالت اتصال لثه و دندان، باعث ایجاد فضایی در فاصل بین آنها میشود که آن را اصطلاحاً اسکولوس می‌نامند. ذرات غذا ممکن است در درون این فضا گیر بیفتد و باعث بروز عفونت لثه یا بیماریهای لثه شود.
پلاک دندان یک لایه نازک جرم است که از باکتریها تشکیل شده است. این لایه به طور مداوم بر روی سطح دندان‌های شما تشکیل میشود. وقتی پلاک‌ها توسعه پیدا کرده و ضخیم‌تر می‌شوند، به لایه سخت‌تری از جرم دندان به نام تارتار تبدیل میشود. هنگامی‌که پلاک در قسمت‌های پایین‌تر از خط لثه ایجاد شود، می‌تواند باعث تشکیل عفونت در این قسمت شود.
اگر بیماریهای لثه به موقع تشخیص داده نشده و درمان نشود، می‌تواند باعث جدا شدن لثه‌ها از دندان شود. در این صورت، بافت‌های نرم اطراف دندان و استخوان پشتیبانی‌کننده از دندان نیز آسیب می‌بینند. در نتیجه ممکن است دندان لق و ناپایدار شود. اگر عفونت بیشتر از این پیشرفت کند، ممکن است نهایتاً دندان شما از بین برود و یا لازم به کشیدن دندان توسط دندانپزشک باشید.
عوامل خطرزایی که می‌تواند باعث بروز بیماریهای لثه شود، عبارت است از:
بسیاری از افراد خودشان اطلاع ندارند که مبتلا به بیماریهای لثه هستند. ممکن است یک فرد بدون آنکه علائم مشخصی داشته باشد، به بیماریهای لثه مبتلا باشد. با این وجود، موارد زیر مهمترین علائم بیماریهای لثه هستند:
در زمان معاینه، وضعیت لثههای شما با استفاده از یک خط‌کش کوچک بررسی میشود. این بررسی به منظور تشخیص هر نوع عفونت احتمالی در محل لثه‌ها انجام می‌گیرد. همچنین اندازه پاکت‌های موجود در اطراف دندان‌های شما از این طریق اندازه‌گیری میشود. عمق معمول پاکت‌ها بین 1 تا 3 میلی‌متر است. ممکن است دندانپزشک برای بررسی آسیب‌دیدگی احتمالی استخوان‌ها، دستور گرفتن عکس اشعه ایکس از دندان را نیز بدهد.
در مورد عوامل خطرزا برای بیماریهای لثه و نیز علائم این بیماری‌ها، با دندانپزشک خود مشورت کنید. این کار به شما کمک میکند تا در صورت ابتلا به بیماریهای لثه، خودتان بهتر بتوانید آن را تشخیص دهید. اگر معاینات انجام‌شده نشان دهد که شما دچار بیماریهای لثه هستید، ممکن است دندانپزشک شمارا به یک متخصص پریودنتیست معرفی کند. پریودنتیست، دندانپزشکی است که در درمان بیماریهای لثه تخصص دارد.
برای درمان پریودنتیت لازم است که بهداشت دهان و دندان را با دقت رعایت کنید. همچنین باید سیگار را ترک کنید و بیماری دیابت خود را نیز کنترل کنید. سایر اقداماتی که برای درمان بیماریهای لثه در نظر گرفته میشود، شامل تمیز کردن و جرمگیری عمیق دندانها، مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک و عمل جراحی می‌باشد.
برای تمیز کردن عمقی دندانها بدون انجام عمل جراحی، میتوان از روش‌های متعددی استفاده کرد. تمامی این روش‌ها با حذف پلاک و تارتار، از ایجاد پریودنتیت جلوگیری میکنند.
اسکیلینگ که تارتارها را از قسمت‌های بالا و پایین خط لثه حذف میکند.
جرمگیری عمیق که لکه‌های سخت و خشن روی دندان را حذف میکند و قسمت‌های عفونی‌شده دندان را برمی‌دارد.
لیزر که لکه‌های تارتار را حذف میکند و در مقایسه با اسکیلینگ و جرمگیری، با درد و خونریزی کمتری همراه است.
برای درمان بیماریهای لثه میتوان از داروهای مختلفی استفاده کرد:
دهانشویه آنتی‌بیوتیک که حاوی کلورکسیدین است و میتوان از آن برای ضدعفونی کردن دهان استفاده کرد.
چیپ‌های آزادکننده مواد آنتی سپتیک (ضدعفونی‌کننده) که حاوی ماده کلورکسیدین است و میتوان آن را بعد از جرمگیری در داخل پاکت‌ها قرار داد.
میکروسفرهای آنتی‌بیوتیک که از داروی ماینوسیکلین ساخته شده‌اند و میتوان آنها را بعد از جرمگیری و اسکیلینگ، در داخل پاکت‌ها قرار داد.
آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی که میتوان از آن برای درمان مناطقی از لثه که دچار عفونت مداوم شده است، استفاده کرد.
دوکسی سیکلین که یک داروی آنتی‌بیوتیک است و به جلوگیری از آسیب دیدن دندان به خاطر اثر آنزیم‌ها کمک میکند.
جراحی فلپ یک عمل جراحی است که طی آن پلاک‌ها برداشته میشود و لثه‌ها کشیده شده و به جای خود بازگردانده میشود. سپس لثه‌ها در جای خود بخیه میشود تا اطراف دندان را به‌طور کامل و دنج بپوشاند.
پیوند استخوان و بافت هنگامی استفاده میشود که آسیب‌دیدگی دندانها و فک به‌قدری شدید باشد که امکان بهبودی دوباره آن وجود نداشته باشد.
با رعایت دقیق و همیشگی بهداشت دهان و دندان، میتوان از بروز بیماریهای لثه جلوگیری نمود. از سالم و مقوی بودن رژیم غذایی خود اطمینان حاصل کنید و به طور مرتب برای معاینه به دندانپزشک مراجعه کنید. دندان‌های خود را دو بار در روز با خمیردندان حاوی فلوراید مسواک کنید و هر روز نخ دندان بکشید.
عفونت هنگامی اتفاق می‌افتد که جرم‌ها یا باکتریها به یک جایگاه آسیب‌پذیر در بدن وارد می‌شوند و در آنجا تکثیر میکنند و درنتیجه آن، یک بیماری به وجود می‌آید. در مورد دهان شما این اتفاق هنگامی روی می‌دهد که باکتری‌های مضر در فضای بین لثه‌ها و دندان‌های شما (که اسکولوس نامیده میشود) تجمع و تکثیر میکنند. اگر این باکتریها تمیز نشوند، با گذشت زمان باعث تخریب بافت‌ها و تشکیل پاکت‌های پریودنتال و ایجاد عفونت خواهند شد.
عفونت لثه به خاطر باکتری‌هایی ایجاد میشود که بر روی دندانها و لثه و یا در اطراف آن تجمع و تکثیر میکنند. حتی اگر شما هیچ‌چیز نخورید و ننوشید، باز هم باکتریها به‌طور مداوم در دهان شما در حال تکثیر و ازدیاد هستند. بنابراین رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. حفظ بهداشت و سلامت دهان باعث جلوگیری از عفونت لثه‌ها خواهد شد. برخی از عواملی که می‌تواند باعث ایجاد عفونت لثه شود، عبارت است از:
عفونت لثه چندین علائم مختلف دارد که پیگیری و بررسی وجود آنها می‌تواند به شما کمک کند تا در صورت بروز عفونت بتوانید آن را تشخیص دهید. مهمترین این علائم عبارت است از:
اگر علائم عفونت لثه را مشاهده کردید، باید در اسرع وقت به یک دندانپزشک مراجعه کنید. مواردی از قبیل متورم شدن لثه‌ها، حساس شدن و خونریزی لثه، پس کشیدن و تحلیل رفتن لثه، خارج شدن چرک از لثه‌ها، بوی بد مداوم دهان، لق شدن دندانها و تغییر قابل‌توجه در نحوه قرار گرفتن دندانها بر روی هم، در زمان گاز گرفتن یا جویدن غذا، همگی می‌تواند نشانه‌های وجود عفونت لثه باشد. اگر عفونت لثه در شما تشخیص داده شد، از چندین روش مختلف میتوان برای درمان آن استفاده کرد که انتخاب روش نهایی به‌شدت عفونت لثه شما بستگی دارد. برخی از روش‌های رایج که برای درمان عفونت لثه مورداستفاده قرار می‌گیرد، عبارت است از:
بسته به نوع روش مورد استفاده در درمان عفونت لثه، هزینه درمان متفاوت خواهد بود:
ازآنجاکه پیشگیری، بهترین راه برای جلوگیری از بروز عفونت لثه به شمار می‌رود، بنابراین لازم است که مراقبت از دندانها و لثه در اولویت اول شما باشد و برای بهداشت دهان و دندان اهمیت بسیار زیادی قائل شوید. حتماً هرروز دندان‌های خود را مسواک بزنید، بشویید و با نخ دندان تمیز کنید و سعی کنید حداقل دو بار در هرسال برای معاینه دندانها و تمیز کردن حرفه‌ای آنها به دندانپزشک خود مراجعه کنید. رعایت همین نکات بسیار مهم به شما کمک میکند تا بتوانید سلامت دندانها و لثههای خود را حفظ کنید و از بروز عفونت لثه نیز پیشگیری کنید.
بسیاری از بیماران فرق کیست و آبسه را نمی‌دانند و آنها را باهم اشتباه می‌گیرند. از طرف دیگر بسیاری از دندانپزشکان هم از توضیح واضح تفاوت طبقه‌بندی کیست و abscess و ارتباط این دو باهم ناتوان‌اند. بیماران همیشه این سؤال رادارند که آیا کیست وabscess یکی هستند و اگر خیر آیاabscess می‌تواند منجر به کیست شود یا خیر.
کیست و abscess هر دو، توده‌ای از بافت خوش خیم هستند که با مایع یا چرک پرشده‌اند. اما کیست و آبسه دو مقوله کاملاً جدا از هم هستند. آبسه یک تعریف کلینیکی دارد که به تورم، حضور چرک و علت عفونی وابسته است. اما کیست تعریف کلینیکی مشخص ندارد و یک یافته میکروسکوپی محسوب میشود. یعنی با معاینه، مشاهده و حتی عکس‌های رادیوگرافی معمول، قطعیتی در مورد حضور کیست وجود ندارد و بعد از خارج کردن و زیر میکروسکوپ پاتولوژیست در مورد آن اظهارنظر میکند. کیست‌ها برخلاف abscess شایع نیستند ولی متأسفانه به‌اشتباه عبارت «کیست دندانی» زیاد توسط بیماران و حتی دندانپزشکان استفاده میشود. درحالی‌که بیشتر مواقعی که اصطلاح کیست استفاده میشود، کیست واقعی وجود ندارد!
abscess می‌توانند منجر به ایجاد کیست بشوند ولی باز این قضیه شایع نیست.
درپایان مطلب؛
عفونت دندان مشکلی است که در ایجاد شدن آن عوامل مختلفی دخیل می باشند، ابتدا باید علت اصلی عفونت و چرک دندان مشخص شود تا زمانی که دلیل ایجاد عفونت مشخص نشده است بهتر است که هیچ درمانی انجام نشود؛ پس از مشخص شدن آن میتوان درمان مناسب متناسب با عفونت را تجویز کرد.مصرف خودسرانه چرک خشک کن دندان نه تنها باعث بهبودی نمی شود بلکه بدن را در برابر عفونت ها مقاوم می کند.
