به گزارش ایسنا، بیبیسی در گزارشی درباره اولین سال حضور کاملا هریس در سمت معاونت رئیس جمهوری آمریکا نوشته است: «کار آسان نبوده است. میزان محبوبیت خانم هریس کاهش یافته است. جو بایدن هم وظایفی را به او محول کرده که طیفی از کارهای سخت تا لاینحل را شامل میشود. دفتر او هم با استعفای مقامهای بلندپایهای روبهرو بوده است.
شاید خانم هریس پیشنهاد معاونت ریاستجمهوری حزبش را با این تصور قبول کرد که روزی نامزد نهایی ریاستجمهوری از سوی حزب دموکرات شود؛ تصوری که مدت زیادی طول نکشید تا نقش بر آب شد.
بایدن روز جمعه در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد اگر دوباره در انتخابات ریاستجمهوری بعدی نامزد شود، خانم هریس را به عنوان معاون در کنار خود خواهد داشت. باید دید که آیا این اظهارات، گمانهزنیها درباره آینده سیاسی خانم هریس را متوقف میکند.
پس واقعا چه چیز در مورد او درست پیش نرفت و چطور میتواند درستش کند؟ هیچ توضیح آسانی برای این سوال وجود ندارد گرچه میتوان چند پاسخ ساده نوشت.
بدون شک نظرسنجی زشتی بود؛ نظرسنجی ماه نوامبر یواسای تودی درباره خانم هریس که نشان میداد میزان محبوبیت او ۲۸ درصد است. عددی که او را یکی از نامحبوبترین معاونان ریاستجمهوری در تاریخ معاصر آمریکا میکرد؛ کمتر از دیک چنی، معمار جنگ عراق که دموکراتها او را سرزنش میکردند.
اگر لحظهای وجود داشته که حقیقتا جرقه این سوال فراگیر در نیمه دوم سال ۲۰۲۱ را زده باشد که "مشکل کامالا هریس چیست"، این نظرسنجی بوده است که سانفرانسیسکو کرونیکل آن را نظرسنجی "بد مضحک" خوانده است. این نظرسنجی عملا بحثها درباره معاون رییسجمهور را در چارچوب یک معضل و مشکل قرار داد.
نگاه دقیقتر به نظرسنجی نشان میدهد که دادههای آن پرت است. بهویژه از آن جهت بد است که ۲۱ درصد پاسخدهندگان گفتهاند درباره خانم هریس نظری ندارند. فقط بیش از نیمی از رایدهندگان دیدگاه منفی به معاون رییسجمهور داشتهاند که تقریبا با رتبههای منفی بایدن برابر است.
نظرسنجیهای بعدی هم نشان داد که میزان محبوبیت کامالا هریس به بایدن نزدیکتر است که از روند معمول در آمریکا تبعیت میکند. روندی که در آن میزان محبوبیت معاون رییسجمهور تابعی از میزان مقبولیت رییسجمهور است.
به گفته کلیف یانگ، مدیر روابط عمومی بخش آمریکا در موسسه نظرسنجی ایپسوس، مسائلی که باعث شده مقبولیت خانم هریس افت کند، همان موضوعاتی است که رئیس او را هم تحت تاثیر قرار داده از جمله مشکلات اقتصادی و همهگیری کرونا. اگر مردم احساس کنند که این مشکلات حل شده، مقبولیت بایدن بالا خواهد رفت و به دنبال آن محبوبیت خانم هریس.
او میگوید که دریچههای امید برای معاون رییسجمهور وجود دارد. بیشتر بررسیها او را در راس نامزدهای احتمالی حزب دموکرات برای انتخابات ۲۰۲۴ نشان میدهد. ظاهرا او همچنان وزن سیاسی دارد، دستکم در میان همحزبیهایش، بهویژه در میان زنان و رایدهندگان گروههای اقلیت.
خانم هریس از زمان تصدی این مقام، دو ماموریت شاخص بر عهده داشته است. اولین آنها، رسیدگی به علل اصلی مهاجرت غیرقانونی به ایالت متحده آمریکا از کشورهای آمریکای مرکزی است. تعداد مهاجران وارد شده به آمریکا از کشورهای موسوم به "مثلث شمالی" یعنی السالوادور، گواتمالا و هندوراس در سال نخست ریاستجمهوری بایدن افزایش یافته است. دولت آمریکا به دنبال راههایی برای متوقف کردن این روند بود در حالی که همزمان برخی از سیاستهای سختگیرانه دولت ترامپ را لغو میکرد.
همانطور که گفته شد، کاری هراسآور اما قابل مدیریت بود. بایدن در مقام معاون اوباما خودش روزی این وظیفه را به عهده داشت.
اما برخی، تمام مسئولیتهای امور مهاجرت و امنیت مرزی را وظیفه او میدانند. چالشی که دههها است وجود دارد و به احتمال زیاد حل آن دههها طول میکشد.
احتمالا تصادفی نیست که سقوط رتبه مقبولیت خانم هریس زمانی شروع شد که کل موضوع مهاجرت به گردن او آویزان شد.
او همچنین وظیفه پیگیری اجرای اصلاحات در رایگیری انتخابات را به عهده داشته است. به دنبال اتهامات بدون پشتوانه دونالد ترامپ مبنی بر تقلب در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰، برخی از ایالتهای تحت کنترل جمهوریخواهان، قوانینی تصویب کردند که تلاش برای آسانتر کردن روند رایدهی مانند رای دادن از طریق پست را متوقف کنند. وظیفه خانم هریس این بود که با پیگیری اصلاحات ملی در کنگره مانع این اقدام جمهوریخواهان شود.
با این حال با مخالفت یکپارچه جمهوریخواهان و ناسازگاری برخی دموکراتها، تلاشهای معاون رییسجمهور محکوم به شکست بوده است. فشارهای اخیر دولت بایدن بر این موضوع، فقط بیهودگی تلاشها را آشکارتر میکند. و پیوند با کار عبث، نسخه مناسبی برای یک موفقیت سیاسی نیست.
کیت اندرسون براور، روزنامهنگار و متخصص تاریخ معاونت ریاستجمهوری، معتقد است که بایدن، معاون خود را محتوم به شکست کرده است: "او به خانم هریس کارهایی را سپرده که تقریبا غیرممکن است."
معاونان رییسجمهور معمولا وارث سیاسی روسای جمهوری تلقی میشوند که در خدمتشان هستند؛ مخصوصا وقتی این رییسجمهور در پایان دوره اولش ۸۲ ساله باشد، چنین نتیجهگیریای بدیهی است.
و خانم هریس از سال ۲۰۱۹ به وضوح سودای ریاستجمهوری داشته است. وقتی بایدن او را به عنوان معاونش نامزد کرد، او بارها به عنوان نسل بعدی رهبران حزب دموکرات معرفی شد؛ با پیشینه خانوادگی چند قومیتی و جنسیتش که منعکسکننده یک حزب متنوعتر است.
با این حال، قرار گرفتن در راس هرم او را به هدف مناسبی برای توپخانه جریانات سیاسی تبدیل کرده است. جمهوریخواهان که باور دارند او محتملترین رقیب بعدیشان است، مشتاق هستند به زره آهنیاش ضربه بزنند. در داخل حزب خودش هم رقبای ریاستجمهوری او را به چشم اصلیترین مانع در مسیر رسیدن به جایزه بزرگ میدانند.
یانگ میگوید: "فکر میکنم کامالا هریس فعلا بیش از اندازه در معرض توجه است. به خاطر وضعیت نامشخص بایدن که معلوم نیست آیا در دور بعدی شرکت میکند یا نه. یادم نمیآید هیچ دوره دیگری اینقدر روی معاون رییسجمهور و نتایج نظرسنجیها درباره او تمرکز شده باشد."
برای کسانی که شوق نشستن در اتاق بیضی کاخ سفید را دارند، معاونت ریاستجمهوری مواهب زیادی دارد از جمله شناخته شدن اسم و توانایی جلب رضایت طرفداران حزب در مقیاس ملی. اما این شوق هم از چشم دوستان و هم دشمنان پنهان نیست.
بسیاری از سیاستمداران موفق با روزهای سخت مواجه شده و از آن سالم بیرون آمدهاند.
حامیان خانم هریس میگویند بیشتر انتقادها در نگاه نژادپرستانه و تبعیض جنسیتی علیه او ریشه دارد؛ بار سنگینی که ماهیت تاریخی صعود او به این جایگاه ایجاب میکرد. آنها به منتقدانی اشاره میکنند که در ستونهای تمسخرآمیزشان درباره موضوعاتی با رنگ جنسیتی مانند صدا و خنده یا خرید ظروف گرانقیمت توسط او، مینویسند.
مارگارت هیندس انگلیش، رئیس یک اتحادیه محلی کارگران دولتی، در یک مراسم رسمی با تایید خانم هریس میگفت که دیدن او در این مقام به زنان سیاهپوست نوید میدهد که آنها هم میتوانند موفق باشند: "اگر تمام تلاشمان را بکنیم."
او میگوید انتقادها از معاون رییسجمهور را پشت گوش انداخته است: "مردم آنچه را که دلشان بخواهد میگویند."
اما این موضوع را که در آن بالا یک مشکلی وجود دارد، نمیتوان نادیده گرفت.
مبارزات انتخاباتی خانم هریس با یک صدای بلند آغاز شد. راهپیمایی آغازین او در ژانویه ۲۰۱۹ دهها هزار هوادارش را به اوکلند در ایالت کالیفرنیا کشاند. بعد از حضور قویاش در اولین مناظره انتخاباتی در اواخر ژوئن همان سال، در نظرسنجیها به اوج نزدیک شد.
بعد دوباره با سر به زمین بازگشت، با بحران کارکنانش، مصاحبههای مطبوعاتی ضعیف و بحثهای متعاقب آن و نبود پیام روشن در حزب.
به عبارت دیگر، تمام مشکلاتی که خانم هریس در سال اول معاونت ریاست جمهوری با آن مواجه بود در طول کارزار انتخاباتی او هم وجود داشت.
جابهجایی کارمندانش در سال اول کار شگفتانگیز بود از جمله رئیس روابط عمومی و سخنگوی مطبوعاتیاش که هر دو کنار رفتند.
به طور خاص از یکی از کارکنان سابقش با نام ناشناس ضربهای شدید خورد. آن فرد به واشنگتن پست گفته بود خانم هریس تمایلی به انجام وظایفش ندارد و این ضعف را بر سر دستیاران خود تلافی میکند.
آن کارمند سابق گفته بود: "وقتی با کامالا کار میکنید باید به طور مداوم انتقادهای اعصاب خردکن تحمل کنید و همینطور کمبود اعتماد به نفسش را. یعنی دائم باید زیر پر و بال یک قلدر را بگیرید و اصلا معلوم نیست چرا."
مشکلات خانم هریس مرتبا با گافهایی که در طول مصاحبهها و حضورهای عمومی داده، تکمیل شده است. صحبتهایی درباره اصطکاک و برخورد دفتر او و بقیه کاخ سفید وجود دارد. او نتوانسته یک مساله سیاسی را بهگونهای ارائه کند که از آن برای خود یک نکته شاخص و مثبت بسازد.
سیاستمدارانی که از شرایط سخت زنده بیرون میآیند، معمولا آنهایی هستند که از اشتباههای خود درس میگیرند و ضعفشان را جبران میکنند.
نشانههایی وجود دارد که خانم هریس دارد این کار را انجام میدهد. او اخیرا در مراسم عمومی وقت بیشتری را کنار بایدن میگذراند، مصاحبههای بیشتری انجام میدهد و یک متخصص کهنهکار ارتباطات استخدام کرده است. اما گروه داوری باید تصمیم بگیرد که آیا این تغییرات مورد قبول قرار میگیرد؛ و آیا مانع از آن میشود که او از یک معاون ریاستجمهوری تاریخساز به یک پاورقی تاریخی تبدیل شود.»
انتهای پیام