گروه سلامت خبرگزاری فارس: کودکان میوه‌های بوستان زندگی هستند و توجه و اهمیت دادن به شخصیت آنها نه تنها موجب نشاط و شادابی آنی آنها شده بلکه در رشد شخصیت، کسب اعتماد و عزت نفس آنها در آینده نیز نقش موثر و مثبتی به دنبال دارد.
دنیای کودکی نیازمندی بیشتر به مهر و محبت و درک شرایط روحی این سنین است و نباید والدین به صرف کودک بودن فرزندان خود به نیازها و اقتضائات این دوران کم توجهی کنند.
در ادامه برای آشنایی با برخی تدابیر در جهت شخصیت افزایی کودکان نکاتی را متذکر می‌شویم.
1)هیچ وقت برای کاهش هزینه‌ای خود در مسیر خانه یا هر مسیر دیگری در تاکسی و اتوبوس فرزند خود را روی پا ننشانید.
2) از انتقاد از فرزندان در حضور دیگران به شدت پرهیز کنید؛ چراکه جز سرخوردگی و احساس بی ارزشی سودی عاید فرزندتان نخواهد شد.
3)از نسبت دادن صفات منفی به کودک مثل؛ بی ادب، شلخته، خجالتی
و ...بپرهیزید.
4) از در آغوش گرفتن فرزندان بدون رضایت او یا به زور خودداری کنید.
5) هنگام حضور در رستوران بدون در نظر گرفتن نظر خواهی از فرزندان از سفارس دادن غذا خودداری کنید؛اجازه دهید کودک خود غذایش را مطابق میل خود انتخاب کند.
6) خرید لباس و وسائل شخصی فرزندان بدون نظر خواهی از او ممنوع باشد.
7)انتقاد و تحقیر کودک هنگام شکست خوردن در کارها امری بسیار اشتباه است؛ از انجام آن صرف نظر کنید.
8) بعد از اجابت کردن خواسته‌تان از سوی کودک، حتما از او قدردانی کنید تا به ارزش کار خود و همچنین ضرورت سپاسگزاری از دیگران هنگام رفع نیازهایش آگاه شود.
عواقب دادن زدن بر سر کودک
داد زدن دربلند مدت کودکان را تهامی تر می‌کند؛ چه از لحاظ کلامی و چه از لحاظ فیزیکی
اگر همیشه با تهدید و فریاد ترس در کودک ایجاد کنید اعتمادش را به شما از دست می‌دهد.
اگر داد زنید نمی‌توانید پیام خود را مستقیما به کودک منتقل کنید؛ چون کودک در دفاع از خود اصل مطلب را از دست می‌دهد؛ اما اگر آرام حرف بزنید لزومی نمی‌بیند که از خودش دفاع کند و روی هدف شما متمرکز می‌شود.
اگر سر کودک داد بزنید ناخواسته کودکی تربیت می‌کنید که سر شما داد می‌زند یا خجالتی و منزوی می‌شود. مهمترین نتیجه داد زدن سر کودک کاهش اعتماد به نفس است.
وقتی سر کودک فریاد می‌زنید کودک یا فرار می‌کند یا با دلهره به شما خیره می‌شود.
داد زدن باعث می‌شود فرزندان عصبی بشوند و بخواهند مقابله به مثل کنند و حتی به شما آسیب برسانند.
با تکرار داد زدن سر فرزند تان باعث می‌شوید کودک فکر کند که وقتی داد نزنید جدی نیستید.
انجام دادن این کارها جلوی کودکان صد در صد اشتباه است
1)سعی کنید جلوی کودک گریه نکنید؛ به دلیل اینکه شما چشم امید کودک هستید.
2)جلوی کودک بی اعتماد به نفس نباشید؛ نگویید نمی‌توانم فلان کار را انجام دهم؛ بلکه بگویید با کمک هم از عهده‌اش بر می‌آییم.
3)جلوی کودک با همسرتان دعوا نکنید؛ ممکن است چهار روز دیگر شما یادتون برود اما این صحنه‌ها برای همیشه تو ذهن کودک می‌ماند.
4)جلوی کودک غیبت نکنید؛چون با این کار درویی و دروغگویی را به او یاد می‌دهید.
5) هیچ زمان حتی هنگام عصبانیت حرف زشت نزنید؛چون فردا همان حرف زشت را تحویل خودتان می‌دهد.
بهترین تنبیه کودکان یک تا 10 ساله
1)به کودک بی اعتنایی کنید
2) حواس کودک را پرت کنید
3)خوب و بد را با حوصله برای کودک توضیح دهید
بهترین تنبیه کودکان در این سن محروم کردن کودک از کارها و وسائل مورد علاقه‌اش مانند تلویزیون، تبلت، پارک رفتن و.. است؛ البته یادتان باشد زمانش زیاد نباشد.
اگر کودک 6 تا 8 ساله دارید بگویید برو تو اتاقت و به کارهایت فکر کن؛ این دقیقا همین تنبیهی است که برای این سن کودک در نظر گرفته می‌شود اما زمان بیشتر از 1 تا 5 دقیقه نشود؛ در این زمان هم کودکت به رفتارش فکر می‌کند و هم عصبانیت شما می‌خوابد
اگر کودک 8 تا 10 ساله دارید؛ کودک‌تان در این سن کاملا خوب و بد را می فهمد؛ پس اگر خطایی کرد کاملا جدی و محکم و قاطع اما مهربان با او صحبت کنید ؛ حواستان باشد مبادا توهین یا پرخاش کنید.
1)وقتی نمی‌توانید حرف تان را بدون داد و فریاد بزنید، باید سکوت کنید.در 7 جا مقابل فرزندت سکوت کن!
2)وقتی فرزندتان مرتکب اشتباهی شده اگر خودش متوجه اشتباهش شد سکوت کنید و هیچی نگویید.
3)وقتی در موقعیت بحرانی هستید سکوت کنید تا ذهنت بتواند راه درست را پیدا کند.
4)وقتی گفتن کلمه‌ها باعث توهین به شخصیت فرزنداتان می‌شود، حتما سکوت کنید.
5) وقتی فرزندتان در حال صحبت با شماست و درد و دل می‌کند سکوت کنید و به حرف‌هایش گوش کنید؛این لحظه موقع ارائه راهکار نیست.
6)وقتی نمی‌توانید با کلمات منظور درستت را بیان کنید سکوت کنید هر کلمه اضافی موقعیت را خراب تر می‌کند.
7)وقتی فرزندت در حال صحبت با دوست خیالی‌اش سکوت کنید و تمرکزش را بهم نزنید؛ این کار باعث افزایش خلاقیت کودک می‌شود.
5 چیزی که به کودک آسیب می‌زند
1)تماشای زیاد تلویزیون مخصوصا برای کودکان زیر 2 سال مضر است؛ به طوری که می تواند موجب بیش فعالی کودک شود.
2)کم خوابیدن کودکان موجب بی قراری و لجبازی می‌شود.
3)تنبیه بدنی:موجب ترس همیشگی از پدر و مادر و بروز مشکلات رفتاری در کودک می‌شود.
4)کم توجهی به کودکان؛گاهی والدین چنان در گیر مشکلات خود هستند که به نیازهای عاطفی کودکشان را کاملا نادیده می‌گیرند. این مشکل می‌تواند باعث شود کودک خود را دوست نداشته باشد و در آینده باعث عدم موفقیت و نارضایتی دائمی او شود.
5) ساعت کاری طولانی والدین؛ صرف زمان برای کودک بسیار مهم تر از صرف پول برای آنهاست.بزرگترین نیاز کودک گذراندن وقت کافی با والدین است. از دیدگاه او به همه چیز نگاه کنید تا کودک به راحتی با شما ارتباط برقرار کرده و از بودن کنار شما احساس خوشحالی کند.
دقت کنیم! تأمین نیازهای کودکان تنها در خرید انواع و اقسام اسباب بازی‌ها و خوردنی‌های رنگارنگ و متنوع نیست؛ بلکه توجه به شخصیت او و رفع نیازهای روحی-روانی فرزند دلبندتان راه روشن تربیت فرزندی سالم و صالح است تا در آینده لذت پرورش صحیح فرزنداتان را به خوبی ببرید.
انتهای پیام/
