به گزارش رکنا، در سال جاری اتفاقات ناخوشایندی برای پرستاران کشور رخ داده است. درگذشت چند پرستار، تجمعات اعتراضی در بیمارستان‌ها در اعتراض به کمبود پرسنل و اضافه کاری اجباری، اعتراضات پرستاران به طرح «پذیرش دانشجوی پرستاری در بیمارستان‌ها» در اردیبهشت ماه، گزارشاتی که در مورد معلق شدن و توبیخ شدن تعدادی از پرستاران به دلیل اعتراض به گوش می‌رسد، کمبود نیروی پرستار در بیمارستان‌ها و افزایش فشار کاری، بیکاری فارغ التحصیلان رشته پرستاری و ...
محمد شریفی مقدم، دبیر کل خانه پرستار کشور، در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی رکنا، گفت: یکی از مشکلات جامعه پرستاری کشور، کمبود کادر پرستاری است. مشکل کمبود پرستار، یک مطالبه عمومی و مردمی است. تعداد پرستار ها یک نرمی دارد که اگر تعداد پرستاران از آن حد کمتر باشد ، علی رغم تلاش های زیادی که پرستاران می کنند ، مردم خدمات لازم را دریافت نخواهند کرد.
وی ادامه داد: به تعداد هر 1000 نفر جمعیت ما باید حداقل 3 نفر پرستار داشته باشیم. که این آمار برای ما یک و نیم برابر است. بنابراین تعداد پرستار به جمعیت ما، نصف حداقل استاندارد های پرستاری است. این میزان کمبود، هم فشار بر کادر پرستاری وارد می کند و هم اینکه زمانی که فشار زیاد و طولانی مدت باشد ، طبیعتا کار و بازدهی پرستاری را کند می کند.
دبیرکل خانه پرستار کشوربا بیان اینکه این میزان کمبود در دوران کرونا خود را بیشتر نشان داده است، گفت یکی از مشکلات و مطالبات پرستاری، کمبود میزان پرستاران است. برای جبران کمبود پرستار در کشور ، باید نیرو جذب کرد.
وی با اشاره به اینکه شروع پیک جدید کرونا و شیوع امیکرون، این کمبود را محسوس تر می کند، افزود: کرونا بیماری است که درمان قطعی ندارد و بیشتر نیاز به مراقبت دارد، طبیعتا این بار سنگین تر خواهد شد. وی ادامه داد: متاسفانه در این خصوص هم علی رغم اینکه ما یکصد هزار پرستار بیکار در کشور داریم، از سال 92 به بعد به تدریج استخدامی صورت نگرفته و جذب در وزارت بهداشت بیشتر به صورت شرکتی است. در پیک های کرونایی هم که به پرستار بیشتری نیاز است، به صورت موقت از این پرستار ها استفاده می کنند.
شریفی مقدم بیان کرد: این یکی از مشکلات پرستاری است که خسارت آن را مردم هم می بینند. چون تعداد کم است و پرستار هم تا حد توان می تواند به مردم رسیدگی کند. ما برای این که مردم خدمات مناسب بگیرند، باید نیروی مناسب ، کارآمد و متخصص و با انگیزه داشته باشیم. در رابطه با تعداد نیروها، که گفتیم با کمبود مواجه هستیم، نیرویی که در خط اول و همیشه در صحنه است باید پشتیبانی شود و اما همین نیروهایی که هستند هم آنطور که باید و شاید حمایت نمی شوند.
وی ادامه داد: پرستاران نیار به امنیت شغلی دارند، همانطور که گفتم، استخدامی نیست و امنیت شغلی هم وجود ندارد و پرستاران مدام این دغدغه را دارند که هر لحظه عذرشان خواسته شود. بعد هم بحث دریافتی هایشان وجود دارد که نه تنها پرستاران بلکه کادر بهداشت و درمان هم حقوقشان کم است. چون در یک سری از دستگاه ها و وزارت خانه های دولت این قانون که حقوق حقوق با ضریب 3 باشد، رعایت شده ولی برای کادر بهداشت و درمان نشده است. البته در این خصوص تجمعات زیادی شده و پرستاران به شدت پیگیر مطالباتشان هستند.
شریفی مقدم گفت: پرستاری شغل پر مخاطره ای است و آمار جان باختگان بالایی هم دارد پس نیاز به حمایت دارد.
وی در خصوص آمار مهاجرت پرستاران گفت: چون کانال خروجی پرستاران یکجا نیست و روش خروج پرستاران از کشور به چند شکل مختلف است آمار دقیقی از میزان مهاجرت آنان وجود ندارد اما با مشاهدات عینی که در بیمارستان های مختلف می بینیم، شیب مهاجرت پرستاران همچنان صعودی است و تقریبا از هر بیمارستانی، 10 ، 20 یا حتی 30 نفر خارج شدند.
وی با اشاره به دلایل خروج و مهاجرت پرستاران، گفت: جذابیت کشور مقصد و دیگری مشکلات کشور مبدا که ایران است ، باعث مهاجرت می شود.
وقتی در کشور استخدام وجود ندارد، امنیت شغلی وجود ندارد و پرستاران به صورت موقت و 89 روزه استخدام می شوند، جایی وجود دارد که در آنجا پرستار در بدو ورد بسته به تجربه ای که دارد 3 تا 4 هزار دلار دریافت می کند، به آنجا می رود. این در صورت یاست که میزان حقوق پرستاران در کشور ، حدود 200 دلار است.
دبیر کل خانه پرستار کشور افزود: در سال 1400 ، حدود 2000 پرستار مهاجرت کردند. منتهی ممکن است یک بیمارستانی هیچ گونه مهاجرت و خروج پرستاری هم نداشته باشد، تمام این آمار ها به صورت حدودی و تقریبی است اما شیب مهاجرت پرستاران صعودی است.
وی با تاکید بر اینکه در دوران کرونا، حدود 2 هزار مهاجرت داشتیم که این عدد کمی نیست، گفت: ما اگر در 2 سال گذشته 13 هزار نفر استخدامی داشته ایم، و در طی این مدت هم حدود 2 هزار نفر رفته باشند آمار بالایی محسوب می شود.
وی با اشاره به اینکه این پرستار هایی که مهاجرت می کنند ، بهترین و با تجربه ترین پرستار های ایران هستند که برای آنها سرمایه گذاری آموزشی و ... شده است، بیان کرد: پرستار هایی که مهاجرت می کنند پرستار صفر نیستند، آنهایی که فارغ التحصیل شده و دو سال طرح خود را گذرانده اند ، یعنی حداقل دو سال سابقه کار دارد و تا بخواهد که مهاجرت کند یک سابقه ، 4 تا 5 ساله کسب کرده است پس پرستاری که دانش و مهارت را در کشورمان کسب کرده، در کشوری دیگری به صورت آماده به کار گرفته می شود. این یعنی، سرمایه های کشور به خاطر وجود محدودیت ها و مشکلات و عدم جاذبه لازم که در کشور وجود دارد، به همین صورت خارج می شوند.
