به گزارش ورزش سه، مسابقه یک چهارم نهایی تنیس آزاد ملبورن، اولین گرند اسلم سال 2022 داستانی شنیدنی بود که فرایند سریع ستاره سازی را در این رشته محبوب و گران در عرصه بین المللی، نشان می داد. این مسابقه بین فیلیکس اوژه آلیاسیمه، 21 ساله از کانادا و دنیل مدودف، 25 ساله از روسیه برگزار شد؛ مسابقه ای که چند ماه پیش در نیمه نهایی اوپن فرانسه 2021 هم برگزار شده و با پیروزی تنیسور روس به پایان رسیده بود؛ برنده این مسابقه بعد از 4 ساعت و 42 دقیقه مشخص شد و تماشاگران حاضر در ملبورن و میلیون ها ببینده تلویزیونی و اینترنتی تا آخرین لحظه از تشخیص برنده ناتوان بودند.
نوواک جوکوویچ با بیش از 153 میلیون دلار جایزه نقدی، یکی از سه ورزشکار تاریخ است که بیش از 100 میلیون دلار از جوایز تنیس حرفه‌ای مردان کسب کرده است. او در فینال اوپن امریکا و در راه کسب بیست و یکمین قهرمانی خود در تاریخ گرند اسلم ها، مقابل دنیل مدودف شکست خورد؛ ستاره ای که متولد سال 1996 است و زمانی که جوکوویچ وارد دنیای حرفه ای تنیس شد او تنها شش سال داشت. 25 سال بعد و در اولین گرند اسلم سال 2021 مدودف پله پله بالا آمده و در اوج آمادگی بدنی و روانی، خود را به فینال اوپن استرالیا رسانده بود؛ جایی که مقابل جوکوویچ باتجربه شکست خورد اما در آخرین گرند اسلم همان سال یقه ستاره 34 ساله را گرفت و فاتح اوپن امریکا شد؛ با همان نتیجه مورد نظر: سه بر صفر...
مدودف، در آخرین گرند اسلم فصل موفق شد جوکوویچ را 3-0 در امریکا شکست دهد و با گرفتن انتقام فینال استرالیا، اولین قهرمانی بزرگ خود را ثبت کند.
مدودف با این قهرمانی، سال را به بهترین شکل ممکن به پایان رساند تا بعد از چند سال، عنوان پدیده در کنار نامش به ستاره تغییر کند. او دیگر یک ستاره بود؛ ستاره ای که در سه ست پیاپی جوکوویچ را به زانو در آورده و اولین گرند اسلم خود را در سن 25 سالگی کسب کرده بود. در آغاز سال 2022 و اولین گرند اسلم فصل، ستاره روس با این شانس وارد مسابقات شد که جوکوویچ به دلیل عدم دریافت واکنس کرونا از استرلیا دیپورت شد. او به عنوان قهرمان گرند اسلم قبلی و فینالیست دور گذشته مسابقات استرالیا، کار خود را روی زمین آبی شروع کرد؛ زمینی که این بار می خواست با قهرمانی از آن خداحافظی کند. در راه رسیدن به این هدف اما دنیل با یک مانع سخت و غیرقابل پیش بینی مواجه شد؛ مانعی که یک پدیده بود و بازی را به یک بازی ستاره – پدیده تبدیل کرده بود؛ این بار مدودف ستاره مسابقه بود و اسیر حریفی شده بود که در آغاز راه قهرمانی قرار داشت. فیلیکس اوژه آلیاسیمه، تنیسور 21 ساله کانادایی، آمده بود تا بدلِ مدودف را در دوئل با جوکوویچ به خود او بزند. اوژه در اولین تجربه حضورش در مسابقات گرند اسلم امریکا تا نیمه نهایی اوپن فرانسه پیش رفت اما در این مرحله سه بر صفر مغلوب مدودف شد.
بعد از یک استراحت کوتاه و پشت سر گذاشتن تعطیلات کریسمس، هر دو ورزشگاه در استرالیا حضور یافتند و یک مرحله زودتر از دور گذشته به هم رسیدند. مسابقه یک چهارم نهایی آلیاسیمه و مدودف دقایقی پیش بعد از 4 ساعت و 42 دقیقه مبارزه مداوم با برتری تنیسور روس به پایان رسید. اوژه آلیاسیمه فراتر از انتظار ظاهر شد و دو ست ابتدایی را به سود خود به پایان رساند. مدودف در آغاز راه ستاره شدن و در حالی که با شکست دادن جوکو در فینال اوپن امریکا حسابی صاحب اعتماد به نفس شده بود تا به خودش آمد، دو ساعت از مسابقه گذشته و دو بر صفر عقب بود. اوضاع تا آخرین لحظات ست سوم هم خراب بود ولی مدودف قصد باختن نداشت و 7 بر 6 شش پیروز شد. در ست چهارم، همین اوضاع را شاهد بودیم و آلیاسیمه تا گیم پوینت هم رفت اما مدودف با ضربات حساب شده ای که به یک باره مسابقه را کاملا جدی کرد، 7 بر 5 برد و کار 2-2 مساوی شد.
آلیاسیمه استرالیا شباهتی به آلیاسیمه امریکا نداشت که سه بر صفر مغلوب مدودف در نیمه نهایی شده بود؛ او این بار مثل یک نوجوان از تنیس لذت برد اما در کنار آن باتجربه تر و سرسخت تر شده بود و دو ست ابتدایی را برد و کار را تا ست پنجم پیش برد.
دو تنیسور جوان در این مسابقه که حدود پنج ساعت به طول انجامید، بهترین کیفیت ممکن را از یک مسابقه تنیس به نمایش گذاشتند؛ کیفیتی که جذابیت رشته تنیس را دوباره به رخ کشید و نشان داد که فرایند ستاره سازی بعد از پا به سن گذاشتن فوق ستاره هایی چون نادال و فدرر همچنان ادامه دارد و دنیای تنیس با سرعت و درصد موفقیت بالاتری به دنبال معرفی چهره هایی است که در سنین پایین، تکنیک های لازم را فرا گرفته اند و با حضور در میادین بزرگ در طول فرایند رشد و یادگیری، صاحب تجربه لازم شده اند. حاصل این فرایند ارائه بهترین کیفیت ممکن در مسابقه خواهد بود؛ چیزی که یک صغر سنی قانونی هم می توان از آن نام برد. در این فرایند شما فرد را در اوج آمادگی فیزیولوژیکی و بیولوژیکی (بازه 18-28) از یک ورزشکار با استعداد کم تجربه به ستاره ای تبدیل می کنید که قادر است برای رسیدن به موفقیت بالاترین کیفیت ممکن را با درصد خطایی پایین انجام دهد. اینجا تقویم دستکاری نمی شود بلکه تسریع در فرایند شناسایی و پرورش استعداد، شروع درخشش سریع و عمر اوج آمادگی او طولانی می شود.
آلیاسیمه ست پایانی را 6 بر 4 به مدودف باخت اما با توجه به اینکه تنها 21 سال سن دارد، چیز زیادی از دست نداده است. او برای دومین بار مقابل مدودف شکست خورد و از رسیدن به مرحله بعد باز ماند اما کیفیت تنیسی که مقابل ستاره روس نشان داد به حدی بالا بود که بتوان پیش بینی تبدیل شدنش به ستاره را از همین حالا با درصد اطمینان بالا انجام داد؛ اتفاقی که می رود تا جمعی جدید از نسل تنیس بازها را تشکیل دهد؛ با بازه سنی 21 تا 25 که توانایی های بسیار دارند و آینده مال آنهاست؛ او به واسطه پروسه سریع استعدادیابی و در حالی که خانواده اش مهاجرانی از کشور توگو بودند خیلی زود در سنین کودکی به سمت آکادمی های تنیس هدایت شد و از پاییز 2014 و زمانی که چهارده ساله بودعضو مرکز ملی آموزش تنیس کانادا در مونترال شد. او همراه با بازی، تنیس یاد گرفت و در 21 سالگی در حال طی مسیری است که قطعا روشن خواهد بود.
آلیاسیمه مغلوب مدودفی شد که 4 سال از او بزرگتر بود اما به حدی از بلوغ فنی رسیده بود که ست پنجم با سه امتیاز متوالی سرویس برای او شروع شد یا در تعیین کننده ترین لحظات ممکن با آمادگی بالای بدنی پا به پای حریف 21 ساله اش به معنای واقعی تنیس را "بازی" کرده و از تک تک لحظاتش لذت ببرد. این چرخه ای است که به صحیح ترین شکل ممکن در حال اجراست و پله پله تنیس بازها را از پدیده هایی نوظهور به ستاره هایی با سنین پایین که توانایی فنی ارتقا یافته ای نسبت به همتایان خود در دهه های گذشته دارند، تبدیل می کند؛ ستاره هایی که قطعا می توانند مثل ستاره های قبلی، صنعت تنیس را همچنان پر سود و قابل احترام نگه دارند.
نویسنده: سعید عبدی
مسابقه امروز به حدی زیبا و دراماتیک بود که توئیتر رسمی مسابقات با یک ذوق جالب و با اشاره به فناوری سیری در آیفون؛ با انتشار تصاویری از مسابقه مدودف و آلیاسیمه این مسابقه را یک مسابقه حماسی دانسته است.
مدودف در نیمه نهایی باید مقابل حریف یونایی قرار بگیرد که با 23 سال سن، صاحب رتبه چهارم مردان جهان است.
