مریم حسن‌زاده مربی سابق تیم ملی زنان از عملکرد تیمی که در جام ملت های آسیا و در دو بازی، ۱۲ گل خورد به شدت انتقاد کرد. بخش هایی از مصاحبه حسن زاده را در همین زمینه می خوانید:
*تیم ملی در نیمه اول سردرگم و نامنظم بازی می‌کرد و برخی مناطق زمین را در اختیار حریف گذاشته بود. یاسمن فرمانی هم در پُست هافبک دفاعی واقعاً ضعیف کار کرد و به همین دلیل با ظهرابی‌نیا تعویض شد.
*بازی کردن سارا قمی اقدامی اشتباه بود مسابقات آسیایی جایی برای خداحافظی نیست و به نظرم این اتفاق باید در بازی دوستانه رخ می‌داد. بازیکنی که دو سال قبل از فوتبال خداحافظی کرده، نیاز نبود که در این شرایط و در این بازی حساس خداحافظی کند.
*آنالیز سرمربی تیم ملی این بود که این بازیکنان به تیم دعوت شوند، اما بازیکنان خوب دیگری در لیگ‌های باشگاهی داشتیم که می‌توانستند به تیم ملی کمک کنند. از طرفی بازیکنانی که دعوت شده‌اند، توان خود را در آن شرایط نشان دادند. با این حال بازیکنان بهتر و باتجربه‌تر از این داشتیم.
*وقتی فدراسیون فوتبال نتوانست بازی دوستانه‌ای هماهنگ کند، مربی تیم ملی باید بازیکنان باتجربه‌ای را دعوت می‌کرد که در مسابقات آسیایی به میدان رفته‌اند یا همراه با شهرداری سیرجان، در جام باشگاه‌های آسیا شرکت کرده‌اند. بازیکنانی داشتیم که تجربه حضور در چنین مسابقاتی را داشته باشند.
جای خالی زهرا قنبری را در بازی با هند حس کردیم. همچنین شبنم بهشت در خط حمله می‌توانست خیلی به تیم کمک کند. بازیکنی مثل شبان در جناح چپ می‌توانست موثر باشد و اگر فدراسیون فوتبال می‌خواست، می‌توانست بازیکنان را آماده و همه را همراه تیم ملی اعزام کند.
*وقتی فدراسیون فوتبال تشکیل و قرار شد شهره موسوی به‌عنوان نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال حضور داشته باشد، با چند نفر از مربیان برای حضور در تیم ملی صحبت کرد که از آنها استفاده نکرد. مگر چند مربی خوب و باتجربه داریم؟ وقتی مربی خارجی نمی‌آوریم و هزینه نمی‌کنیم، در بهترین حالت باید بهترین کادر را برای شرکت در مسابقات حساس و مهم انتخاب کنند. وقتی این انتخاب‌ها انجام می‌شود، باید دو مربی دیگر در کنار سرمربی قرار گیرد؛ چون با یک سرمربی و مربی نمی‌توانیم نتیجه بگیریم.
*نوشادی را در بدنسازی خیلی قبول دارم، اما تیم ملی از لحاظ بدنی خیلی کم آورد. بازیکنان مقابل هند، از دقیقه ۶۰ توان بازی کردن و در نیمه دوم بازی با چین هم توانایی کافی نداشتند. آنها مقابل چین تایپه از لحاظ روانی آماده نبودند، اما در نیمه دوم کمی بهتر بازی کردند.
