به گزارش "ورزش سه"، مهمتر از ضربه سر مهاجم تیم ملی عراق که امیر عابدزاده روی خط دروازه آنرا از آن خود کرد شروع بازیسازی از سوی امیر عابدزاده بود. در فوتبال امروز بازی با پای دروازه بان مهمتر از سیوهای او در جریان بازی است چرا که موجب شروع بازیسازی از منطقه یک سوم دفاعی و به جلو کشیدن بازیکنان حریف می شود و در این شرایط تیم مهاجم در خانه حریف با فضا برای تداوم حمله مواجه خواهد شد.
امیر عابدزاده این کار را در نیمه نخست و با اعتماد به نفس انجام می داد و جالب اینکه بیشتر پاس های او دقیق بود و منجر به حملات خوب شد و شاید اگر او لباس دروازه بان به تن نداشت تصور می شد این پاس ها از سوی یک مدافع صادر می شود که این قدر دقیق است. اعتماد به نفس امیر عابدزاده به نظر می رسد ذاتی است و از پدر خود به ارث برده که جز معدود دروازه بانانی بود که در دوره دروازه بانی با یک دست توپ را مهار می کرد.
با این نمایش به نظر می رسد امیر عابدزاده در بازی های آتی هم درون دروازه تیم ملی قرار بگیرد و تبدیل به مرد شماره یک تیم ملی شود. همانطور که اشاره شد در مورد این دروازه بان مهمتر از سیوهای او در جریان بازی بازی با پای خوب اوست که موجب می شود تیم ملی از مقابل دروازه بازی را شروع کند.
