به گزارش ورزش سه، تیم ملی شب صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ را با نمایشی زیبا، زیباتر هم کرد و قدرت خود را به رخ فوتبال آسیا کشید. تیمی که با اعتماد به نفس لازم نشان داد که سقف آرزوهایش فراتر از آسیاست.
صعود تیم ملی به جام جهانی در شرایطی رقم خورد که نمایش تیم ملی بازی به بازی پخته تر، زیباتر و تاکتیکی‌تر شد. تیمی که با ذکاوت مثال‌زدنی در بین تک‌تک ارکانش، اجازه نداد غافلگیری‌های تاریخی فوتبال ایران به سراغش آید. تیمی که برخلاف پنج تیم دیگری که به جام جهانی رفتند، چندان با خوش‌بینی و نگاه مثبت بدرقه نشد و برای جلب اعتماد افکار عمومی کار بسیار سختی داشت و بیش از هر تیمی برای اثبات اینکه یک «تیم» است که نمی‌توان بین ارکانش اختلاف ایجاد کرد و یا فرق گذاشت بیش از هر زمانی جنگید.
حالا همان تیمی که از نظر استعداد و پتانسیل با تیم تاریخی ۱۹۹۸ مقایسه میشود راحت‌ترین صعود را به فوتبال ایران هدیه داده است در حالی که سخت‌ترین صعود به آن تیم ۹۸ تعلق دارد. اینجاست که باید پذیرفت این موفقیت به نام «تیم ملی ایران» باید نوشته شود. به خصوص آنکه روند پیشرفت تاکتیکی تیم ملی که به خوبی در بازی با عراق خود را نشان داد جای هیچ بهانه‌ای برای این دسته‌بندی‌هایی که از فرط تکرار اعتبار خود را از دست داده‌اند نمی‌گذارد.
وقتی تیمی با یک روند ثابت در تمام بازی‌های خود بازی می‌کند و کمتر گرفتار غافلگیری و افت میشود و از پس همان یکی دو غافلگیری هم خیلی سریع در همان زمین مسابقه برمی‌آید یعنی اینکه باید به ساختارش اعتماد کرد. نمایش تیم ملی در پانزده دقیقه ابتدایی نیمه دوم نشان داد که این تیم چه پتانسیلی برای انجام حرکات ترکیبی دارد و چگونه می‌تواند در یک ساختار مناسب به فوتبال زیبا هم برسد.
بازی آخر برای صعود به جام جهانی ۲۰۲۲، نمایشی با فراغ‌بال، با اعتماد به نفس کافی و با نمایشی دلپذیر و با انگیزه‌ای بالا بود. صعودی دلچسب که تردیدها را در مورد این تیم کنار می‌زند و باعث میشود تا منصفانه‌تر و امیدوارانه‌تر به تیم ۲۰۲۲ نگاه شود. به تیمی که می‌خواهد تاریخ‌ساز شود.
حجت شفیعی
