محمدرضامدنی؛ تیم ملی فوتبال کشورمان در اولین سالگرد درگذشت مهرداد میناوند در دیداری سرنوشت ساز تیم ملی عراق را شکست داد و راهی جام جهانی شد.
زینب فلاحتکار مادر مهرداد میناوند در گفتگو با خبر ورزشی، درباره آسمانی شدن فرزندش و روزهای سختی که طی یک سال گذشته برای خود و خانواده اش سپری شده اظهاراتی را مطرح کرد.
خانم میناوند! روزها و ماه‌های گذشته را چطور سپری کردید؟
روزهای بدون مهرداد خیلی سخت گذشت. واقعاً از یادم نمی‌رود. شنیده بودم که می گویند خاک سرد است و بعد از این که داغی دیدید سردی خاک باعث می شود که کم‌کم آن داغ تلخ را فراموش کنید اما برای من چنین اتفاقی نیافتاد (اشک‌های مادر مهرداد سرازیر می شود). این وضعیت برای من روز به روز بدتر می شود. از زمانی که مهردادم را از دست دادم تازه فهمیدم چه گوهری از کنارم رفت. حالا هم خیلی خیلی جایش خالیست.
همه دوستانش از شیرینی و خوش زبانی مهرداد تعریف می کنند. شما چه تعریفی از پسرتان دارید؟
یک بچه فوق العاده با عاطفه و مهربان. پسری که دائم با همه مزاح می کرد و دوست داشت همه دور و بری هایش بخندند. اصلا رابطه ای با غم و غصه نداشت. یک پسر شیرین بود. یک دسته گل. مردم را خیلی دوست داشت. نمیدانم چرا خدا مهرداد را از من گرفت! نمی دانم!
فکر نمی کنید اگر امروز مهرداد به این بیماری مبتلا می شد شاید می‌توانستیم نجاتش بدهیم؟
قطعاً همین طور است. ای کاش واکسن کرونا را زودتر به ایران می‌آوردند. ای کاش درمان کرونا را زودتر در ایران شروع می‌کردند. ای کاش مهردادِ من هم واکسن می‌زد...! ولی آن زمان واکسنی در ایران نبود. متاسفانه علی انصاریان هم به خاطر همین موضوع از دنیا رفت. فقط این دو نفر نبودند، خیلی از مردم ایران به خاطر نبودن واکسن از دنیا رفتند و خیلی از خانواده ها داغدار شدند.
از دوستان و نزدیکان مهرداد کدامیک در این مدت جویای حال شما می شدند؟
خیلی ها حالم را می‌پرسند. خیلی ها سعی کردند من را تنها نگذارند که باید از تک تک آنها تشکر کنم. عزیزانی در باشگاه پرسپولیس و خیلی از افراد مثل آقای بهنام ابوالقاسم‌پور یا آقای محمدرضا مهدوی و آقای شیرینی و خیلی ها که الان اسمشان را به خاطر نمی آورم. همگی سنگ تمام گذاشتند و دستشان درد نکند.
شرایط روحی همسرشان چطور است؟
او هم وضعیتی بهتر از من ندارد. آنها تازه دو ماه بود که زیر یک سقف رفته بودند ولی متاسفانه به خاطر کرونا و پر کشیدن مهرداد آشیانه شان خراب شد و زندگی شان به هم ریخت.
حرف باقیمانده ای دارید؟
مهرداد پرسپولیسی دو آتشه بود. یک پرسپولیسی که همیشه دوست داشت این تیم قهرمان باشد. هر زمان پرسپولیس برنده می شد طوری خوشحالی می‌کرد که انگار دنیا را به او داده اند. از بچه های تیم پرسپولیس می خواهم برای خوشحالی مهرداد هم که شده دوباره این فصل قهرمان شوند. من مطمئنم روح مهرداد از قهرمانی بچه های پرسپولیس باخبر می شود و او را شاد می‌کند.
