محمدرضا مدنی؛ صعود تیم ملی ایران به جام جهانی خیلی از طرفداران فوتبال را به یاد گروه‌هایی از هنرمندان رادیو، تلویزیون، تئاتر و سینما انداخت که در جام جهانی برزیل و روسیه در حمایت از تیم ملی عازم محل برگزاری مسابقات شدند. سید جواد هاشمی بازیگر، کارگردان و تهیه کننده سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبر ورزشی، درباره صعود تیم ایران به جام جهانی، همچنین شیوه حمایتی جامعه هنری از تیم ملی فوتبال در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر اظهاراتی را مطرح کرد.
انتظار چنین صعودی از تیم ملی ایران به جام جهانی را داشتید؟
حقیقتاً من مطمئن بودم که تیم ایران به جام جهانی صعود می‌کند ولی نه به این سرعت. چرا که ما در دور اول دچار مشکلاتی شدیم که خیلی‌ها با حضور مارک ویلموتس نسبت به صعود ایران با این همه ستاره ناامید شده بودند، ولی من مطمئن بودم، که شکر خدا حالا هم دوباره به جام جهانی رسیدیم.
شرایط تیم ملی مان را چطور دیدید؟
خوشبختانه هر چهار سالی که از عمر فوتبال مان می‌گذرد تیم ملی مان بهتر از گذشته می‌شود. اینکه عده‌ای هنوز می‌گویند تیم ملی جام جهانی ۹۸ بهتر از همه بود من این را قبول ندارم. به نظرم فوتبال امروز، فوتبال مدرن تری است. تیم ما دیگر متکی به یک ستاره نیست و همه عالی بازی می‌کنند. تیم ایران یک بازیکن شاخص ندارد که دریبلینگ کند و بقیه او را تماشا کنند. تیم ایران قهرمانانه بازی می‌کند. به نظرم پاس نهایی که به مهدی طارمی‌رسید ماحصل یک اتفاق نبود بلکه کار تمرین شده ای و دستجمعی همه بازیکنان تیم ملی بود که در نهایت باعث شد به عنوان اولین تیم آسیا به جام جهانی برویم.
چقدر به حضور موفق این تیم در جام جهانی امیدوار هستید؟
با این تیم و این شکل صعود، ما حالا به مراتب از تیم‌های آفریقایی هم بهتر شده‌ایم و باید در جام جهانی به دور بالاتر صعود کنیم. البته امیدوارم غرور، تیم ملی ما را نگیرد تا مثل جام جهانی برزیل که در بازی آخر که همه مطمئن بودند برنده زمین را ترک می‌کنیم، مقابل بوسنی ۳ بر ۱ شکست خوردیم و اسیر غرور بیجای مان شدیم.
لحظه دیدار امیر و احمدرضا عابدزاده چقدر شما را تحت تاثیر قرار داد؟
واقعاً غرورآفرین بود. من کودکی‌های امیر را به یاد دارم که همراه پدرش که برای بازی با تیم هنرمندان می‌آمد، گوشه زمین می‌ایستاد و با چه شور و شوقی تمرین می‌کرد. عابدزاده سخت‌گیری‌های زیادی برای تمرینات امیر در نظر می‌گرفت و شوت‌های محکمی‌به یک بچه کم سن و سال می‌زد. خیلی از توانایی‌های امیر ذاتی و موروثی و خیلی‌های آنها اکتسابی است که با هدایت و مربیگری پدرش بدست آورده است. این توانایی و اقتدار در لحظه‌ای که امیر به دست پدرش بوسه زد متبلور شد. من این لحظه را خیلی دوست داشتم و عاشقش شدم و به راستی که یک سکانس موفق، تاثیر گذار و یک اتمام در اوج و یک آغاز در اوج بود که فکر می‌کنم خیلی‌ها را پای تلویزیون به گریه انداخت.
شما در جام جهانی‌های قبلی همراه با گروهی از هنرمندان در حمایت از تیم ملی عازم محل برگزاری مسابقات جام‌جهانی شدید. آیا برای مسابقات قطر هم چنین برنامه‌ای را در نظر دارید؟
متاسفانه حضور اهالی سینما در جام جهانی برزیل باعث آزار و اذیت همه ما شد. متاسفانه بخشی از جامعه که به دنبال حواشی هستند با اینکه ما در برزیل هیچ حاشیه‌ای نداشتیم ولی با کوچکترین اتفاقات حاشیه‌های زیادی برای ما به وجود آوردند که اتفاقاً بیشتر آنها هم کذب محض بود. به همین خاطر ما در روسیه به شکل نامحسوس حضور داشتیم و در قطر هم دیگر به آن شکل تابلو حضور پیدا نخواهیم کرد. ولی به صورت دستجمعی و با عشق و علاقه برای حمایت از تیم ملی برنامه‌هایی را تدارک می‌بینیم و هر کاری از دستمان بربیاید انجام می‌دهیم.
حرف باقیمانده‌ای دارید؟
به امید موفقیت تیم ملی در جام‌جهانی. البته این را هم اضافه کنم که چرا اینقدر از اسکوچیچ کم حرف زده می‌شود؟ او یک مرد بی ادعاست که نیاز به حمایت دارد. نه مثل مربی اسبق تیم ملی که با آن لحن طلبکارانه‌اش آن فضاحت را در بازی با بوسنی به وجود آورد و با دفاع اتوبوسی باعث شد بازیکنان تیم ملی‌مان مقابل ضعیف ترین تیم گروه مجموعاً ۴ پاس هم به یکدیگر ندهند و۱-۳ ببازیم. به اعتقاد من اسکوچیچ به خوبی تیم ایران را هدایت می‌کند و کمترین ادعا را دارد. به همین خاطر باید از او حمایت کنیم و فکر می‌کنم تیم ایران با همین مربی در جام جهانی همین بازی‌های درخشان را به نمایش خواهد گذاشت.
