سرمایه‌گذاری در بورس حالا آنقدر طرفدار پیدا کرده که اگر بگوئیم یکی از محبوب‌ترین بسترها برای سرمایه‌گذاری‌ست، گزاف نیست. بستری که علیرغم ریسک‌پذیری و نوساناتش باز هم جزء مهم‌ترین گزینه‌ها برای اشخاص و شرکت‌هاست. اما برای سرمایه‌گذاری پربازده در بورس باید با اصول اولیه‌ی کار در آن آشنا بود. به هرحال برای حضور در بازاری که هر کسی برای کسب سود بیشتر با رقبای خودش سر و کار دارد،
یکی از مهم‌ترین چیزهایی که به آن احتیاج دارید تجهیز به مهارت‌های سود آفرین است. از جمله عرضه اولیه. بعد از اینکه یک شرکت با رعایت قوانین بورس موفق به پذیرش در بورس شد، می‌تواند سهام خودش را برای اولین بار در بورس عرضه کند که به این کار عرضه اولیه می‌گویند.
ضمنا عرضه اولیه بودن ارتباطی به قدمت شرکت ندارد. ممکن است شرکتی با سابقه‌کار بالا، به تازگی تصمیم به مشارکت در بورس گرفته باشد. همین توضیحات بالا کافیست تا به این نتیجه برسیم که عرض‌های اولیه جزوی از مهم‌ترین بخش‌های آموزش بورس می‌باشند.
با عرضه اولیه امکان ورود شرکت‌ها به بازار بورس فراهم می‌شود و سهامداران میتوانند ارزش واقعی سهام را تعیین کنند. اما چطور؟ عرضه اولیه معمولا به قیمتی پایین‌تر از قیمت اصلی‌اش فروخته می‌شود. سهامدارانی که از عرضه اولیه سهم خریده‌اند، با رشد قیمت سهام، زمانی که بنظرشان سهام به اندازه کافی رشد کرده بود،
با فروش سهام خود، ارزش واقعی آن عرضه اولیه را مشخص می‌کنند. عرضه اولیه ها عمدتا تاریخچه‌ی سودآوری داشته‌اند(بازدهی بالا در مدت زمان کم). به همین خاطر عموما هم با تجربه‌ترها و هم مبتدی‌ها به خرید عرضه اولیه علاقه دارند. امروزه در تعاریف آمده است که بورس یک محل معاملاتی یک بازار سازمان یافته است که در آن (به خصوص) اوراق بهادار قابل معامله، کالاها، ارزهای خارجی، قراردادهای آتی و اختیارات خرید و فروش می شود.
قبل از شروع ثبت سفارش، حداکثرِ سهام قابل خریداری توسط هر کد حقیقی و حقوقی، اعلام می‌شود اما معمولا میزان مشارکت آنقدر بالاست که تعدا سهام کمتری به هر کد اختصاص می‌یابد. فرمول تخصیص سهام عرضه اولیه به این شرح است: تعداد سهام قابل عرضه تقسیم بر میزان مشارکت. نمونه ای از تحلیل تکنیکال در به دست آوردن آماری مناسب برای عرض های اولیه کار آمد نیست.
غالبا به این خاطر که تعدا تقاضا بسیار بالاست، خریداران به میزان سقفی که برای تخصیص عرضه اولیه اعلام شده، سهم می‌خرند. البته اگر سهامداری قصد خرید سهام به میزان سقف معین را نداشت، می‌تواند به میزان مورد نیازش خریداری کند. در این صورت سهم سهامدار از عرضه اولیه کم می‌شود اما مشکلی در خرید عرضه اولیه بوجود نمی‌آورد.
طبق قوانین بورس، سرمایه‌گذاران برای مشارکت و خرید سهام در بورس باید حداقل مبلغ 500 هزار تومان بپردازد. اما عرضه اولیه شامل قانونِ حداقل خرید نمیشود. بنابراین برای مثال اگر قیمت سهام مورد نظر در عرضه اولیه 200 هزار تومان بود، سهامدار بدون هیچ مشکلی می‌تواند آن سهم را خریداری کند.
خبر ورود سهام جدید یا همان عرضه اولیه باید حداقل 48 ساعت قبل در بخش اطلاعیه‌های سازمان بورس یا فرابورس قرار بگیرد. علاوه بر این روش‌های مستقل از سازمان هم برای اطلاع از عرضه اولیه‌ها وجود دارد: با نصب این اپلیکیشن روی تلفن همراهتان و روشن کردن نوتفیکیشن مربوط به اطلاع رسانی عرضه‌های اولیه و همچنین مراجعه به سایت سیگنال می‌توانید از آخرین اخبار عرضه اولیه ها، تحلیل آنها، زمان ثبت سفارش و گزارش آنها را با خبر شوید.
باید توجه داشته باشید که صرف خریدن سهام عرضه اولیه به معنای کسب سود نیست. هرچند عرضه اولیه به دلیل اقبال بلندی که بین سهامداران دارد، بسیار کم ریسک است اما به هرحال حتی با فرض بی‌ضرر بودن خرید عرضه اولیه، اگر آگاهی لازم برای نحوه‌ی خرید و فروش عرضه اولیه در صنعتی که سهام در آن فعالیت می‌کند، نداشته باشید، نمی‌توانید سهمی که خریده‌اید را رشد بدهید. مطالعه‌ی گزارش عرضه اولیه هایی که از ابتدای سال جاری ارائه شده‌اند می‌تواند اطلاعات مفیدی درباره سودآوری و همچنین میزان مشارکت در اختیارتان قرار بدهد. این امکانات در سایت و اپلیکیشن سیگنال به راحتی در دسترس شما قرار گرفته است.
به طور خلاصه در مقاله عرضه اولیه از بخش آموزش بورس در سایت سیگنال، این بار به معرفی عرض اولیه پرداختیم. در ادامه پس از ارائه توضیحاتی درباره آن به بیان انواع و تمامی نکات کلیدی مرتبط با آن پرداختیم. برای اطلاع بیشتر از بازار بورس و دیدن آموزش‌های بیشتر به اینجا کلیک کنید.
