به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، آلمان در پی نگرانی غربی‌ها از حمله جدیدی از سوی روسیه به اوکراین، به دلیل امتناع از ارسال تسلیحات به اوکراین بر خلاف دیگر متحدان غربی‌اش مورد انتقاد قرار گرفته است. آلمان سیاستی قدیمی مبنی بر صادر نکردن تسلیحات به مناطق جنگی دارد که تا حدی برگرفته از سابقه خونینش در قرن بیستم و صلح طلبی منتج از آن است.
کریستف هوسگن، رئیس آینده کنفرانس امنیتی مونیخ گفت که برلین در قبال این بحران در حال نشان دادن رهبری سیاسی خود بوده و به عنوان مثال به احیای مذاکرات در فرمت نرماندی با شرکت نمایندگان اوکراین، روسیه، فرانسه و آلمان پرداخته است.
هوسگن که از دیپلماتهای ارشد سابق آلمان بوده و در پایان گردهمایی امسال کنفرانس امنیتی مونیخ در تاریخ 18 - 20 فوریه هدایت آن را بر عهده خواهد گرفت، گفت، آلمان باید صادرات تسلیحات به اوکراین را در نظر بگیرد تا این کشور بتواند از خود دفاع کند. او خاطرنشان کرد که استفاده از بهانه تاریخ دیگر مناسب یا حتی منطقی نیست.
او به رویترز اظهار کرد: ما با گفتن این که همیشه این گونه عمل کرده‌ایم پس همچنان این کار را ادامه می‌دهیم تنها می‌خواهیم کار را برای خودمان بسیار آسان کنیم. ما باید بحثی در مورد نقش فعال‌تر آلمان در سیاست خارجی و سیاست امنیتی داشته باشیم و (سیاست صادرات تسلیحات) بخشی از آن است.
هوسگن ادامه داد که به نظر می‌رسد ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در حال دامن زدن به بحران با اوکراین است تا محبوبیت خود را در کشورش افزایش دهد، اما به نظر نمی‌رسد هنوز تصمیمی برای اقدام داشته باشد.
هوسگن عنوان کرد: او از نزدیک بررسی می‌کند که ما چطور واکنش نشان خواهیم داد.
به گفته هوسگن، آلمان، دومین تامین کننده بزرگ بودجه سازمان ملل است و پیش از این در دوران صدراعظمی آنگلا مرکل، رهبری بیشتری در حوزه سیاست خارجی از خود نشان داده و به عنوان مثال، در آفریقا فعال‌تر بود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا اروپا باید نیروهای خود را در کشور مالی مستقر نگه دارد، گفت که غرب باید از اوضاع نابسامان افغانستان درس بگیرد و بر حمایت از دولت‌هایی تمرکز کند که به حکومت کردن خوب و حقوق بشر احترام می‌گذارند.
او افزود که اروپا باید به دولت کشور مالی اولتیماتوم بدهد که یا شروع به اجرای توافق صلح قبلی با قبایل شمالی کرده و انتخابات دموکراتیک سازماندهی می‌کند "یا در غیر این صورت ما بیرون می‌رویم."
انتهای پیام
