وی در عین حال تصریح می کند: «متاسفانه تلویزیون در این زمینه کم کاری کرده است.» و پیشنهاد می دهد: «چه خوب است که بیایند خوبان را دوباره جذب کنند و حتی اگر لازم است از آنها عذرخواهی کنند.»
مهدی فقیه این روزها مشغول بازی در سریال «بی نشان» به تهیه‌کنندگی مرتضی رزاق‌کریمی برای شبکه سه سیماست. او در گفت و گویی با ایسنا درباره علت کم شدن مخاطبان تلویزیون و راهکاری که برای بهبود شرایط توصیه می کند، می گوید: ما باید به عقب برگردیم و نویسندگان خوبی وارد کنیم. کارهایی بسازیم که در شأن مردم باشند؛ چون مردم ما بسیار خوب هستند و لیاقتشان بالاتر از کارهایی است که ارائه می شود.
این هنرمند درباره اینکه آیا این روزها سریال های تلویزیون را تماشا می‌کند و اگر پاسخش مثبت است، چه ارزیابی از آنها دارد؟ خاطرنشان می کند: حدود چهار ماه است که سر سریال «بی نشان» هستم، صبح های خیلی زود کارمان شروع می شود و تا پایان شب ادامه دارد؛ راستش به همین خاطر در این مدت خیلی تلویزیون را دنبال نکردم، به جز اخبار چون کارمان زیاد است.
او پیشنهادش برای جذب دوباره مخاطبان تلویزیون، بازگشت به عقب و نگاه به آثاری چون «سربداران» است و ادامه می دهد: باید نویسندگان خوبی وارد کار شوند. مردم ما از لحاظ فرهنگی خیلی خوب متوجه می‌شوند اما متاسفانه کمی در تلویزیون کم کاری شده است و مردم به ماهواره روی آورده اند. اگر تلویزیون کارهای خوب داشته باشد، مطمئناً مردم پای آن می نشینند.
فقیه با اعتقاد بر اینکه تاریخ نشان داده، اگر کارهای خوبی در تلویزیون ارائه شود، قطعا خیابان‌ها مثل گذشته خلوت می شوند، ادامه می دهد: تلویزیون یک کنجکاوی بهتر و نظر صاحب تری می خواهد. ما اساتید بسیار بزرگی در عرصه های نویسندگی و کارگردانی داریم که مردم بدون استثناء کارهایشان را می بینند و بینندگان بسیار زیادی دارند. من خودم به عنوان یک هنرمند همیشه کارهایی را قبول می‌کنم که در شأن مردم باشند؛ کارهایی که مفاهیم انسانی داشته باشند و اگر از این ویژگی برخوردار باشند، ماندگار خواهند شد؛ به عنوان مثال «چارلی چاپلین» با اینکه کارهایش کمدی است اما چون مفاهیم انسانی را به خوبی بیان کرد، توانست ماندگار شود. مفاهیم انسانی در هر ژانری بسیار مهم است. مردم هم همیشه طالب همین ویژگی هستند.
بازیگر مجموعه های «شوق پرواز»، «در چشم باد»، «به کجا چنین شتابان» و «علی البدل» سپس در پاسخ به اینکه خودتان به عنوان یک هنرمند بیشتر کار کمدی را دوست دارید یا جدی؟ نسبت به پرداختن به موضوعات دفاع مقدس در ژانر کمدی انتقاد می کند و می گوید: بیشترین فعالیت من در حوزه دفاع مقدس است. دفاع مقدس آن دوره‌ای بود که دوره معناگرا بود، ولی متاسفانه کمی کارهای جنگی مان کمدی شد و این اتفاق از نظر من جالب نیست. من شخصا نظر خوبی نسبت به دفاع مقدسِ کمدی ندارم؛ البته «لیلی با من است» را از آنها جدا کنید. به نظرم بقیه کارهای دفاع مقدسی که با کمدی تلفیق شدند خیلی لوس بودند. کار دفاع مقدس همان طور که از نامش پیداست، دفاع مقدس است؛ یعنی جنگ نیست. همین دفاع مقدس بود که جوانان پاک آن زمان واقعا در آن دوره غوغا کردند.
وی در همین زمینه ادامه می دهد: طی هشت سال دفاع مقدس چه گوهرهایی را از دست دادیم و فقط خود بچه‌های جنگ بودند که غوغا کردند. ناگفته نماند ارتش هم خیلی خدمت کرد و کشور را نجات داد، پس کارهای دفاع مقدس ما باید مفاهیم انسانی داشته باشند نه اینکه مردم بیایند برای کار جنگی بخندند! ما فقط برای پول باید کار کنیم؟! اگر اینطور باشد می توانیم کارهای کمدی دیگری بسازیم که فروش خوبی هم دارند.
این هنرمند شیرازی همچنین در پاسخ به اینکه پیامتان به مدیران حال حاضر سازمان صداوسیما چیست؟ تصریح می کند: نگاه اجمالی به بزرگانِ نویسنده و کارگردان های خوب و کاربلد داشته باشند و به کارهای قبلشان نگاه کنند و این قدر اسمِ خط و خطوط و فلان و بهمان هم روی کسی نگذارند. مردم که خط و خطوطی نیستند، بلکه یک عده سیاسیون اند که خط و خطوط ها را درست می کنند. دست برداریم از این کارها. متاسفانه همه هنرمندانی هم که از تلویزیون قهر کرده اند، به خاطر همین سیاسی بازی‌هاست. چه خوب است که بیایند خوبان را جذب کنند و حتی از آنها عذرخواهی کنند. همین خوبان هستند که مردم آنها را دوست دارند، از آنها نوستالژی دارند و سال‌هاست کارهای خوبی از آنها دیده اند. آیا باید به آنها بگویند بفرمایید بیرون! یا کاری کنند که دیگر پا به تلویزیون نگذارند؟؛ این راه درست نیست.
فقیه در ادامه به اهمیت به حوزه کودک و نوجوان اشاره می کند و می گوید: اخیرا برای شبکه نمایش خانگی فیلم «نارگیل» به کارگردانی آقای عامریان را داشتم که برای کودکان بود. ایشان واقعا انسان والایی است و از کارگردان های بسیار خوب کشورمان است. خوشحالم که برای بچه های مملکتمان کاری کردیم که وقتی مرا در خیابان می بینند به سمتم می آیند و می‌گویند آقای راستگو. این اتفاق برایم خوشایند است که بچه‌ها مرا می‌شناسند. متاسفانه ما بچه هایمان را از دست داده‌ایم. تخصص خود من به عنوان یک هنرمند در کارهای عروسکی است. ما باید کودکانمان را به گونه ای با کارهای قوی تربیت کنیم که کارهای خوب تماشا کنند و بتوانند وقتی بزرگ شدند هم کارهای خوبی انتخاب کنند. متاسفانه ما از کارهای کودکان غافل مانده ایم. به نظرم «نارگیل» یک کار خوبی بود و استقبال خوبی هم از آن شد.
این هنرمند پیشکسوت سپس به حضورش در سریال «جشن سربرون» که به تازگی تصویربرداری اش به پایان رسیده است، اشاره می کند و این مجموعه را یکی از کارهای ارزشمند تلویزیون می خواند.
فقیه به حرفهایش اضافه می کند: وقتی در «جشن سربرون» مشغول به کار بودم، خیلی برایم سخت گذشت. ما سال گذشته در سرمای شدید در محدوده امامزاده داوود شب ها در برف کار می کردیم و من هنوز به خاطر آن کار پا درد دارم. من در عمرم زانو درد نداشتم اما به خاطر «جشن سربرون» زانو درد گرفتم، چون خیلی کار سختی بود اما سختی اش را پذیرفتم چون کار برای عشایر بود. متاسفانه برای این قشر کم کار شده است، عشایری که ما می‌گوییم مردمان غیور ایران هستند. آنها زحمت می کشند گوشت و فرش ما را تهیه می‌کنند. به نظرم «جشن سربرون» کار بسیار ارزشمندی است و زحمت بسیاری برایش کشیده شده است. ان شاءالله کار خوبی از آب در بیاید.
او همچنین به شرایط کرونایی که تولید «جشن سربرون» و سایر کارهای تلویزیون پشت سر گذاشت اشاره می کند و توضیح می کند: آقای نجاریان به عنوان تهیه کننده «جشن سربرون» خیلی برایمان زحمت کشید. ایشان برای ما پزشک گذاشته بود و هر روز که به سر کار می رفتیم از ما تست می گرفتند، حتی هنرورانی هم که حضور داشتند، اگر کمی تب داشتند از حضورشان جلوگیری می شد. من خودم هم از همان ابتدای کرونا خیلی رعایت می‌کردم. خوشبختانه در سازمان صداوسیما هم ما جزو اولین کسانی بودیم که واکسن سینوفارم تزریق کردیم. خدا را شکر هر سه دُز واکسن را زده ام و پروتکل های بهداشتی هم واقعاً رعایت می شود. در حال حاضر هم در پروژه «بی نشان» هم رعایت می شود. شرایط برای همه دشوار است ولی برای بازیگران بسیار دشوارتر است. به هر حال کار ما هم این است و نمی توانیم بیکار بمانیم. باید کار کنیم، حدود سه الی چهار سال من بیکار بودم کسی نیامد بگوید احوالت چطور است!
مهدی فقیه در صحبت هایش پایانی اش با ایسنا به شرایط کاری شهرستان ها در حوزه فیلم و سریال و نداشتن بودجه اشاره و تصریح می کند: من در شیراز زندگی می کنم و فقط برای کار به تهران می‌آیم. ما پتانسیل کار کردن در شهرستان ها را داریم و می توانیم کارهای خوبی ارائه بدهیم اما متاسفانه بودجه نمی‌دهند و می‌گویند فقط در تهران باید کار کنیم. من خودم کارهای عروسکی زیادی را کارگردانی کردم و جایزه هم گرفتم ولی متاسفانه نمی‌خواهند در شهرستان‌ها کار شود. مدیر شهرستان‌ها می‌گوید بودجه نداریم و راست هم می‌گوید. من با سن و سالی که دارم ممکن است، سه الی چهار ماه زن و بچه‌ام را نبینم و از آنها دور بمانم که خیلی برایم دشوار است اما چه کار کنم، چطور نان بخورم؟ باید کار کنم.
انتهای پیام
