علی فتحاللهزاده در خصوص نحوه واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به فرابورس اظهار داشت: از نظر من این موضوع نامش رهاسازی است تا واگذاری؛ ما میخواهیم باشگاهها را به سمت خصوصیسازی ببریم ولی با این شرایط این کار امکانپذیر نیست.
وی افزود: با توجه به شرایط اقتصادی در ایران و آسیبهایی که در ایام کرونا به کل جهان و به خصوص کشور ما وارد شده باید بررسیهای دقیقی روی این موضوعات صورت بگیرد. متأسفانه این روزها اموال باشگاهها را بالا میبرند و مثلاً فلان استادیوم را به نام استقلال و پرسپولیس می کنند اما فرض کنید کسی که میخواهد سهام استقلال را بخرد نیاز نداشته باشد که دو ورزشگاه در اختیار استقلال باشد.
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال تأکید کرد: به جای آنکه این کار را انجام بدهند بهتر است برند دو باشگاه را واگذار کنند. مثلاً فردی که میخواهد سهام داشته باشد خودش وارد عرصه شود و هرکاری که دلش میخواهد با سلیقه خودش انجام بدهد. اشتباه اول اینجا بود که ورزشگاهها را برای اضافه کردن اموال برای ورود به فرابورس اینگونه به دو باشگاه اختصاص دادند اما شاید فردی که خواست سهام را بخرد نیازی نداشته باشد که ورزشگاه مرغوبکار به نام استقلال باشد.
فتحاللهزاده گفت: نکته مهم قضیه هم این است که آیا مسائل مالی این باشگاهها حل شده است یا خیر؟ من خودم چندین بار به رؤسای مجامع مختلف نامه نوشتهام که ما مطالباتی داریم که باید تکلیفش مشخص شود. شاید فردا یک نفر باشگاه را خریداری کرد و یک شاکی جدید پیدا شد و به AFC نامه نوشت در آن صورت خریدار باشگاه اصلاً مسئولیت قبول نمیکند و میگوید باشگاه را تازه خریده و به بدهیهای گذشته کاری ندارد.
وی تأکید کرد: تمام بدهیها باید صاف شود. در یک دوره یکسری از افراد سهام خریدهاند اما بعدها آقایان اساسنامه باشگاه را عوض کردهاند آن هم بدون اجازه کسانی که سهام خریدهاند. در زمان ریاست آقای علی عبادی در سازمان تربیت بدنی نفراتی مثل خسرو دانشجو، مرحوم منصور پورحیدری، محمد سعید نفریه و ... سهامدار شدند اما آیا از این نفرات اجازه گرفتند که اساسنامه را تغییر دادند؟
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال تصریح کرد: خود من از مرحوم پورحیدری سؤال کردم که او گفت ما اجازه ندادیم اساسنامه عوض شود اما آقایان این کار را انجام دادند. از خانواده او هم سؤال کردم همین حرف را زدند.
فتحاللهزاده یادآور شد: نکته مهم و سوم این است که وزارت ورزش در این چند سال بارها و بارها اعلام کرده این دو باشگاه بدهی مالیاتی سنگین دارند آن هم به دولت؛ آیا این بدهیها تعیین تکلیف شده است یا خیر؟ شما همین حالا اگر بخواهید شخصاً خرید و فروشی انجام دهید تا مفصاحساب نبرید اجازه معامله به شما نمیدهند. آیا کسی که میخواهد سهام استقلال را بخرد فردا نمیگوید صدها میلیارد تومان بدهی مالیاتی چه شده است؟ در اینگونه موارد باید شفافسازی صورت بگیرد و خصوصیسازی نباید معنی رهاسازی پیدا کند. از نظر من این کار اصلاً کارشناسی نیست و عواقب آن به دولت بعدی موکول میشود و شما شک نکنید با این ندانم کاری هر دو باشگاه طی سالهای آینده دچار مشکلات عدیده خواهند شد.
وی ادامه داد: من اولین کسی بودم که یک پیشنهاد خوب مطرح کردم ولی متأسفانه آقایان لج میکنند و کار خودشان را میکنند آن هم بدون کارشناسی. پیشنهاد کردم حداقل در یک دوره به صورت پیمان مدیریت دو باشگاه را به افراد واجدالشرایط بدهند مثلا وزارتخانه باشگاه را به صورت پیمان مدیریت در اختیار فردی میگذارد و به او میگوید یک ریال کمک مالی به دو باشگاه نخواهد کرد و بید بدهیهای باشگاه را هم تسویه کند. اگر این گروه خوب کار کردند باز هم قرارداد پنج ساله را تمدید کنند. به این شکل نه دولت پولی خرج میکند و نه سهامی فروخته و نه امتیازی به کسی واگذار کرده است. شک نکنید پیمان مدیریت به اهل فن در دو باشگاه جواب خواهد داد.