به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ یاسر مظهر مهجه، نماینده جنبش جهاد اسلامی در کمیته اسرای فلسطین در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری صدا و سیما گفت: سخن من درباره امل معمر نخله، اسیر فلسطینی است، فردی که پیگیر شرایط اسرای قهرمان ما در زندان‌های رژیم اشغالگر بود. اما او را از منزلش دستگیر و پس از آن در بازداشت اداری قرار دادند و دو یا سه بار مدت زمان بازداشتش را تمدید کردند. این اسیر یکی از مجموعه اسرایی است که با وجود بیماری در زندان رژیم اشغالگر به سر می‌برند.
وی افزود: دشمن صهیونیستی به هر وسیله‌ای تلاش می‌کند قدس اشغالی یا کرانه باختری رود اردن را از نوجوانان و جوانان خالی کند، به همین دلیل سختگیری‌های شدیدی را علیه افرادی در سنین ده، دوازده تا پانزده سال به اجرا می‌گذارند. این نوجوانان بازداشت و پس از شکنجه شدن، به ظاهر آزاد می‌شوند، اما در واقع در منزل خودشان در حبس قرار می‌گیرند، اشغالگران از پدر و مادرهایشان تضمین می‌گیرند تا فرزندانشان نتوانند از منزل خارج شوند.
این نوع برخورد، هم برای این نوجوانان و هم برای خانواده هایشان، شکنجه محسوب می‌شود، چون نوجوان نمی‌تواند به مدرسه برود یا در کوچه و خیابان با دوستانش ملاقات کند بلکه همواره باید تحت نظر پدر و مادر باشد. امل نخله از اسرایی است که از بیماری رنج می‌برد، دشمن صهیونیستی هم همچون دیگر اسرای بیمار، به درمانش بی توجه است، این نوجوان که سنش در زمان بازداشت از شانزده سال تجاوز نمی‌کرد و زیر سن قانونی بود امروز در به سن هفده سالگی رسید.
اما درباره ناصر ابوحمید اسیر دیگر باید بگویم او همچنان شرایط دشواری دارد، گاه گاه بیهوش می‌شود، از نظر جسمانی شرایطش بسیار وخیم است به گونه‌ای که با کمک دستگاه اکسیژن، تنفس می‌کند با این حال دشمن صهیونیستی در مدت زمانی که این اسیر در بیمارستان بستری بود به پدر و مادرش اجازه ملاقات نداد، البته مادرش فقط برای ده دقیقه توانست با او دیدار کند، اما نتوانست فرزندش را بشناسد.
شرایط این اسیر به گونه‌ای است که تنها نیازش، آزادی از زندان و پیگیری معالجاتش در بیمارستان‌هایی است که زیر نظر صهیونیست‌ها نباشند. چون بیمارستان‌های زیر نظر رژیم به افرادی مثل ناصر ابوحمید توجه جدی ندارند، در مجموع هفتصد اسیر دربند رژیم از بیماری رنج می‌برند و در این میان سیصد نفر نیاز به عمل جراحی فوری دارند، یکی از این افراد "اسراء الجحابیس" از زنان در بند است، او که نیمی از مدت زمان حبسش را گذراند برای آنکه بتواند به کار‌های شخصیش برسد باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد، البته تا به الان دیگر زنان اسیر، به او رسیدگی می‌کردند.
