تشودی ۵فوریه۱۵۰۵ در گلرو به دنیا آمد و در بزرگسالی مقامات دولتی مختلفی را در آن شهر بر عهده گرفت. در ۱۵۵۸ به‌عنوان قاضی ارشد رسید و یک سال بعد از سوی فردیناند یکم، امپراتور روم که نزد وی به سفیری رفته بود، به رتبه اشرافیت ارتقا یافت. او که در ابتدا فردی میانه‌‌رو به‌شمار می‌رفت، تدریجا در مراحل بعدی زندگی‌اش به سمت اصلاح کاتولیک یا اصلاح متقابل (شامل اقدامات کلیسای کاتولیک در راستای مقابله با نهضت پروتستانیزم) روی آورد. با این همه شهرت وی بیش از هر چیز به‌دلیل نگارش تاریخ شکل‌‌گیری کنفدراسیون سوئیس بوده است. هرچند پژوهش‌های وی با اصلاحات زیادی مواجه بوده، اما وی مطالبی برای آثار خود گردآورد که هرگز ارزش خود را از دست ندادند.
در سال۱۵۳۸ کتابش با نام ریشیه (استانی متشکل از کشورهای لوکزامبورگ، ایتالیا، اتریش، سوئیس و آلمان فعلی) را به زبان‌‌های لاتین و آلمانی منتشر کرد. آثار اصلی تشودی تا مدت‌ها پس از مرگش منتشر نشد. مهم‌ترین کتابش در ۱۷۵۸ منتشر شد و موضوع اصلی آن توصیف توپوگرافیک، تاریخی و باستان‌‌شناختی هلوتیا (سرزمین باستانى که امروزه بخش باخترى کشور سوئیس را تشکیل مى‌‌دهد) و ریشیه قدیم است. این کتاب درواقع مقدمه‌ای بر اثر بزرگ وی یعنی وقایع‌نگاری سوئیس به شمار می‌رود.
تشودی با استفاده از اسناد و افسانه‌ها دفاع از آزادی سوئیس را به تصویر می‌‌کشد و در این راستا برای شخصیتی چون ویلیام تل، قهرمان اسطوره‌‌ای سوئیس در قرن چهاردهم نقش قائل می‌‌شود.
تا اواخر قرن نوزدهم مورخان سوئیسی، آثار و مکتوبات تشودی را ملاک پژوهش‌های خود قرار می‌‌دادند؛ اما شهرت تاریخی وی پس از تحقیقات تکمیلی، رو به افول گذاشت. اظهارات و اسناد وی در ارتباط با دوران روم و تاریخ اولیه کانتون گلرو و خانواده خودش مورد شک واقع شد.
این تحقیقات نشان داد که تشودی مدعی نسخه‌‌برداری از کتیبه های رومی بوده که هرگز وجود خارجی نداشته و کتیبه‌های موجود را هم خودسرانه تغییر داده است. وی به عمد اسنادی را جعل کرده است تا ریشه خانواده خود را به قرن دهم برساند. از همین رو نمی‌‌توان اظهارات تاریخی وی را بدون بررسی‌‌های دقیق پذیرفت. تشودی ۲۸فوریه ۱۵۷۲ درگذشت.
