به گزارش ایسنا محمد مدادی افزود: متأسفانه تاکنون ضوابط مشخصی برای خروج نمونه از کشور وجود نداشت و این امر باعث شده است تا در طول حدود چندین دهه نمونه‌های زیستی ارزشمندی مانند نمونه‌های تایپ گونه‌ها از کشور خارج شوند و در اختیار موزه‌های خارجی قرار گیرند.
وی در ادامه گفت : با تصویب و ابلاغ آیین‌نامه اجرایی قانون حفاظت و مدیریت ذخایر ژنتیکی در تیرماه سال جاری، دستگاه‌های متولی ازجمله سازمان حفاظت محیط زیست موظف شد تا ضوابط خروج منابع ژنتیکی حیات وحش از کشور را تدوین کند.
مدادی افزود: در این راستا با مطالعه گسترده ضوابط موجود در سطح بین‌المللی و بیش از ۲۰ کشور مختلف، ضوابط متقن و دقیقی برای نظارت بر خروج منابع ژنتیک حیات وحش توسط دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی و مشارکت و همکاری واحدهای ذیربط ستادی و استانی و دستگاه‌ها و مراجع علمی همکار و مرتبط در کمتر از شش ماه تهیه و نهایی شد.
مدیرکل دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص این دستورالعمل گفت: در این دستورالعمل منابع ژنتیک حیات وحش بر اساس معیارهایی چون اندمیک بودن، بومی بودن، قرار داشتن در فهرست‌های مختلف در معرض تهدید، سایتیس و گونه‌های حفاظت و حمایت‌شده، در سه گروه غیرقابل خروج، خروج مشروط و خروج بدون محدودیت طبقه‌بندی شده‌اند که البته با رعایت ضوابط مقرر مجوز خروج دریافت می‌کنند. دستورالعمل کلیه موارد خروج با اهداف پژوهشی و غیر پژوهشی به استثنای صادرات را شامل می‌شود که تابع قوانین خاص خود است.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان حفاظت محیط زیست مدادی تصریح کرد: بر اساس ضوابط تهیه شده در صورت ضرورت خروج منابع ژنتیکی به هر شکلی، شناسنامه ژنتیکی برای آن‌ها در کشور تهیه و نمونه‌ای از آن‌ها در بانک نمونه‌های زیستی ذخیره و نگهداری خواهد شد.
انتهای پیام
