احسان لشگری در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره دلیل تعطیلی اردوهای پشتوانه‌سازی در این استان که زیر نظر او و چند مربی دیگر برگزار می‌شد، اظهار داشت: از دو سال قبل از کرونا، در زمان فدراسیون قبلی با توجه به اینکه زمان مدیریت 4 ساله رئیس هیئت رو به اتمام بود به دنبال ایجاد تغییرات اساسی در کشتی استان بودیم. به همین دلیل سالن فرسوده شهر را با کمک اداره کل ورزش و جوانان استان و آقای علایی‌مقدم که خیلی به ما کمک کردند و همچنین خیرین استان این سالن را بازسازی و مرمت کردیم و کارمان در سالن فوق‌العاده خوب و شیکی آغاز شد. در واقع از صفر شروع کردیم چون دیگر در قزوین کشتی وجود نداشت، همین الان هم وجود ندارد. در هیچ پایه‌ای حتی نفر پنجم کشور هم نداشتیم. کشتی قزوین در یک رده سنی هم تیم کامل نداشت و در همه رده‌های سنی ناقص بودیم.
وی ادامه داد: نوع برگزاری مسابقه، حضور مربیان و داوران، اسپانسر و هیئت رئیسه و... در دورافتاده‌ترین شهرهای ایران که چیزی در ورزش ندارند به مراتب از وضعیت ما بهتر بود. همه اینها به تنها کسی که بازمی‌گشت، محمود حیدری رئیس هیئت بود که فکر می‌کنم 4 یا 5 دوره در هیئت کشتی بود و حدود 20 سال به عنوان رئیس، سرپرست و ... در هیئت حضور داشته است. پایه و اساس کشتی استان از وقتی او رئیس هیئت شد از بین رفت. در واقع با این شرایطی که کشتی قزوین پیدا کرده، هر کسی که می‌خواست بیاید باید حداقل دو دوره یا 10 سال کار می‌کرد که بتواند این شرایط را سروسامان دهد اما این اجازه را به کسی ندادند.
نفر سوم کشتی جهان با اشاره به کاری که همراه با چند تن دیگر از مربیان قزوین در این استان شروع کرد، گفت: به همراه چند تن از دوستان باتجربه و تحصیل کرده، در سالن تختی استارت زدیم و به رئیس هیئت گفتیم تنها کاری که می‌تواند برای کشتی قزوین انجام دهد، این باشد که به این سالن نیاید. بیش از هزار نفر در این سالن شروع به کار کردند، شهریه ناچیز هم کفاف هزینه‌ها را نمی‌داد و ما با کمک اسپانسر و خیرین این کار را دنبال می‌کردیم. فقط خودم 250 کشتی‌گیر سر کلاس داشتیم و 250 نفر هم در صف بودند. با تغییرات اساسی و در نظر گرفتن مسابقه تیم به تیم هم به کشتی‌گیران و هم مربیان انگیزه داده شد. مهلت ریاست این فرد رو به اتمام بود و برنامه‌ریزی هم شده بود نفری که به لحاظ اقتصادی می‌تواند به کشتی استان از نظر اسپانسری، ساختاری، نرم افزار و سخت افزاری کمک کند، در رأس هیئت قرار بگیرد و حتی تیم استان را برای مسابقه به کشورهای هم مرز بفرستیم اما فدراسیون دچار تغییر شد و علیرضا دبیر به ریاست فدراسیون رسید. این فرد توانست در دوره بعدی هم رئیس هیئت شود.
لشگری تصریح کرد: در کشتی استان که به من چیزی اضافه نمی‌شود، ، عایدی مالی هم ندارد. این یک کار دلی بود که من هر روز 4 تا 8 شب به همراه رضا لایق و داود توانگر و چند تن دیگر از بچه‌های تحصیل کرده، در سالن وقت می‌گذاشتیم، اما رفتاری کردند که کار را تعطیل کردیم. خانواده‌ها هم وقتی دیدند دوباره غیرورزشی‌ها در سالن حضور دارند بچه‌‌های‌شان را از کشتی بردند. حالا مردم و خانواده‌ها دوباره از ما خواسته‌اند که سالن با همان شرایط راه‌اندازی شود، جوانی آنها هدر می‌رود و در این رابطه با رئیس فدراسیون کشتی هم صحبت کرده‌ایم. داریم یکسری کارها انجام می‌دهیم و امیدوار هستیم با همراهی فدراسیون کشتی، رئیسی مناسب برای هیئت استان انتخاب شود.
لشگری گفت: در 6-7 سالی که این فرد دو دوره متوالی رئیس بوده، حتی یک روز هم اردوی استانی برای شرکت در مسابقات برگزار نشده است. یعنی کشتی‌گیران قزوینی یک روز هم دور هم جمع نشدند که یک جلسه تمرین کنند. از علیرضا دبیر که محبت هم دارد خواستم پیگیر این مسئله باشد و هر چه سریع‌تر مسئله فیصله پیدا کند تا بچه‌های مردم نابود نشوند. اگر قرار است تغییری در کشتی استان ایجاد شود نیاز به پروسه 7-8 ساله دارد. احسان لشگری که هیچ، 50 تا احسان لشگری دیگر هم تا حداقل دو دوره 4 ساله فرصت کار نداشته باشند، نمی‌توانند کاری برای استان انجام دهند. خوشبختانه یکی از دغدغه آقای دبیر، هیئت کشتی قزوین است و بابت نگاهی که او به کشتی این استان دارد، ممنونم.
انتهای پیام/
