به گزارش خبرگزاری فارس از تالش، مردم تالش از همان روزهای ابتدایی آغاز مبارزات انقلاب در راستای پیروزی و تحقق انقلاب اسلامی تلاش‌های بسیاری داشته و این منطقه روزهای تلخ و شیرین بسیاری به خود دیده است.
انقلاب اسلامی در تالش با تشکیل هسته مرکزی در اسالم با محوریت شهید بهرام حجتی، حاج وجیه الله سیف الهی، مرحوم ولی‌الله جعفریان و محمدامین زنجانی از سال ۱۳۵۴ آغاز و با گسترش آن با احتیاط کامل و پخش اعلامیه‌های حضرت امام (ره) پیش رفت.
تعدد قومیت‌ها همچون تالش، ترک، گیلک، کرد، تات و اهل سنت و تشیع و همچنین خان‌های منطقه نیز نتوانست در حرکت انقلابی جوانان این منطقه مانعی ایجاد کند و حرکت انقلابی آنان با وحدت و وفاق ملی پیش رفت.
پس از پیروزی انقلاب نیز شیطنت‌هایی از سوی برخی خان‌ها و گروهک‌ها در تالش رخ داد اما نتوانستند به این وحدت دیرینه‌ای که تشیع و تسنن و قومیت‌ها ساکن در تالش باهم داشتند، آسیبی به منطقه وارد کنند.
شخصیت‌هایی همچون مرحوم سید یونس عرفانی، سید حمید مرتضوی، احمد صادقی کیا رئیس وقت آموزش‌وپرورش نقش کلیدی در روند پیشبرد انقلاب داشتند و موفق شدند توطئه‌هایی همانند خلق بلوچ، گنبد، خلق مسلمان آذربایجان که از طریق حزب منتصب به شریعتمدار با محوریت قطب‌زاده و یزدی لیبرال را در این منطقه حساس نقش بر آب کنند.
در ادامه نیز وحدت و همراهی مردمی موجب استمرار همین روند در کشف خانه‌های تیمی و ابتر ماندن ترورها و ... شد و شاهد اعزام بسیاری از جوانان شیعه و سنی تالش به جبهه‌های حق علیه باطل بودیم.
جوانان تالشی همواره در اعزام به جبهه پیش رو بودند، به‌گونه‌ای که همیشه آماری اعزامی از تالش با شهرستان‌های دوم و سوم فاصله زیادی داشت.
به بهانه چهل و سومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به سراغ یکی از مبارزین انقلابی منطقه تالش رفتیم تا برایمان از حال و هوای تالش در آن دوران بگوید.
محمد امین زنجانی می‌گوید قبل از پیروزی انقلاب کارهای تشکیلاتی بسیار سخت بود، زیرا ساواک که مقر اصلی‌اش در آستارا بود عوامل زیادی درشهرستان داشتند.
به گفته وی مرحوم سید حمید مرتضوی دبیر دینی و قرآن مدارس تالش که به این شهرستان تبعید شده بودند با تدابیر شدید با بنده ارتباط واعلامیه‌های رسیده ازقم، خلخال، تهران را باسختی فراوان تقسیم می‌کردیم.
این مبارز انقلابی تالش با اشاره به اینکه تعداد مبارزان به انگشتان دو دست نمی‌رسید می‌گوید که حتی خانواده‌هایمان از فعالیت انقلابی ما خبر نداشتند. بنده در سال ۱۳۵۴حدود۱۳سال داشتم، یک کاپشن پفکی داشتم که ۶ تومان خریده بودم و به اینگونه بود که نمی‌گذاشت صدای کاغذ مشخص شود. یک ریال هم می‌دادم کش می‌خریدم و به شکم می‌بستم و اعلامیه‌ها را جابجا می‌کردم.
زنجانی از سن کم خود به عنوان یکی از مزیت‌های مبارزاتی یاد می‌کند و می‌گوید چون سنم پایین بود اصلا به من شک نمی‌کردند. آن زمان هزینه روزانه‌مان یک ریال بود که جمع می‌کردیم و با 20 ریال به وسیله اتوبوس گزارش‌ها را از تالش به رشت می‌بردیم و برمی‌گشتیم.
وی همچنین می‌گوید: سال ۵۵ گروهی در مسجد عباسیه به مدیریت برادر علی نعمتی تشکیل شد و احمد صادقی کیا با تعدادی معلمان دینی و قرآن در آموزش و پرورش جوان‌های مبارزی را پرورش دادند.
در شرایط سخت اوایل انقلاب که ترورها نیز ادامه داشت، مردم شیعه و سنی و اقوام متعددی که در این منطقه ساکن بودند علاوه بر اعزام به جبهه‌ها و کمک در پشتیبانی جنگ در خنثی‌سازی این توطئه‌ها نیز بسیار فعال بودند و وحدت مثال‌زدنی خود را جزیی از خاطرات خوب آن روزها در تاریخ انقلاب برجای گذاشتند.
انتهای پیام/۳۳۸۹
