به گزارش خبرنگار گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما، به مناسبت فرا رسیدن چهلمین روز شهادت محسن فخری زاده دانشمند دفاعی هسته‌ای کشورمان، مراسم بزرگداشت این شهید با حضور خانواده وی و جمعی از شخصیت‌های فرهنگی ادبی در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد.
رییس سازمان عقیدتی سیاسی وزارت دفاع در این مراسم در توصیف شخصیت شهید فخری زاده گفت: بیش از بیست سال این شهید را می‌شناختم و چند روز قبل از شهادت نیز در جلسه‌ای با وی بودم که حقیقتا می‌توان گفت او یک مجاهد فی سبیل الله بود.
حجت الاسلام والمسلمین ضیاءالدین آقاجان پور افزود: شهید فخری زاده فرزند قم بود و امروز هم ۱۹ دی و سالگرد قیام تاریخی مردم قم است. فخری زاده معتقد بود اگر به ذهن دانشمندان ما مطلبی می‌رسد این‌ها الهامات خدایی است.
وی گفت: فخری زاده با اینکه مدیر بود و مشغله‌های فنی و علمی زیادی داشت با این حال به قرآن و حدیث بسیار توجه داشت و به گفته خودش از قرآن برای کمک به علم خود کمک می‌گرفت. این عنایتی که پروردگار متعال به او کرد به خاطر شب زنده داری‌های او بود.
در ادامه این مراسم که با حضور شاعران همراه بود برخی از آن‌ها به خواندن سروده‌های خود درباره شهید محسن فخری زاده پرداختند.
سعید بیابانکی، محمدرضا طهماسبی، ناصر فیض، محمدعلی مودب، علی داوودی، نفیسه سادات موسوی، حجت‌الاسلام جواد محمدزمانی، احمد بابایی و محمد مهدی سیار از جمله این شاعران بودند.
همچنین در بخش دیگری از این مراسم با حضور مدیران حوزه هنری و خانواده شهید فخری زاده به مناسبت چهلمین روز شهادت این دانشمند از کتاب شعر «فخر ایران» رونمایی شد.
حامد فخری زاده فرزند شهید محسن فخری زاده با قدردانی از برگزارکنندگان این مراسم و جریان شعری که برای پدر شهیدش شکل گرفته است گفت: حس و حال گرم، صمیمی، عاطفی و حماسه‌ای که در این جمع بود من را به شدت دلتنگ پدر کرد انگار که کل دلتنگی این ۴۰ روزه بر من فرود آمد و یاد شعری افتادم که سال گذشته برای پدر در روز پدر گفته بودم:
گویند خدا یکی است شکی نیست
اما تو خدای من روی زمینی
تو مثل خدای خود چه سخاوتمندی چه مهربانی
تو مثل خدای خود به من نزدیکی‌ای کاش که لایموت هم بودی
حامد فخری زاده در ادامه و با اشاره به اینکه پدرش به ادبیات و شعر علاقه ویژه‌ای داشته اضافه کرد: اعتقاد دارم همانطور که این شهید بزرگوار با انبیا و اولیا الهی محشور خواهد بود با حافظ و مولانا هم محشور خواهد بود.
وی افزود: علاقه‌ای که پدرم به این دو شاعر داشت بسیار زیاد بود، چون اعتقاد داشت این دو شاعر عارف عملگرا و مردمی اند نه گوشه گیر و عزلت نشین.
آقای فخری زاده همچنین به خواندن قصیده‌ای که به مناسبت شهادت پدرش سروده بود پرداخت و در پایان نیز یکی از سروده‌های پدرش در زمان حیات را خواند.
