به گزارش خبرگزاری مهر، چاپ پنجم کتاب «آخرین نخست وزیر» زندگی و زمانه میرحسین موسوی نوشته جواد موگویی در ۵۰۸ صفحه توسط نشر شهید کاظمی روانه بازار شده است.
کتاب «آخرین نخست وزیر» روایتی است از زندگی آخرین نخست وزیر ایران که بدون جانبداری و بر اساس آخرین مستندات، برگ‌هایی از تاریخ کشور به رشته تحریر در آمده است که به زندگی «میرحسین موسوی» گره خورده و در آن نگارنده نگاهی به سیر زندگی او از ۱۳۲۰ تا ۱۳۶۸ انداخته است است.
این کتاب در ارتباط با سوابق پیش از انقلاب میرحسین موسوی در روند مبارزات است که روایت این کتاب نشان می‌دهد که آخرین نخست وزیر جمهوری اسلامی فاقد سابقه برجسته‌ای در مبارزات بوده است.
«آخرین نخست وزیر» شامل نوزده فصل است که آغاز آن با تولد و سپس با سال‌های جوانی و تحصیل موسوی پی گرفته می‌شود، موسوی در سال‌های آغازین دانشگاه، تحت تأثیر حبیب الله پیمان قرار می‌گیرد که دنباله این تفکر در زمان نخست وزیری او نیز به چشم می‌آید. در فصول بعدی نحوه آشنایی وی با همسرش زهرا رهنورد روایت می‌شود
بخش‌های بعدی کتاب به بازداشت چند روزه موسوی در کمیته مشترک، ارتباط با اعضای مجاهدین خلق و فعالیت‌های مبارزاتی او می‌پردازد. اما بخش عمده کتاب به روزهای پس از انقلاب و عضویت وی در حزب جمهوری اسلامی و قدم‌های او برای رسیدن به نخست وزیری اختصاص دارد، قدم‌هایی که در ابتدا با مدیرمسئولی او در روزنامه جمهوری اسلامی آغاز شد و با وزارت امور خارجه در دولت رجایی ادامه یافت تا به نخست وزیری در دولت آیت الله خامنه‌ای رسید.
یک فصل از این کتاب با عنوان «اسرار آیت» به تلاش‌های دکتر حسن آیت برای اثبات عدم صلاحیت مهندس موسوی برای منصب وزارت امور خارجه اشاره می‌کند که تلاش‌های او ناکام مانده و پس از شهادت آیت، موسوی با خیال آسوده‌تری بر صندلی نخست وزیری تکیه می‌زند. منتقدان موسوی او را متأثر از ادبیات مارکسیستی می‌دانستند.
در بخشی از کتاب در خصوص مخالفت یکی از نمایندگان با وی می‌خوانیم:
«ادبیات مارکسیستی، نکته‌ای است که احمد کاشانی در جلسه ۱۴ تیر ۱۳۶۰ برای رأی اعتماد مجلس به وزارت امور خارجه موسوی به آن اشاره نمود و به «ترویج خط انحرافی اقتصادی» توسط موسوی در روزنامه جمهوری اسلامی اعتراض کرده بود. حتی زهرا رهنورد، همسر موسوی شاگرد دیگر حبیب الله پیمان را در مسائل اقتصادی «مارکسیستی‌تر از هر مارکسیستی» خوانده بود.»
بخش‌های بعدی کتاب روایتگر آغاز اختلاف و شکاف بین رئیس جمهور و نخست وزیر است، موسوی که در دولت دوم آیت الله خامنه‌ای با حمایت همه جانبه امام به نخست وزیری رسیده بود حالا با قدرت بیشتری به حذف منتقدان و مقابله با رئیس جمهور روی آورده بود. روزهایی که مرحوم هاشمی رفسنجانی در خاطرات خود آن روزها را این گونه روایت می‌کند: «من هنوز هم تلخی‌های آثار آن دوران را در ذائقه آیت الله خامنه‌ای که گاهی بروز دارد احساس می‌کنم.»
دو فصل آخر کتاب به حضور مک فارلین در ایران و حوادث منتهی به استعفای موسوی می‌پردازد، حوادثی که بیشتر منجر به تهدید رئیس جمهور و مخالفان برای اقدام به استعفا بود تا آن‌ها را تحت فشار قرار دهد. استعفای وی بیشتر از هرچیز تعجب و نگرانی امام را در پی داشت.
