انتخاب عنوان «سیبل متحرک» برای مهدی شیری کج‌سلیقگی نیست. از بازیکنی سخن می‌گوییم که با وجود بیش از ۳ فصل بازی برای پرسپولیس، هرگز موفق نشد پایگاه اجتماعی مورد انتظار را بین هواداران و منتقدان کسب کند.
در این سال‌ها به ندرت می‌توان مسابقه‌ای را به یاد آورد که بدون انبوه طعنه و کنایه‌های مجازی به سبک بازی شیری پایان رسیده باشد.
پرسپولیسی‌ها که در آغاز دوران احیای تیم‌شان به سانترهای مواج رامین رضاییان و فرارهای تند و تیز صادق محرمی خو گرفته بودند، از نیم‌فصل دوم لیگ هفدهم ناچار شدند با مدافع راستی کنار بیایند که هیچ‌یک از این ویژگی‌ها را نداشت.
شیری البته پرتلاش و جنگنده بود، اما اینها حضور او در کهکشان پرستاره پرسپولیس را توجیه نمی‌کرد. تیمی که به‌طور سریالی قهرمان لیگ برتر می‌شد و در فاصله‌ای کوتاه ۲مرتبه هم حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کرده بود، به مدافعی بهتر از اینها نیاز داشت.
برای اینکه تصویر دقیق‌تری از این ادعا داشته باشید، کافی است به ترکیب اصلی امروز تیم ملی ایران نگاه کنید؛ جایی که بیشتر شاگردان دراگان اسکوچیچ سابقه حضور در پرسپولیس را داشته‌اند.
علیرضا بیرانوند، محمدحسین کنعانی‌زادگان، شجاع خلیل‌زاده، صادق محرمی، احمد نوراللهی، میلاد سرلک، کمال کامیابی‌نیا، وحید امیری، مهدی ترابی، مهدی طارمی و... چشم‌هایی که به دیدن این همه ستاره عادت کرده بود، به سختی می‌توانست نمایش‌های متوسط یک مدافع کناری غیرمؤثر را تحمل کند.
بنابراین درک فشارها روی مهدی شیری چندان دشوار نبود. کم‌توانی او در حرکات هجومی، اغلب با تلاش و کوشش شیری در برنامه‌های تدافعی توجیه می‌شد. با این حال او در فینال لیگ قهرمانان آسیا برابر اولسان هیوندای مرتکب آن هند پنالتی شگفت‌انگیز شد تا این جنبه از کارش هم زیر سؤال برود.
تیر خلاص را به دوران حضور شیری در پرسپولیس اما اخراج ناشیانه او در سوپرجام برابر فولاد شلیک کرد؛ جایی که شیری اوایل نیمه دوم کارت زرد دومش را گرفت و تلاش‌های پرسپولیس برای جبران شکست برابر فولاد را عقیم گذاشت. هرچند گفته می‌شود آن کارت قرمز تنها دلیل قرار گرفتن شیری در لیست مازاد نبوده و گویا او بعد از بازی یک حاشیه انضباطی هم رقم زده است.
هرچه بود قصه شیری در پرسپولیس به پایان رسید، اما ابهامات این داستان همچنان پابرجاست. یحیی گل‌محمدی در حالی شیری را در لیست مازاد قرار داد که حدود ۱۷۰روز قبل، قرارداد این بازیکن با تأیید خود او به‌مدت ۲ سال دیگر تمدید شده بود.
یحیی حتی در همین بازی سوپرجام هم با وجود در اختیار داشتن منوچهر صفروف ترجیح داد از شیری در ترکیب اصلی استفاده کند. این یعنی کادرفنی از عملکرد کیفی شیری ناامید نبود. شاید اگر قرار به تسویه «فنی» شیری بود، بعد از همان فینال کذایی لیگ قهرمانان می‌شد این کار را انجام داد.
بنابراین نوع رفتار با شیری هم به سیاهه معماهای بلند بالای دوران حضور یحیی گل‌محمدی در پرسپولیس اضافه می‌شود. باید منتظر بمانیم و ببینیم سرمربی سرخ‌ها توضیحی در این مورد دارد یا نه.
