به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا،در زمان پیروزی انقلاب ۲۲ ساله و مسئول انجمن اسلامی دبیرستان بود. سید محمدجواد ابطحی، از مبارزان قبل از انقلاب و نماینده سابق مردم خمینی‌شهر در مجلس شورای اسلامی است. او معتقد است که فجایع، خفقان و نارسایی‌های قبل از انقلاب اسلامی و دوران پهلوی برای نسل حاضر به خوبی تبیین نشده و این‌گونه نبود که خوشی زیر دل مردم زده بود که انقلاب کردند. این مبارز قبل از انقلاب بر این باور است که رژیم شاه یک حکومت دست نشانده بود و آمریکایی‌ها هم امروز دوست دارند یک حکومت دست نشانده در ایران داشته باشند.
درباره نقش مردم اصفهان در پیروزی انقلاب و خاطرات این مبارز قبل از انقلاب با وی به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید:
ابطحی درباره نقش مردم اصفهان در پیروزی انقلاب اسلامی، گفت: اگر بگوییم اصفهان پایگاه انقلاب و نشر نهضت امام خمینی(ره) بوده است سخن گزافی نگفته‌ایم. جوانان و روشنفکران اصفهان قبل از انقلاب نقش بی‌بدیلی در آگاهی بخشی مردم برای مبارزه با رژیم ستم‌شاهی داشتند و پس از انقلاب هم همین قشر در صحنه‌های مختلف از دفاع مقدس و دیگر صحنه‌ها نقش تأثیرگذاری داشته‌اند.
وی افزود: اگر یک ناظر بی‌طرف حوادث انقلاب را رصد کند متوجه می‌شود که اصفهانی‌ها در خیزش انقلاب و تداوم آن نقش مؤثری ایفا کرده‌اند. مردم اصفهان تنها در دو سال منتهی به انقلاب نقش ایفا نکردند، بلکه از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و حتی در زمان کودتا بر علیه مصدق در مخالفت شاه در صحنه بودند و به کودتای ننگین ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ اعتراض شدید کردند.
این مبارز قبل از انقلاب، تصریح کرد: آیت‌الله سید محمد احمدی که نخستین امام‌جمعه شهرستان خمینی‌شهر بود در همان سال ۱۳۳۲ و بعد از کودتا دستگیر شد و از پیش‌قراولان مبارزه با رژیم شاه بود. همچنین چهره‌های شاخص دیگری مانند حاج‌آقا «سید جمال‌الدین صهری» در مقابل ستم دولت دست نشانده پهلوی ایستادگی و مردم را آگاه می‌کردند تا ملت به خودآگاهی برسند و نسبت به مسائل بی‌تفاوت نمانند.
ابطحی گفت: اوج مبارزات و حماسه‌آفرینی مردم اصفهان را در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ می‌بینیم، به طوری که اولین حکومت نظامی در کشور در سه شهر شهرضا، اصفهان و خمینی‌شهر بود که فرماندهی این حکومت‌نظامی را «سرلشکر ناجی» بر عهده داشت.
خیزش‌های مردمی از منزل آیت‌الله خادمی آغاز شد
وی ادامه داد: منزل آیت‌الله خادمی در اصفهان به عنوان اینکه متحصنان در این مکان تحصن می‌کردند شناخته می‌شد و از همین نقطه خیزش‌های مردمی شکل می‌گرفت که از نقاط درخشان انقلاب اسلامی در اصفهان بود.
این مبارز قبل از انقلاب، افزود: اگر آمار شهدای قبل از انقلاب را مرور کنیم می‌بینیم که در حمله عید غدیر در سال ۱۳۵۷ در چهارراه وفایی که هم‌اکنون چهارراه هفتم محرم نام دارد بسیاری به شهادت رسیدند که نشان دهنده این بود که مردم اصفهان با تمام توان و نثار جان خود خواهان پیروزی انقلاب اسلامی هستند.
بازاریان اصفهان مدت‌ها بازار را تعطیل کردند
ابطحی با بیان اینکه افراد مبرز زیادی در اصفهان مردم را به تظاهرات علیه رژیم شاه تهییج می‌کردند، گفت: بازاریان اصفهان در همراهی با انقلاب مدت‌ها بازار را تعطیل کردند و به کمک کارمندانی شتافتند که به دلیل حمایت از انقلاب از کار بیکار شده بودند. در پناه دادن به سربازانی که به دستور امام راحل پادگان‌ها را ترک کرده بودند مردم اصفهان و به ویژه بازاریان منازل خود را در اختیار این سربازان قرار می‌دادند و خانواده محرومان نیز مورد حمایت کالایی قرار می‌گرفتند.
وی تصریح کرد: به یاد دارم صف‌های طولانی که برای نفت تشکیل می‌شد جوانان اصفهان نفت را برای خانه افرادی که سالمند بودند می‌بردند. این موارد نشان می‌دهد که مردم اصفهان با آن عِرق دینی که داشتند و تبعیتی که از مرجعیت به ویژه حضرت امام خمینی(ره) کردند در صحنه انقلاب حرف اول را می‌زدند. اکنون نیز که ۴۳ سال از پیروزی انقلاب می‌گذرد، مردم اصفهان همچنان در صحنه هستند و از نظام و انقلاب اسلامی دفاع می‌کنند.
مردم اصفهان پایِ کار انقلاب ایستاده‌اند
این مبارز قبل از انقلاب، ادامه داد: با وجودی که مردم اصفهان و البته سراسر کشور با مشکلات عدیده اقتصادی روبرو هستند، اما همچنان پای‌کار انقلاب ایستاده‌اند. در جریان بحث آب کشاورزان که حوادثی را به دنبال داشت مردم اصفهان به محض اینکه متوجه شدند معاندین نظام و منافقان قصد دارند وارد صفوف کشاورزان شوند بلافاصله صف خود را از آنان جدا کردند و با صدور اعلامیه‌ای بیان کردند که انقلاب را ساده به دست نیاورده‌اند که بخواهند ساده به دست بدخواهان ایران اسلامی دهند.
ابطحی گفت: دشمنان نظام و انقلاب اسلامی چشم امید زیادی به تظاهرات اصفهان بسته بودند. این امر نشان می‌دهد که ماهیت مردم اصفهان ماهیتی دینی است، به طوری که ۲۳ هزار شهید تقدیم کشور و انقلاب کرده‌اند. شهدای خط‌شکن اصفهان که از لشکر ۱۴ امام حسین(ع) و لشکر ۸ نجف اشرف بودند حماسه‌های زیادی در طول ۸ سال جنگ تحمیلی آفریدند.
برخی مسئولان از نجابت مردم اصفهان سوءاستفاده نکنند
وی اظهار کرد: در کمال تأسف برخی از دولت‌ها و مسئولان از نجابت مردم سوءاستفاده کردند. برای مثال زمانی که نماینده مجلس بودم پیشنهادهایی را به رئیس‌جمهور وقت ارائه دادم که دارای مشکلاتی هستیم که به خواسته‌های نمایندگان توجه نمی‌کرد. مردم اصفهان نجیب هستند و به هیچ وجه اهل جناح‌بازی نیستند و انقلاب را از خود می‌دانند و به عبارتی دایه نیستند بلکه دلسوز انقلاب هستند که برخی از این نجابت سوء استفاده کردند و حق اصفهان را ندادند.
این مبارز قبل از انقلاب، افزود: سالانه ۶ هزار میلیارد تومان در سال از اصفهان مالیات جمع‌آوری و به خزانه واریز می‌کنند، اما هنگام تخصیص بودجه به این استان توجه خاصی نمی‌شود.
ابطحی گفت: به یاد دارم در مسجد حکیم اصفهان سخنرانی‌های تندی علیه رژیم شاه ایراد می‌شد و در یکی از این سخنرانی‌ها آقای حسن روحانی به مسجد حکیم دعوت شده بود و درباره مقوله ولایت سخنرانی تأثیرگذاری انجام داد که جمعیت انبوهی در مسجد جمع شده بودند. سخنرانی‌های آیت‌الله سید جلال‌الدین طاهری، امام‌جمعه فقید اصفهان در تهییج مردم نقش زیادی داشت و زمانی که بعد از چند ماه زندان و تبعید به اصفهان بازگشتند استقبال بی‌نظیری از ایشان شد.
۱۶ ساله بودم که به شهربانی برده شدم
وی تصریح کرد: در زمان پیروزی انقلاب ۲۲ سال سن داشتم. به یاد دارم سال ۱۳۵۱ که بیشتر از ۱۶ سال سن نداشتم در دبیرستان یک انجمن مذهبی داشتیم و افرادی را مانند فضل‌الله صلواتی، حاج‌آقا حسن نیلفروشان و ... را برای سخنرانی‌های مذهبی دعوت می‌کردیم و رژیم را زیر سؤال می‌بردیم. در مدرسه نوشته بودیم که کالاهای خانگی را که متعلق به یک فرقه خاص شبه‌مذهبی است خریداری نکنید که بلافاصله بنده را به عنوان مسئول انجمن به شهربانی وقت بردند.
ازدواج هم‌جنس‌گرایان در هتل هیلتون تهران
این مبارز قبل از انقلاب با بیان اینکه خفقان در دوران پهلوی شدید بود، افزود: این طور نبود که مردم خوشی زیر دلشان بزند، وقتی دیدیم که کیان دین و مذهب در حال از بین رفتن توسط رژیم شاه است به میدان آمدیم. برای مثال دو آقازاده امرای ارتشی در هتل هیلتون تهران رسماً ازدواج کردند در حالی که حتی رژیم شاه ازدواج هم‌جنس‌گرایان را به رسمیت نشناخته بود، اما این افراد این کار را انجام دادند تا تابوشکنی کنند. مجلهِ «توفیق» بعد از این ازدواج خارج از عُرف در اعتراض به آن صفحه اول خود را به رنگ سیاه روانه بازارِ نشر کرد و زیر این رنگِ سیاه نوشته شده بود مبارک بادا. به همین دلیل روزنامه «توفیق» را توقیف کردند.
ابطحی تصریح کرد: در خیابان آبشار فعلی اصفهان جشن‌هایی به راه می‌انداختند که زنان خواننده با پوشش نامناسب در این کنسرت‌ها آواز می‌خواندند. به همین دلیل یکی از علما به تقوی، رئیس ساواک اصفهان پیغام اعتراضی داد. بنابراین اصفهانی‌ها از قدیم تاکنون نشان داده‌اند که دل‌بسته کشور و دین اسلام هستند و از این نجابتِ مردم برخی از مسئولان نباید سوءاستفاده کنند.
دو ماه مخفی شدم
وی به بیان خاطره‌ای از مواجهه خود با ساواک پرداخت و گفت: مقارن ۱۵ خرداد سال ۱۳۵۷ که بنده در دانشگاه تهران تحصیل می‌کردم در زمان بازگشت به اصفهان و سر چهارراه وفایی این شهر به محض پیاده شدن از اتوبوس یک پیکانِ سفید جلوی من را گرفت و دو نفر به من حمله و به زور سوار ماشین کردند. وقتی به دستگیری خود اعتراض کردم اعلام کردند که ما از ساواک هستیم.
این مبارز قبل از انقلاب افزود: صبح زود بود و مأموران ساواک بنده را به منزل پدرم در خمینی‌شهر بردند و اهالی منزل به هیچ وجه از ماجرا مطلع نبودند. به همین دلیل به مادرم اعلام کردم که میهمان همراه من است تا هراسی به اهالی خانه وارد نکرده باشم. ساواکی‌ها به اتاق پدرم رفتند و کتاب‌های استاد مطهری، نهج‌البلاغه جواد فاضل و یکی از کتاب‌های شیخ علی تهرانی را با خود بردند چراکه به عقیده رژیم داشتن چنین کتاب‌هایی جرم بود.
ابطحی تصریح کرد: کارت دانشجویی من را مأموران گرفتند، اما بازداشتم نکردند و گفتند پس از بررسی، چند وقت دیگر دوباره باز می‌گردند. مادرم که از ماجرا هیچ خبری نداشت و تصور می‌کرد مأموران ساواک دوستان من هستند برای آنان سفره صبحانه پهن کرد. بعد از رفتن مأموران ساواک دو ماه در منزل یکی از آشنایان مخفی شدم و در حوادث منتهی به ۱۷ شهریور پسرعمه‌ام در میدان ژاله تهران به شهادت رسید.
خوشی زیر دل مردم نزده بود
وی افزود: هنوز برای جوانان امروز به خوبی فجایع و خفقان قبل از انقلاب توضیح داده نشده است به طوری که با آموزه‌های انقلاب خو نگرفته‌اند. هنوز بسیاری تصور می‌کنند که خوشی زیر دل مردم زده بود و شاه با آمریکا در مسئله نفت در افتاده بود و آمریکایی‌ها قصد سرنگونی شاه را داشتند و امام خمینی(ره) آوردند! در حالی که به هیچ وجه این‌گونه نبود و از سال ۱۳۴۲ به بعد باید حوادث قبل از انقلاب را بررسی دقیق کنیم تا جوانان امروز متوجه شوند که واقعیت چه بود.
این مبارز قبل از انقلاب، گفت: رژیم شاه یک حکومت دست نشانده بود و آمریکایی‌ها هم امروز دوست دارند یک حکومت دست نشانده مانند عربستان در ایران داشته باشند. برای مثال آمریکا به دولت قطر اعلام کرده که عبارت «بسم‌الله الرحمن رحیم» را از کتاب‌های درسی حذف کند. بنابراین دشمنان ایران اسلامی با دین و مذهب مشکل دارند و دشمنیِ کفار با اسلام در قرآن به صراحت آمده است. خیلی از افراد این مسائل و سختی‌هایی که بر انقلابیون گذشت را نمی‌دانند. خوشبختانه انقلابی‌هایی مانند آقایان سالک، زهتاب و وارسته در اصفهان هستند که مشکلات قبل از انقلاب و مبارزات مردم این شهر را به خوبی ترسیم کنند.
زوجین توهم ساواکی بودن یکدیگر را داشتند
ابطحی تصریح کرد: خفقان به حدی شدید بود که زن و شوهر نسبت به هم بدبین بودند به طوری که زن تصور می‌کرد شوهرش ساواکی است و مرد هم به همسرش بدگمان بود که با ساواک همکاری دارد. بسیاری از دوستانم مانند حاج ناصر براتی و... را بازداشت و شکنجه کردند. شکنجه‌هایی که آثار آن هنوز روی بدن آنان وجود دارد. سید محمدعلی احمدی که یکی از روحانیان قبل از انقلاب بودند مدت‌ها در زندان توحید اصفهان که پشت عالی‌قاپو بود و هم‌اکنون دانشگاه هنر است، شکنجه شدند. خانواده‌ها از بالای عالی‌قاپو حیاط این زندان را رصد می‌کردند تا بلکه فرزندان خود را ببینند.
کسی جرات نمی‌کرد رادیو «بی‌بی سی» گوش کند
وی گفت: کسی جرات نمی‌کرد رادیو «بی‌بی سی» را با صدای بلند گوش کند و در راه تهران به اصفهان در اتوبوس شیشه‌ها را بالا می‌کشیدیم و سپس مرگ بر آمریکا می‌گفتیم، چراکه این‌قدر خفقان شدید بود که کسی جرات نمی‌کرد از آمریکا انتقاد کند. اما امروز اُبهت آمریکا را شکسته‌ایم و راحت می‌توانیم علیه آن شعار دهیم. حکومتِ وقت به رادیو بی‌بی سی حساس بود و برادرم که کارمند شرکت هواپیمایی در تهران بود در این باره هشدار می‌داد که این رادیو را گوش نکنیم.
جنایت مستشاران آمریکایی در خمینی شهر
این مبارز قبل از انقلاب، افزود: اگر کسی سیاسی بود و دستگیر می‌شد ساواک به اقوام او هم رحم نمی‌کرد. در خمینی‌شهر ماشینِ چند مستشار آمریکایی، فردی به نام «عباس زمانی مقدم» را که پدر دو فرزند بود زیر گرفت و کشت، اما خانواده او به دلیل قانون «کاپیتولاسیون» نتوانستند علیه این مستشاران شکایت کنند. این وضعیت اسف‌بار در قبل از انقلاب وجود داشت که باید برای همگان به خوبی تبیین شود.
ابطحی با بیان اینکه به هیچ وجه وضع اقتصادی قبل از انقلاب بهتر از بعدِ انقلاب نبود، گفت: برای مثال اگر حساب کنیم که یک کارگر قبل از انقلاب با حقوق خود چند نان سنگک می‌توانست بگیرد و یک کارگر بعد از انقلاب چند نان سنگ، متوجه می‌شویم که چه تفاوت‌هایی وجود دارد. قبل از انقلاب در سال ۳۰۰ هزار پیکان تولید می‌کردیم که با اقساط بلند مدت به مردم تحویل داده می‌شد و بیشتر مردم نمی‌توانستند این اقساط را پرداخت کنند و پیکان ۱۸ هزار تومانی را بخرند.
برخی از روستاهای ایران بعد از انقلاب کشف شد
وی ادامه داد: اما اکنون شرکت ایران‌خودرو در سال یک‌میلیون خودرو تولید می‌کند و این خودروها را پیش‌فروش می‌کند. نسل حاضر مشکلات قبل از انقلاب را درک نکرده‌اند. جالب است بدانید که بعد از انقلاب بود که برخی از روستاهای ایران کشف شد به این معنا که در صفحه جغرافیایی ایران قبل از انقلاب هیچ‌کس این روستاها را نمی‌شناخت. بعد از انقلاب این روستاها کشف و تازه به آمار جمعیتی کشور افزوده شد.
خاطرات «اسدالله علم» فجایع زمان شاه را بازگو می‌کند
این مبارز قبل از انقلاب خاطرنشان کرد: اگر خاطرات «اسدالله علم» که رئیس درباره شاه بود و قبل از انقلاب فوت کرد را مطالعه کنیم بهتر به فجایع دوران پهلوی پی می‌بریم. علم به صراحت می‌گوید که مردم ایران در چه فقر و بدبختی زندگی می‌کردند و در حلبی‌آباد تهران فقر بیداد می‌کرد. مردم آب آشامیدنی سالم نداشتند که البته تأمین این موارد وظیفه هر حکومتی است.
هدفِ انقلاب ساخته شدن یک انسان نو بود
ابطحی افزود: معتقدم دستاوردهای انقلاب را نباید در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی دسته‌بندی کرد، بحث ما انسان و ساخته شدن یک انسانِ نو بود، کسی که حریت خود را فدای زر و زور و تزویر نکند. فتح الفتوحی که مدنظر امام راحل بود ساختن چنین انسان‌هایی است نه اینکه به مادیات اهمیت دهیم. اینکه آمار می‌دهیم ۱۵۰ سد ساخته‌ایم و موشک‌های دوربرد تولید کرده‌ایم البته خوب است، اما این موارد دستاوردهای حقیقی انقلاب نیست و این موارد جز دستاوردهای جمهوری اسلامی است، مهم دستاوردهای انقلاب اسلامی است که ساختن انسان نو از نمونه‌های این دستاورد است و نباید از این امر غافل شویم. چنین مقایسه‌هایی اشتباه است و باید به دستاوردهای حقیقی انقلاب بپردازیم.
