به گزارش ایسنا، در بخشی از کتاب نبرد فاو می‌خوانیم: فرمانده لشکر کربلا که مأمور تصرف شهر فاو است، در سنگر خود در حال تفکر و تعمق است. سنگر به دلیل حساس بودن زمان و احتمال رسیدن خبری از آن‌سوی ساحل، کمی شلوغ است.
فردی از راه می‌رسد و درحالی‌که بسته‌ای در دست دارد، فوراً به داخل می‌رود. از چهره‌اش پیداست که در تاریکی شب و پیچیدگی منطقه نخلستان، به‌دشواری سنگر فرماندهی لشکر را پیداکرده است و درون سنگر نیز باعجله به‌طرف فرمانده می‌رود و بسته را به او می‌دهد و می‌گوید «برادر مرتضی، این را برادر محسن رضایی (فرمانده کل سپاه) داده‌اند به شما بدهم.»
برادر مرتضی قربانی که ذهنش آرامش ندارد، به حالتی عادی بسته را باز می‌کند. بوی معطری فوراً تمام فضای سنگر را پر می‌کند. همه حاضرین توجهشان جلب می‌شود و جملگی مترصدند تا ببینند محموله داخل بسته چیست.
فرمانده لشکر کربلا، پرچم سبزی را از داخل بسته بیرون می‌کشد، افراد به دور او حلقه می‌زنند، پرچم بر سطح زمین پهن می‌شود. فرمانده مجدداً با کنجکاوی داخل بسته را بازبینی می‌کند که نامه فرمانده کل سپاه را می‌یابد.
در قسمتی از این نامه چنین آمده است:
«این پرچم، پرچم گنبد امام رضاست و این امانت به دست شما سپرده می‌شود... تا بر فراز بلندترین مناره شهر فاو نصب کنید.»
بوی پرچم همچنان فضای داخل سنگر را معطر نموده است و همه متحیرند که موضوع چیست. فرمانده لشکر درحالی‌که سخت منقلب شده و اشک در چشمانش حلقه‌زده است، به حاضرین توضیح می‌دهد. سپس وی پرچم را به رزمنده‌ای روحانی سپرده و از وی می‌خواهد تا پرچم را فردا صبح در شهر فاو به اهتزاز درآورد.
برادرانی که تازه متوجه قضیه شده‌اند، هریک دستی به پرچم می‌کشند و گریه‌کنان سروصورت خود را تبرک می‌نمایند. در یک‌لحظه گویی همه‌چیز فراموش‌شده است و حاضرین حالی دیگر پیداکرده‌اند.
منبع:
نداف، مجید، نبرد فاو، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ نهم، ۱۳۹۱، صفحه ۶۳، ۶۴
انتهای پیام
