به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، آقای حمیدرضا سیفی دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «ارائه مدل یکپارچه تخصیص منابع برای سازمان‌های کوچک پیمانکاری با رویکرد مهندسی سازمان» گفت: بر اساس اعلام کانون سراسری پیمانکاران عمرانی کشور، شرکت‌های کوچک پیمانکاری عضو ضعف‌ها و تهدید‌هایی دارند.
وی با اشاره به این ضعف‌ها گفت: «فضای رقابتی شدید برای شرکت ها»، «کاهش بودجه عمرانی به دلیل کسری بودجه دولت‌های مختلف»، «سود پایین شرکت ها»، «نبود برنامه زمان بندی مشخص برای حضور این شرکت‌ها در مناقصه ها»، «تاثیر زیاد و غیرقابل انکار عوامل محیطی بر طرح‌ها و وجود بحران‌های منحصر به فرد و بیشتر در طرح‌های کوچک»، «نیاز شرکت‌ها به نیرو‌های چند مهارته و کمیاب و گران بودن این نوع از منابع انسانی» از جمله مشکلات پیمانکاران به شمار می‌رود.
آقای سیفی خاطر نشان کرد: از این رو مسأله تخصیص بهینه منابع انسانی شرکت‌ها همواره مورد توجه است؛ زیرا جنس مشکلات این شرکت‌ها از نوع مسائل با محدودیت منابع است و نیروی انسانی هم نقش تعیین کننده‌ای در موفقیت یا شکست این شرکت‌ها دارد.
وی گفت: طرحی که اجرایی کردیم کمک شایانی به حل مسائل شرکت‌های پیمانکاری کوچک و متوسط می‌کند.
آقای سیفی ادامه داد: از جمله ویژگی‌های این طرح مهندسی سازمان برای بهینه سازی ساختاری و رفع ضعف یکپارچگی در ساختار‌ها و فرایند‌های سازمانی در دو بخش کسب و کار و فناوری اطلاعات شرکت ها، اجرای مدل KAP برای اطمینان از تطابق حداکثری ساختار چابک و یکپارچه پیشنهادی با بافت، فرهنگ و منابع انسانی سازمان و شبیه سازی تخصیص منابع انسانی با استفاده از مدلسازی ریاضی، سیستم استنتاج فازی سوگنو و الگوریتم توسعه یافته GWO به شمار می‌رود.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر افزود: شرکت‌ها همواره تحت شرایط عادی و بحرانی با مسأله HRA مواجه اند. اما تحقیقات قبلی توجهی به حل مسأله تخصیص تحت شرایط عادی و بحرانی و به صورت پیوسته نداشته اند. از این رو حل پیوسته مسأله HRA هم برای شرایط عادی و هم بحرانی خلاء بعدی در تحقیقات پیشین و البته نیاز مسأله بیان شده است.
وی با بیان اینکه در تحقیقات گذشته؛ همزمان با حل مسأله تخصیص منابع انسانی، معماری و ساختار سازمانی بهینه و یکپارچه نشده اند، گفت: در این طرح اجرای مدل KAP نخستین بار در پیوست دانش مهندسی سازمان در دنیا انجام شده است. همچنین برای نخستین بار تخصیص منابع انسانی با توجه به ظرفیت افراد، اولویت کار‌ها و به صورت خودتنظیم شونده انجام شد.
آقای سیفی گفت: نزدیک به تمام سازمان‌های ایرانی در همه بخش‌های دولتی، خصولتی و خصوصی دچار معضل ضعف یکپارچگی و ضعف در تخصیص بهینه منابع انسانی هستند. از این رو روش و نتایج این تحقیق می‌تواند یک نقطه شروع و نقشه راه بهینه سازی آن‌ها در بخش کسب و کار، فناوری اطلاعات و منابع انسانی باشد.
وی تأکید کرد: استفاده از قابلیت‌های هوش مصنوعی برای حل این مسأله و پیاده سازی آن در سازمان‌ها در آینده برای تحقیقات آتی پیشنهاد شد.
آقای سیفی با بیان اینکه این طرح نمونه داخلی و خارجی ندارد، گفت: تحقیقاتی مانند تریشتلر و همکاران (۲۰۱۷) تخصیص منابع انسانی را در شرایط عادی و با استناد به روش‌های مدلسازی ریاضیاتی پیشین با یک روش جدید حل کرده بودند.
وی با اشاره به مزیت‌های رقابتی طرح گفت: استفاده از مدل KAP در پیاده سازی و تطبیق حداکثری رویکرد مهندسی سازمان برای بهینه سازی ساختار‌ها و فرایند‌های سازمانی در بخش‌های کسب و کار، فناوری اطلاعات و منابع انسانی یکی از مزیت‌های این طرح به شمار می‌رود.
آقای سیفی گفت: این طرح، مسأله تخصیص منابع انسانی را با اهداف چندگانه (حداقل سازی تاخیر (اهداف مبتنی بر زمان)، حداکثرسازی استفاده از ظرفیت نیروی انسانی (حداقل سازی تعداد منابع انسانی)) در نظر گرفته است. از این رو با یک رویکرد جدید به مسأله تخصیص منابع انسانی و ارایه یک مدل ریاضی جدید، روش حل ترکیبی جدیدی هم ارایه داده است.
وی ادامه داد: این طرح یک برتری بر روش‌های حل پیشین دارد و به صورت خودکار و با درنظر گرفتن شرایط متغیر محیطی با سرعت و دقت بهتری عمل می‌کند.
آقای سیفی اضافه کرد: هر سازمان که از مشکلات ساختاری (ضعف یکپارچگی، ساختار نامناسب، ضعف داشبورد/مانیتورینگ مدیریتی و غیره) و مشکلات چینش منابع انسانی (در شرایط عادی و بحرانی) اهمیت دهد، می‌تواند یک ذینفع یا استفاده کننده از روش و نتایج این رساله باشد. زیرا سازمان‌ها تمایل دارند تا به طور دقیق تخصیص وظایف به منابع انسانی خود را براساس ظرفیت آن فرد و اولویت کار‌ها به صورت مستمر انجام دهند.
وی ادامه داد: اگر یک یا چند نیروی کار به دلیل یا دلایلی در سازمان حضور نداشت، بتواند با انتخاب بهترین و نزدیک‌ترین جایگزین، جریان فعالیت‌های سازمانی را برخط نگه دارد. مهم‌تر اینکه با بهبود ساختار‌ها و فرایند‌های خود، کمترین گام‌های انجام یک فعالیت را با کمترین هزینه و در کمترین زمان ممکن داشته باشد. این رساله یک رویکرد عملیاتی برای تحقق این ایده آل‌ها به مدیران سازمان‌ها و حتی منابع انسانی آن ارایه می‌دهد.
گفتنی است؛ استادان راهنمای این طرح آقایان دکتر کاوه سیروس و دکتر ناصر شمس قارنه اعضای هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر هستند.
