به گزارش مشرق، سالها است که ورود بازیکنان بیکیفیت خارجی به فوتبال ایران منبع درآمد بسیار خوبی برای عدهای شده و از این بابت پولهای هنگفتی را هم به جیب میزنند. خارجیهایی که بیشتر توریست هستند تا بازیکنی که به درد تیمشان بخورند. جالبتر اینکه کار اکثرشان به شکایت و بسته شدن پنجره تیمهای باشگاهیمان میشود. البته در لیگ بیستم و بعد از فاجعهای که شکایت ویلموتس سرمربی وقت تیم ملی بابت قراردادش رخ داد فدراسیون برای پاک کردن صورت مسأله جذب بازیکن و مربی خارجی را ممنوع اعلام کرد و فقط تیمهایی میتوانستند از این مهم برخوردار باشند که با بازیکن یا مربی خارجی خودشان تمدید کنند. آنها حتی اجازه انتقال به تیم داخلی دیگری را هم نداشتند. البته برای لیگ بیستم شکل داستان تغییر کرد. نقره داغ شدن فدراسیون فوتبال توسط مارک ویلموتس بلژیکی تصمیمگیرندگان فوتبال را در ابتدا مجاب کرد که تمام تیمهای لیگ برتری اجازه جذب بازیکن و مربی خارجی را ندارند و تیمهایی که از فصل قبل بازیکن داشتند فقط میتوانند با آنها تمدید کنند. این قانون صدای تیمهای متمول را درآورد و قرار شد تیمهایی که بدهی ندارند حق استفاده از بازیکنان خارجی (البته ملیپوش) را داشته باشند.
در لیگ بیست و یکم ۹ تیم بازیکن خارجی نداشتند و هفت تیم دیگر از ۱۳ بازیکن استفاده کردند. فولاد مثل فصل قبل با همان سه بازیکن خارجی فصل قبلش ادامه داد که انصافاً هم خوب کار کردند. لوسیانو پریرا به تنهایی هفت گل زد و سه پاس گل هم داد، پاتوسی سه گل زد و کولیبالی هم با حضور در ۱۰ بازی بسیار تأثیرگذار نشان داد.
سپاهان جدا از تمدید قرارداد با ولسیانی که در قلب دفاع این تیم عملکرد قابل قبولی داشت یک دروازهبان اتریشی را هم به خدمت گرفت. او در تمام ۱۵ بازی نیم فصل دروازهبان ثابت تیمش بود که به نظر میرسید میرزازاد و صدقی تهدید جدی برای او نبودند. کریستوفر کنت ۱۰ گل دریافت کرد اما شکل بعضی از گلهای دریافتیاش باعث شد تا نتوان روی او حساب ویژهای داشت و به همین دلیل در نیم فصل سراغ رشید مظاهری رفتند.
مس رفسنجان هم دو بازیکن عمانی را به خدمت گرفت که عملکردشان نشان داد به لحاظ فنی فاصله زیادی با همپستیهایشان ندارند. البته گادوین منشا با هشت گلی که برایشان زد و بیشترش هم از روی نقطه پنالتی بود تا حدودی جبران کرد. پرسپولیس هم که فقط رادوشوویچ را داشت که اوهم در میانه راه به دلیل وصول نشدن مطالباتش قرارداد خود را فسخ کرد. فراز کمالوند هم که در ابتدای فصل هدایت تیم نفت مسجدسلیمان را برعهده داشت کرار جاسم را به خدمت گرفت که او هم آمادگی سالهای گذشتهاش را نداشت.
استقلال اما دو مهاجم به ترکیب تیمش اضافه کرد. کوین یامگا که با زدن هفت گل و چهار پاس گل تأثیرگذاریاش را نشان داد. او توانسته تا حدود زیادی مشکلات فنی آبیهای پایتخت را در فاز هجومی برطرف کند. رودی ژستد با اینکه بازیکنی با تواناییهای بالا است اما در یازده هفته پایش به گلزنی باز نشد وهمین هم انتقادهای زیادی را از سوی برخی هواداران این تیم به همراه داشت.
یک بازیکن خارجی هم داشتیم که تمام بازیهای نیم فصل را تحت تأثیر حضور خودش قرار داد. اریک باینامو گابنی که فقط در سه بازی برای گلگهر به میدان رفت در همان سه مسابقه جدول را به هم زد و باعث شد تا هر سه بازی این تیم با تیمهای استقلال، پیکان و سپاهان که دو پیروزی و یک تساوی را مقابلشان به دست آورده بود ۳-صفر به نفع حریفانش شود.