بنابراین با کاهش یا توقف تولید موتورهای بنزینی درون‌سوز، احتمال حذف سامانه‌های انتقال قدرت (گیربکس) دستی از صحنه صنعت خودرو وجود دارد. اما یکی از لذت‌های رانندگی با حذف این سامانه‌ها از دست خواهد رفت. شاید به همین دلیل است که تویوتا به دنبال راه‌حلی می‌گردد تا این لذت رانندگی را حفظ کند.
اخیرا یک سری از اسناد و مدارک ثبت اختراع تویوتا منتشر شده که مربوط به شبیه‌ساز گیربکس دستی برای خودروهای برقی تویوتاست. این شبیه‌ساز انتخاب دنده را با میزان گشتاور موردنیاز برای موتور برقی تنظیم می‌کند و دور موتور متناسب را روی کیلومترشمار نشان می‌دهد.
پدال کلاچ هم همان فیدبکی را ایجاد می‌کند که حس رانندگی با خودروی بنزینی دارد. این تکنولوژی هیچ کاربردی عملی مشخص و خاصی ندارد. هدف از ارائه این فناوری فقط ایجاد حس رانندگی و تامین حس نوستالژی رانندگی با خودروهای بنزینی دارد. این در حالی است که از نظر برخی، بزرگ‌ترین دستاورد یا مزیت خودروهای برقی همین نرمی و عدم‌نیاز به تغییر دنده و کاهش سر و صدای یک خودرو است. از نظر خیلی از کسانی که این فناوری‌ها را امتحان می‌کنند، شبیه سازها یا سمیلاتورها خیلی بدتر از خودروهای اتومات هستند. اصلا سوال این است که شبیه‌سازهایی از این دست آیا می‌توانند «حفظ دنده دستی» یا «حفظ حس نوستالژی» به حساب بیایند؟
