به گزارش همشهری آنلاین، روزنامه کیهان نوشت: طی چندسال اخیرتحریم‌های نفتی یکی از اهرمهای مهم آمریکایی‌ها برای فشار به ایران بوده و آنها همواره تلاش کرده‌اند با انواع ترفندها و جریمه‌ها مانع از فروش نفت ایران و وصول درآمدهای ناشی از آن شوند.مقامات کاخ سفید حتی در مقطعی مدعی شدند با اجرای سیاست فشار حداکثری می‌خواهند فروش نفت ایران را به صفر برسانند که البته این خواب و رویا هیچ‌گاه تعبیر نشد و ما در بدترین شرایط تحریمی هم توانستیم صدها هزار بشکه نفت بفروشیم.
نفت می‌فروشیم و پولش را می‌گیریم
اما نکته مهم در حال حاضر این است که با روی کار آمدن دولت سیزدهم تلاش برای خنثی سازی تحریم‌ها بدون وابستگی اقتصاد به مذاکرات شکل جدی‌تری به خود گرفت تا جایی که در دیماه سال جاری، سیدابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور کشورمان اعلام کرد « در دولت سیزدهم تلاش برای خنثی‌سازی تحریم‌ها موکول به مذاکرات نشده، به نحوی که امروز و در همین شرایط تحریم، فروش نفت ما به قدری افزایش داشته که دیگر نگرانی نداریم و درآمد حاصل از آن نیز در حال بازگشت به کشور است.»
پس از این اظهارات، وزیر نفت هم در گفت‌وگویی در پاسخ به این سؤال که تأیید می‌کنید صادرات نفت به ۱.۵ میلیون بشکه در روز رسیده است؟ اظهار داشت: عدد و رقم نمی‌دهم، اما می‌توانم به شما بگویم که فروش نفت و میعانات گازی در مقایسه با دولت گذشته، دولت دوازدهم، رشد خیلی خوبی داشته است. با اطمینان به شما می‌گویم که در این مدت فروش مناسبی داشتیم.
جواد اوجی تاکید کرد: در دولت سیزدهم موفق شدیم هم تکالیفی که دولت برعهده ما گذاشته است، یعنی آنچه را که در قانون بودجه ۱۴۰۰ در زمینه فروش نفت ذکر شده، تأمین کنیم و هم فروش نفت را افزایش دهیم.وی همچنین گفت: همه فروش نفتی که در دولت سیزدهم انجام شده، منابعش به طور کامل دریافت شده است.
پس از اظهارات صریح وزیر نفت،صالح آبادی رئیس‌کل بانک مرکزی هم بر افزایش درآمدهای ارزی کشور در سال جاری صحه گذاشت و نهایتا سعید جلیلی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام چند روز پیش گفت: یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه نفت می‌فروشیم و پولش را هم می‌گیریم و کارمزد این فروش بسیار پایین‌تر از قبل تحریم‌هاست.
همزمان با این گفته‌های مسئولان کشورمان، رسانه‌های غربی هم از افزایش شدید فروش نفت ایران در شرایط تحریمی خبردادند.
اذعان رسانه‌های غربی درباره میزان فروش نفت
از یکسو خبرگزاری رویترز طی گزارشی نوشت: برآورد شرکت‌های ردیابی نفتکش ها نشان می‌دهد، صادرات نفت ایران برای نخستین بار در سه سال گذشته به بیش از یک میلیون بشکه در روز رسیده است. به نوشته این گزارش، شرکت مشاوره پترو لجستیک که محموله های نفت را ردیابی می‌کند، اعلام کرده بود صادرات نفت خام ایران در دسامبر ۲۰۲۱ به بیش از یک میلیون بشکه در روز افزایش یافته است
در همین راستا، شرکت تَنکِرتِرَکِرز که یک شرکت رهیابی محموله‌های نفتی در سراسر جهان است، در واکنش به این گزارش رویترز، در توئیتی نوشت: «شما نمی‌توانید چیزی را که نمی‌بینید رهیابی کنید؛ ما یک میلیون بشکه در روز را در ماه دسامبر ۲۰۱۹ و یک میلیون و ۶۵۰ هزار بشکه در روز در مارس ۲۰۲۱ رهیابی کرده بودیم.» به گزارش فارس، این توئیت شرکت تَنکِرتِرَکِرز نشان می‌دهد که ارقام صادرات نفت ایران بسیار بیشتر از رقمی است که رویترز اعلام کرده است.
آنچه مسلم است اینکه تمام این گزارش‌ها و اظهارات نشان می‌دهد که کارت آمریکایی‌ها در تحریم فروش نفت ایران دیگر سوخته و کارایی ندارد و مذاکره کنندگان ما نباید موضوع لغوتحریم‌های نفتی را مثابه امتیاز جدید از سوی آمریکایی‌ها قلمداد کنند چراکه ما در شرایط فعلی و بدون لغو تحریم‌های مذکور به خوبی موفق شده ایم این ابزار فشار را از کار بیندازیم و نه تنها نفتمان را به میزان بالایی بفروشیم بلکه حتی پولش را هم به طور کامل دریافت کنیم.
این موضوع یکی از مصادیق عینی شکست سیاست فشار حداکثری علیه ایران است که چندی قبل سخنگوی وزارت خارجه آمریکا رسما به آن اعتراف کرد و گفت: کارزار فشار حداکثری دولت «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا علیه تهران یک شکست فاحش بوده است.ترامپ همچنین وعده داده بود که با اعمال فشار حداکثری به جمهوری اسلامی، جامعه بین‌الملل را علیه ایران متحد کند که اینگونه نشد و عکس تمامی این موارد محقق شد.
وی سپس با اشاره به این موارد گفت: «بر خلاف آنچه ترامپ وعده داده بود، (هم‌اکنون)، ما یک برنامه هسته‌ای ایران را به ارث برده‌ایم که رو به جلو می‌تازد و یک برنامه هسته‌ای ایران را داریم که در معرض نظام راستی‌آزمایی و نظارت قرار ندارد.»
البته سخنگوی وزارت خارجه آمریکا سعی کرده با برجسته کردن اشتباهات دولت ترامپ در قبال ایران عملکرد خصمانه دولت بایدن علیه ملت ایران را مخفی کند در حالی که کارنامه یکساله گذشته بایدن نشان می‌دهد وی همچنان سیاست فشار حداکثری دولت «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور سابق آمریکا علیه ما را حفظ کرده و همان مسیر را ادامه داده است و آنچه که باعث اعتراف مقامات آمریکایی به شکست سیاست فشار حداکثری شان شده مقاومت دولت و ملت ایران و اجرای سیاست خنثی سازی تحریم‌ها با هدایت‌های رهبر انقلاب بوده است.
عصبانیت غربگراها از خنثی سازی تحریم‌ها و آدرس غلط به دولت
در عین حال این سیاست و موفقیت دولت در فروش نفت بدون مذاکرات هسته‌ای به مذاق غربزدگان و برخی مدعیان اصلاحات خوش نیامده و آنها می‌کوشند همچنان با پررنگ کردن موضوع تحریم‌های نفتی، مشکلات اقتصادی را تماما به گردن تحریم‌ها بیندازند. عباس عبدی یکی از همین افراد در واکنش عصبی گونه به اظهارات سعید جلیلی درباره فروش یک میلیون بشکه نفت در توئیتی نوشت: «پیشرفت هسته‌ای که هست، نفت هم با کارمزد کمتر! می‌فروشید و پولش را هم می‌گیرید. پس مذاکره برای چیست؟ چرا وضع اقتصاد و تورم چنین است؟»
این توئیت به خوبی نشان می‌دهد که عبدی و امثال او به شدت از خنثی سازی تحریم‌ها نگران بوده و می‌خواهند با تحریف واقعیتها بازهم آدرس غلط به دولتمردان بدهند و بلایی که طی هشت سال گذشته بر سر مردم آوردند را دوباره تکرار کنند. اینان با گره زدن تمامی مسائل کشور و حتی آب خوردن مردم به مذاکرات تورم بالای ۴۰درصد را برای چند سال پیاپی به جامعه تحمیل کردند و کسری بودجه ۴۵۰هزار میلیارد تومانی را با چاپ پولهای فراوان برای اقتصاد ما به ارمغان آوردند! اتفاقا این سیاستهای اشتباه دولت روحانی و بی‌توجهی او به موضوع خنثی سازی تحریم‌ها سبب مشکلات اقتصادی کنونی شده است.
گویا عباس عبدی فراموش کرده که حسن روحانی رئیس‌جمهور محبوبش در روزهای آغازین انتخابش در سال ۹۲ وعده داده بود که «با مذاکرات هسته‌ای هم چرخ معیشت و کارخانه را می‌چرخاند و هم چرخ هسته‌ای « و یا وعده داده بود «با این مذاکرات چنان رونقی ایجاد می‌کند که مردم دیگر نیازی به یارانه ۴۵هزار تومانی نداشته باشند» اما پس از سالها مذاکره و خلق برجام کذایی نه تنها این وعده‌ها محقق نشد بلکه وضع زندگی مردم چنان سخت شد که دولت روحانی مجبور شد یارانه جدیدی در کنار یارانه قبلی ایجاد کند و بسته‌های حمایتی برای احیای هزاران کارخانه تعطیل شده طراحی کند.
بنابراین آنچه یقینی است اینکه با مذاکره نمی‌توان مشکلات اقتصادی را حل کرد و اگر هم گشایشی از این ناحیه ایجاد شود - همانند سال ۹۴ و۹۵-عمدتا به نفع واردات رقم خواهد خورد که سود چندانی عاید اقتصاد و مردم نخواهد کرد یعنی تولید کنندگان داخلی با انبوه واردات کالاها زمین گیر و مستاصل می‌شوند و پس از چندی با ته کشیدن دلارهای آزاد شده بازهم گرفتار دورباطل تورم شدید و رکود خواهیم شد.چاره کار همان اجرای سیاست اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید داخلی همراه با نظارت جدی است.
