به گزارش ایرنا ، نیاکوثری این موسیقی پژوه و فعال هنری مطلب خودرا پیرامون شخصیت فخر عالمیان چنین آغاز کرده است:
بگذار دیوار کعبه ترک بردارد و ماه آبستن مهر قدم به اندرون خانه گذارد و موحد پای به خانه وحدت نهد و از بیکران انوار توحید ،خورشیدهای معرفت برگیرد و سواد سپهر بیداد را به فروغ چشمه های عدل روشن نماید.
بیداد بر دیوارهای شهر تنیده و ظلمت از آسمان لعنت می بارد، کوچه های جاهلیت پر از فریادهای شوم عصبیت است ، رگهای انسانیت پر از خون تیره نفرت، آسمان شب گویی چنان به تاریکی مالوف که هیچ صبحی را بر نمی تابد واز از صحرای عریان بی خردی جز مغیلان زخم نمی روید و در کومه های دنیاپرستی جز خنجرهای خون بر نمی خیزد.
از شن های تفتیده حجاز جز تازیانه های باد چه صدایی و از سکوت رعب انگیز صحرای عبوس جز ناله های دختران زنده به گور چه آوایی و عدالت گویی که هرگز زاده نشده است .
فاطمه در خلوت کعبه لبهای درد به دندان صبر می گزد و اشکهای دیده به قفای دست از صورت بر می گیرد.
زمین بی تاب تر از آسمان ، فلک بی قرار تر از زمان و لحظه ها چشم به راه تر از فاطمه دیده بر آمدن مولودی دارند که جهان پیش شکوه متانتش سر به تکریم دارد و آسمان بر ساحت ادبش پیشانی به خضوع می نهد.
قلم پیش فصاحت کلامش قامت دو تا کند و سخن نزد بلاغت بیانش، خاموشی اختیار نماید.
تقوا مرید طاعت موحدانه او و بطحا تراب سجده گاه معرفت او
مرد میدان شجاعت و خائف درگاه عبادت شیرمرد رزمگاه و حیدر کرار آوردگاه که چون به میدان شمشیر بر کشد خصم را پیش سنانش زهره نماند و چون به خلوت مناجات روی آورد ،از ذکر جمیل ثنایش و ندبه انابت شبانگاهش جمله ذرات در قیامش به قعود و در سیلاب بکاء ش به خشوع.
