تزریق دز سوم واکسن کرونا و چالش بزرگی برای انتخاب ایمنترین واکسن، این روزها تبدیل به یک مسئله قابل تامل شده است. از گوشه و کنار نیز شنیدههایی هرچند بی اساس و بدون مشاهدات علمی به گوش میرسد که یکی از واکسنها در برابر اومیکرون بیدفاع است، دیگری در بدن سبب ایجاد لخته خون میشود، واکسن دیگری هم فاقد نتایج علمی کارآزمایی بالینی است و ...
پیش از تزریق نوبت سوم واکسن کرونا، برای انتخاب نوع مناسب واکسن، بررسی اطلاعات و یافتههای پیرامون واکسنها خالی از لطف نیست.
در این مقاله قصد داریم تا شما را با واکسن ایرانی-استرالیایی اسپایکوژن آشنا سازیم و نتایج مطالعه واکسن اسپایکوژن به عنوان دز بوستر را شرح دهیم.
جالب است بدانید که مطالعه دز بوستر اسپایکوژن نشان داد، در نیمی از کسانی که سابقه تزریق اسپایکوژن یا واکسن وکتور ویروسی مانند استرازنکا یا اسپوتنیک را داشتند، از ابتدا سطحی از ایمنی یا همان آنتیبادی خنثیکننده وجود دارد.
این در حالی است که این نسبت در افراد دریافتکننده واکسنهایی چون سینوفارم و برکت، کمتر (38 درصد) بوده است.
این یعنی ایمنی در افراد واکسینه با اسپایکوژن پایدارتر بود، چرا که مدت زمان بیشتری از تزریق دز دوم در افراد واکسینه با اسپایکوژن نسبت به افراد واکسینه با واکسن ویروس غیرفعال مثل سینوفارم و برکت گذشته بود (6 ماه در برابر 4 ماه).
بعد از واریانتهای آلفا، بتا، گاما و دلتا، اومیکرون (Omicron) پنجمین واریانتی است که در لیست واریانتهای نگرانکننده سازمان جهانی بهداشت قرار میگیرد.
کرونای اومیکرون اولین بار در آفریقای جنوبی، بوتسوانا، هنگکنگ شناسایی شد و اکنون بسیاری از کشورهای جهان موارد ابتلا با این نوع جدید ویروس کرونا را اعلام کردهاند.
آنچه باعث نگرانی درباره این واریانت شده است، شناسایی چندین جهش متنوع و متعدد (بیش از ۳۰ جهش) در پروتئین اسپایک ویروس است. بعضی از این جهشها قدیمی هستند و در واریانتهای قبلی مانند آلفا، بتا، گاما و دلتا گزارش شده بودند و بعضی از آنها جدید هستند و به پروتئین اسپایک مربوط نیستند.
برای باخبر شدن از جدیدترین اخبار پیرامون کرونای اومیکرون، توصیه میشود مقاله «آنچه از کرونای امیکرون میدانیم» را مشاهده فرمایید.
واکسن اسپایکوژن (Spikogen)، ساخت شرکت سیناژن با همکاری شرکت Vaxine استرالیا مهرماه سال 1400 مجوز رسمی و معتبر مصرف اضطراری را از وزارت بهداشت دریافت کرد.
در ساخت واکسن سیناژن از افزودنی استانداردی به نام ادجوانت استفاده میشود که ایمنی پرقدرتتر و با دوامتر در مقابل ویروس را ایجاد میکند.
برخلاف بیشتر واکسنهای نسل قدیمی، به جای نمکهای آلومینیومی، در واکسن اسپایکوژن از ادجوانتهای غیرآلومینیومی استفاده شده است؛ زیرا سطح ایمنی مطلوبی ایجاد میکنند و همزمان عوارض کمتری نسبت به ادجوانتهای آلومینیومی دارند.
اطلاعات موجود از واکسنها و مطالعات قبلی نشان میدهد که استفاده از واکسن با تکنولوژی متفاوت از تکنولوژی واکسن اولیه باعث تولید ایمنی پایدارتر و موثرتری علیه ابتلا به کووید- ۱۹ میشود.
جالب است بدانید که نگرانیهایی درباره استفاده از واکسن با پلتفرم وکتور ویروسی به عنوان دوز تقویتی، در افرادی که قبلاً دو دوز از این نوع واکسن تزریق کرده اند، وجود دارد.
این احتمال وجود دارد که تزریق مجدد واکسن با وکتور ویروسی در دوز سوم (به خاطر ایجاد ایمنی در بدن نسبت به وکتور ویروسی) باعث کاهش اثربخشی دوز تقویتی شود.
تزریق واکسن در دوز سوم متفاوت با واکسن دو دوز قبلی ممکن است به ایمنی بهتر در برابر جهشهای (واریانتها) جدید ویروس کرونا نیز کمک کند.
اگر به اطلاعات بیشتری جهت تصمیمگیری در انتخاب واکسن اسپایکوژن به عنوان دوز سوم (بوستر) واکسن کرونا نیاز دارید، کافیست از وب سایت رسمی واکسن سیناژن، مقاله "اسپایکوژن، انتخابی مناسب برای دوز بوستر" را مطالعه فرمایید.
برای آگاهی از موقعیت مکانی مراکز تزریق واکسن اسپایکوژن، به همراه شماره تماس آنها میتوانید به لینک "مراکز تزریق واکسن اسپایکوژن" مراجعه فرمایید.
برای دانستن موقعیتهای مکانی هر مرکز، کافیست روی نام آنها کلیک فرمایید. لطفا پیش از مراجعه حضوری با مرکز واکسیناسیون مورد نظر خود تماس حاصل فرمایید.
توجه فرمایید که این لیست در حال به روزرسانی است و مراکز جدید به صورت روزانه اضافه خواهند شد.
با توجه به پیشنهاد برخی از مطالعات قبلی برای ترکیب انواع متفاوت از واکسنها برای واکسیناسیون و استفاده از پلتفرم متفاوت در تزریق دوز سوم واکسن کرونا، نگاههای بیشتری به واکسنهای پروتئین نوترکیب کرونا در جهان دوخته شده است.
علاوه بر این، واکسنهای پروتئین نوترکیب از مزایایی در روش تولید و میزان پایداری برخوردارند که تامین واکسن را در مقایسه با واکسنهای جدید mRNA آسانتر میکند.
در آخرین مطالعه واکسن اسپایکوژن که برای بررسی تاثیر آن به عنوان دز بوستر انجام شد، این واکسن باموفقیت ایمنی افراد را تا چندین برابر (بین 11 تا 25 برابر) تقویت کرد. شرکتکنندگان در این مطالعه با سابقه تزریق 2 دز از انواع واکسنها، دارای شرایط متفاوت سنی و جسمی از نظر بیماریهای زمینهای مانند بیماریهای قلبیعروقی و دیابت بودند.
واکسن اسپایکوژن در مطالعات قبلی، توانایی خود را برای تولید پاسخ ایمنی به میزان 87 درصد و اثربخشی 60 تا 65 درصدی نشان داده است.
در این مطالعه هدف اصلی بررسی میزان پاسخ ایمنی (غلظت آنتیبادیهای خنثی کننده) است که بعد از تزریق اسپایکوژن به عنوان دز بوستر، در بدن تولید شده است. علاوه بر این، در این مطالعه اثر واکسن بر تحریک مسیرهای دیگر سیستم ایمنی هم بررسی میشود.
افراد شرکتکننده در مطالعه از نظر نوع واکسن قبلی به سه گروه تقسیم شدند: دریافتکنندگان واکسن ویروس غیرفعال (مانند سینوفارم، بهارات و برکت)، دریافت کنندگان واکسن آدنوویروسی (مانند آسترازنکا) و دریافت کنندگان واکسن پروتئین نوترکیب (اسپایکوژن).
تزریق واکسن اسپایکوژن به عنوان دز بوستر باعث پاسخ ایمنی مجدد و تا بیش از 25 برابر افزایش در میانگینِ غلظت آنتیبادیهای خنثی کننده شد. اسپایکوژن توانست بیشترین میزان افزایش ایمنی را (میانگین بیش از 25 برابر) در افراد با سابقه تزریق واکسن ویروس غیرفعال (مانند سینوفارم) ایجاد کند.
همچنین، دز بوستر واکسن اسپایکوژن در دریافتکنندگانِ آسترازنکا و اسپایکوژن به ترتیب بیش از 14 برابر و 11 برابر پاسخ ایمنی را افزایش داد. بر اساس این نتایج و با توجه به این که در ایران بیشترین نوع واکسن تزریق شده به افراد در واکسیناسیون اولیه، واکسنهای ویروس غیرفعال همچون سینوفارم، بهارات و برکت بوده است؛ تزریق اسپایکوژن به عنوان دز بوستر برای همه انواع موجود از واکسن کرونا در ایران و به ویژه واکسن ویروس غیرفعالشده، انتخابی کارآمد و ایمن است.
در مطالعه بالینی بوستر اسپایکوژن هیچ عوارض جدی یا قابل توجهی مشاهده نشد و بیشترین عوارض بعد از تزریق بوستر اسپایکوژن درد محل تزریق و احساس خستگی بود.
خیر. با توجه به این نکته که واکسن کرونای شرکت سیناژن، فقط حاوی پروتئین spike ویروس کرونا 2019 است، بههیچعنوان نمیتواند باعث بیماریزایی در فرد دریافتکننده واکسن شود.
واکسن اسپایکوژن، توسط شرکت سیناژن تولید شده است که یکی از شرکتهای دارویی تخصصی در منطقه با تجارب طولانی و چندین ساله در تولید انواع پروتئینهای نوترکیب برای درمان بیماریهای مختلف مانند اماس، آرتریت، انواع سرطان، پسوریازیس، دیابت و … است.