رفت و آمد هیات های دیپلماتیک به وین و اظهارنظرهای عمومی مقامات رژیم صهیونیستی درباره توافق احتمالی در وین در روزهای اخیر شدت گرفته است. هفته گذشته هیاتی به سرپرستی «جاشوا زارکا» معاون مدیرکل وزارت خارجه رژیم اشغال‌گر قدس در امور راهبری به وین سفر کرد تا با نمایندگان ارشد هیات‌های مذاکره کننده و آمریکا دیدار کند و به تعبیر نشریه آمریکایی اکسیوس «ببیند چه آشی در وین در حال پختن است».
البته تحرکات رژیم صهیونیستی در این زمینه مسبوق به سابقه است و بویژه هنگامی که گفت‌وگوها در وین پس از وقفه پنج ماهه با ترکیب هیات جدید جمهوری اسلامی ایران از سر گرفته شد، فعالیت‌های مخرب آن‌ها شرت گرفت. غربی‌ها ابتدا جلسات مستمری را با سه کشور اروپایی برای اخلال در روند گفت‌وگوها و برای به نتیجه نرسیدن توافقات و تعهدات متقابل سال ۲۰۱۵ تشکیل دادند.
در واقع مهمترین محور مشترک تل آویو و تروئیکا، نگرانی از پررنگ شدن نقش ایران در قبال تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی است که موجب تضعیف حضور رژیم صهیونیستی از یک طرف و کاهش منافع اقتصادی این سه کشور اروپایی بلحاظ تجارت و فروش سلاح خواهد شد. به گفته یک منبع مطلع، سفر اخیر نخست وزیر رژیم صهیونیستی به کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس هم با این هدف صورت گرفت که برنامه جمهوری اسلامی ایران برای توسعه هرچه بیشتر روابط با کشورهای همسایه محقق نشود.
همچنین رایزنی‌های گسترده‌ای از سوی مقامات رژیم صهیونیستی در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ با نمایندگان طرف‌های مذاکراتی ایران جریان دارد. بنی گانتس وزیر دفاع رژیم صهیونیستی روز جمعه با کاملا هریس معاون رئیس جمهوری آمریکا دیدار کرد و دو طرف درباره آخرین روند مذاکرات وین بحث و تبادل نظر کردند.
گانتس در حساب کاربری توئیتری خود نوشته است: من از بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده و معاون او به خاطر تعهدشان به جلوگیری از یک ایران هسته ای قدردانی کردم. من به او گفتم که هر توافق آینده باید شامل نظارت مداوم آژانس بین المللی انرژی اتمی علاوه بر رسیدگی به پرونده های باز در برنامه هسته ای باشد. وی همچنین دیروز با همتایان انگلیسی و فرانسوی خود دیدار و درباره مذاکرات وین بحث و تبادل نظر کرد.
اما اظهارات او درباره فعالیت‌های اتمی ایران که فارغ از بحث توافق سال ۹۴، همواره منطبق با قوانین بین‌المللی بوده و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بارها عدم انحراف برنامه هسته‌ای ایران را تأیید کرده است، در حالی مطرح می‌شود که رژیم صهیونیستی نه تنها عضو پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی (ان‌پی‌تی) نیست بلکه دارای زرادخانه‌های مملو از کلاهک های هسته‌ای است و تاکنون هیچ یک از کشورهای عضو آژانس بین المللی انرژی اتمی، بغیر از ایران تمایلی برای رسیدگی به این مساله در اجلاس آژانس نشان نداده‌اند.
اوضاع در این زمینه به حدی فاجعه بار است که رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین المللی انرژی در مقام حمایت از رژیم صهیونیستی چندی پیش به نشریه انرژی اینتلیجنت گفته بود؛ اسرائیل عضو ان.پی.تی نیست و آن را امضا نیز نکرده است، در حالی که ایران عضو معاهده است و تعهدات حقوقی در این زمینه دارد.
کاظم غریب‌آبادی سفیر وقت ایران نزد سازمان‌های بین‌المللی مستقر در وین هم به کنایه از اظهارات مدیر کل آژانس گفته بود: فایده عضویت در معاهده عدم اشاعه و اجرای کامل پادمان های آژانس چیست؟ چگونه می توان آژانس را به عنوان یک نهاد جدی، حرفه ای و بی طرف دید، در حالی که اجرای رژیم پادمانی خود را به طور برابر و عادلانه برای تمامی اعضایش دنبال نمی کند؟
وی بیان داشت: سکوت و غفلت در برابر برنامه هسته ای اسرائیل پیام منفی را به اعضای معاهده ان.پی.تی می فرستد، مبنی بر این که «عضویت در معاهده مساوی است با پذیرش قوی ترین راستی آزمایی و نظارت، در حالی که بیرون ماندن از آن به معنای رهایی از هرگونه تعهد و انتقاد و حتی دریافت پاداش است!».
به هر روی تحرکات اخیر مقامات رژیم صهیونیستی دقیقا در شرایطی که تمام هیات‌ها از پیشرفت قابل توجه و رسیدن به مراحل پایانی مذاکرات خبر می‌دهند نشانگر وحشت آن ها از احتمال دست‌یابی به توافقی نهایی است و اینکه در تلاش هستند تا سیاست‌های خود را به طرف‌های مذاکراتی و آژانس دیکته کنند.
نشریه صهیونیستی «هاآرتص» اخیرا در گزارشی به نقل از مقامات این رژیم نوشته است؛ ایران و قدرت های جهانی به احتمال بسیار زیاد به زودی در مورد برنامه هسته ای تهران توافق خواهند کرد. این توافق نسخه به روز رسانه شده از توافق هسته ای اصلی با یک سری اصلاحات است.
هاآرتص با بیان اینکه این توافق به هیچ وجه مورد رضایت اسرائیل نیست به نقل از برخی مقامات سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی نوشته است: اگرچه به روزرسانی‌ها و بندهای این توافق جدید به طور کامل فاش نشده، اما انتظار می‌رود اسرائیل به دو دلیل عمده با آن مخالفت کند. یکی به این دلیل که توافق جدید ایران و گروه ۱+۵ برنامه هسته ای ایران را به طور کامل متوقف نمی کند و بیشتر بر محدود کردن غنی سازی اورانیوم تمرکز دارد. دلیل دوم این است که توافق هسته ای امضا شده در سال ۲۰۱۵ شامل یک چارچوب زمانی مشخص در مورد محدودیت های هسته ای و غیر هسته ای ایران بود و این چارچوب زمانی و محدودیت‌هایش حدود ۸ سال دیگر منقضی خواهد شد. هاآرتص ادامه داد که اگر جدول زمانی به روز نشود (که قرار هم نیست بشود)، برخی از بندهای توافق به زودی و در طول چند سال آینده منقضی خواهند شد و این امر ایران را قادر می‌سازد تا غنی سازی خود را بدون محدودیت تجدید کند و این بدین معنی است که ایران برنده واقعی مذاکرات خواهد بود.
این ارزیابی که بدور از واقعیت‌های مذاکرات وین نیست حاصل تلاش‌های شبانه روزی تیم زحمتکش مذاکره کننده ایران است که با تکیه بر رهنمودهای رهبر معظم انقلاب، حفظ دستاوردهای اتمی کشور را مهمترین تضمین پایداری توافق احتمالی می‌داند.
در واقع، در غیاب یک سازوکار عادلانه قضایی یا سیاسی بین المللی برای احقاق حق و یا تضمین های معتبر برای اطمینان از رعایت توافق های بین المللی از سوی طرف های آن، بهترین و موثرترین تضمین، تضمینی است که وابسته به هیچ مولفه یا عنصر خارجی نبوده و به طور کامل در اختیار و تحت اراده کشور ذیربط باشد. از این منظر حراست از دستاوردهای هسته‌ای کشورمان که با زحمت و پایمردی فداکارانه دانشمندان ایرانی حاصل شده است، هم عرض رفع تحریم های ظالمانه دارای اهمیت است و اکنون به عنوان ظرفیتی ارزشمند برای پیشبرد هدف رفع تحریم‌های ظالمانه عمل می‌کند.
در این روزها که برخی محافل غربی از نزدیک بودن توافق سخن می‌گویند، رژیم صهیونیستی سیاست ارعاب و خط و نشان کشیدن برای طرف‌های مذاکراتی را شدت بخشیده تا به این ترتیب گفت‌وگوها را تا حد ممکن فرسایشی کند.
حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان در همین پیوند تصریح کرد: در این لحظات و شرایط حساس، اگر آمریکا و طرف غربی واقع‌گرایانه برخورد نکنند، حتما مسئول شکست احتمالی مذاکرات خواهند بود. وی در گفت‌وگو با شبکه سی‌ان‌ان تصریح کرد: ما آمادگی رسیدن به یک توافق خوب را در کوتاهترین زمان ممکن داریم به شرطی که طرف دیگر آماده اتخاذ تصمیمات سیاسی مورد نیاز باشد.
