محققان برای اولین بار فعالیت مغز یک انسان در حال مرگ را ثبت کردند و شاهد یک فعالیت رویا گونه و یادآوری خاطرات بودند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، "تمام زندگی من از جلوی چشمانم گذشت". این عبارتی است که اغلب در مورد تجربیات نزدیک به مرگ می‌شنویم و ممکن است حقیقت داشته باشد، چرا که دانشمندان برای اولین بار فعالیت مغز یک انسان در حال مرگ را ثبت کرده‌اند و الگو‌های امواج مغزی مرتبط با فرآیند‌هایی مانند خواب و رویا دیدن و یادآوری خاطرات را شناسایی کرده‌اند.
این مطالعه به طور خاص برای ضبط فعالیت مغز در زمان مرگ طراحی نشده بود، بلکه به طور اتفاقی رخ داد. محققان به طور مداوم امواج مغزی یک بیمار ۸۷ ساله مبتلا به صرع را با استفاده از نوار مغزی زیر نظر داشتند تا تشنج‌ها را رصد کنند. اما در حین درمان، بیمار ناگهان دچار حمله قلبی شد و فوت کرد.
به این ترتیب، محققان موفق شدند ۱۵ دقیقه فعالیت مغزی وی را در حال مرگ ثبت کنند. آن‌ها روی ۳۰ ثانیه قبل و بعد از زمانی که ضربان قلب متوقف شد، تمرکز کردند و افزایش فعالیت در انواع امواج مغزی به نام "نوسانات گاما" را مشاهده کردند. این امواج در فرآیند‌هایی مانند رویاپردازی، مدیتیشن و بازیابی حافظه نقش دارند و نگاهی اجمالی به آنچه ممکن است فرد در آخرین لحظات خود تجربه کند، به دانشمندان می‌دهد.
دکتر "اجمل زمار" نویسنده اصلی این مطالعه گفت: مغز از طریق ایجاد نوسان‌هایی که در بازیابی حافظه دخیل هستند، ممکن است آخرین یادآوری رویداد‌های مهم زندگی را درست قبل از مرگ ما انجام دهد، مشابه آنچه در تجارب نزدیک به مرگ گزارش شده است. این یافته‌ها درک ما را از اینکه دقیقاً چه زمانی زندگی به پایان می‌رسد به چالش می‌کشد.
این تیم می‌گوید که مشاهدات نشان می‌دهد که مغز حتی پس از توقف جریان خون در آن، قادر به فعالیت هماهنگ است.
گفتنی است که تغییرات مشابهی در امواج گاما در حوالی زمان مرگ قبلاً در موش‌ها مشاهده شده بود، اما این اولین بار است که چنین فعالیتی در انسان مشاهده می‌شود.
این تیم تاکید کرد که البته این نتایج باید با احتیاط منتشر شوند، چرا که داده‌ها فقط از یک مطالعه موردی به دست آمده‌اند و حتی همین هم در مورد بیماری بوده که مغزش آسیب دیده بوده و تحت فعالیت غیرعادی مرتبط با صرع بوده است.
اکنون محققان امیدوارند در موارد دیگر تحقیقات بیشتری انجام دهند.
زمار می‌گوید: چیزی که ممکن است از این تحقیق بیاموزیم این است که اگرچه عزیزان ما چشمانشان را بسته‌اند و آماده‌اند که ما را ترک کنند، اما مغز آن‌ها ممکن است در حال پخش برخی از بهترین لحظاتی باشد که در زندگی خود تجربه کرده‌اند.
این تحقیق در مجله Frontiers in Aging Neuroscience منتشر شده است.
