به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ واسیلی نبنزیا نماینده دائم روسیه در سازمان ملل متحد در مجمع عمومی سازمان ملل که برای بررسی تحولات شرق اوکراین برگزار شده بود، گفت: من مایل هستم که سخنان خود را با یک روشنگری شروع کنم؛ عنوان نشستی که برای جلسه‌ی امروز انتخاب شده است، در صورتی که بخواهیم واقعیت را منعکس کند نباید درباره تصرف موقت مناطقی باشد؛ بلکه باید سرزمین‌های از دست رفته در نتیجه سیاست‌های نفرت گرایانه علیه شهروندان خود باشد که کی يف (دولت اوکراين) با ایده‌ای ملی گرایانه بعد از کودتای نامشروع خود در دو هزار و چهارده به راه انداخت.
نبنزیا افزود: نتیجه اینکه شهروندانی که با این کودتا مخالف بودند، با روی کار آمدن این رژیم (اوکراین) با پشتیبانی حامیان غربی خود، سیاست محروم سازی نظام‌مند از حقوق بنیادین بشری به اجرا در آمد. در خصوص تصمیم روسیه برای به رسمیت شناختن جمهوری‌های دونتسک و لوهانسک گمانه زنی‌ها و صحبت‌های زیادی مطرح می‌شود، ولی چیزی که باید بیان شود این است که این مساله نتیجه مستقیم خرابکاری‌های چندین ساله کی يف در اجرای اقداماتی است که در قطعنامه ۲۲۰۲ تصریح شده اند. با تصویب این قطعنامه، روسیه همواره تلاش کرد تا مصالحه‌ای در داخل اوکراین به دست بیاید که بتوان نمایانگر حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین باشد.
وی ادامه داد: ما چندین بار برای برگزاری نشستی در شورای امنیت سازمان ملل درخواست دادیم و چندین جلسه در قالب نشست نورماندی و نیز گروه تماس صورت دادیم و همچنین خواهان بررسی مساله شرق اوکراین در سازمان امنیت و همکاری‌های اروپا شدیم؛ این در حالی بود که روسیه در این فرایند یکی از طرفین نبود و نیست. همه این‌ها در حالیست که کی يف در تمام این هشت سال، به بمباران شهروندان خود مشغول بود و از گفتگو‌های مستقیم با دونباس خودداری و در طول هشت سال نیز در برابر جامعه جهانی بر پای بندی خود بر توافقنامه مینسک نیز تاکید می‌کرد که البته تفسیر خود را از این توافقنامه داشت.
اين مقام روس گفت: کی يف در اقدامات گروه تماس مینسک نیز کارشکنی می‌کرد و هیچ درکی از اینکه این گروه تماس برای چه کاری تلاش می‌کند نیز نداشت. نماینده اوکراین نه تنها در مسائل سیاسی، بلکه حتی در مسائل اقتصادی و دیگر مسائل نیز کارشکنی می‌کرد. آن‌ها حتی به صورت مستقیم به ما گفته بودند که هیچ قصدی برای پای بندی به تعهدات خود ندارند. شاید آخرین اعتراف اوکراینی‌ها به این حقیقت، اذعان ضمنی آن‌ها در نشست شورای امنیت سازمان ملل بود که ما تشکیل آن را هفدهم فوریه درخواست کرده بودیم.
واسیلی نبنزیا بيان داشت: با همه این‌ها شرکای غربی حتی از اوکراین درخواست هم نمی‌کردند که توافقنامه مینسک را به اجرا بگذارد و از این رو، هیچ چشم اندازی مبنی بر اینکه کی يف بخواهد چنین سندی را به اجرا بگذارد، به چشم نمی‌خورد. از این رو بود که مشخص شد، کی يف به منافع بخشی عمده از جمعیت کشور خود بی توجه است و از دو هزار و چهارده به این سو، دولت اوکراین با شهروندان خود در جنگ بود، کسانی که ارزش‌های خيابان (محل ناآرامی‌های مردمی اوکراین) و سیاست‌های جاری مقامات فعلی را قبول نداشتند.
وي افزود: حامیان غربی اوکراین هم تلاش نکردند که کی يف را قانع کنند که به مردم خود گوش بدهد و ارزش‌های دو گانه خود را به نمایش گذاشتند. در هر بحران دیگری، اعضای سازمان ملل خواهان گفتگو‌های مستقیم و فراگیر بین طرفین درگیری می‌شوند که در غیر این صورت، درگیری‌های داخلی قابل حل و فصل نیستند. با این حال، در مساله اوکراین اوضاع کاملا متفاوت بود و در تمام این مدت، کی يف در مذاکرات کارشکنی کرده است.
نبنزیا ادامه داد: مایه تاسف است که دبیرکل سازمان ملل امروز و چند روز پیش صحبت‌هایی درباره تحولات شرق اوکراین بیان کرده است که با شرح وظایف وی و نیز منشور سازمان ملل همخوانی ندارد و آمار و گفته‌های گذشته از سوی دبیرکل فعلی و سابق سازمان ملل نشان نمی‌دهد که دبیرکل اختیار بیان چنین اظهاراتی را درباره درگیری‌های داخلی کشوری داشته باشد.
نماينده روسيه گفت: ساکنان کریمه خوش شانس‌تر بودند و بلافاصله اعلام کردند که می‌خواهند تحت حمایت فدراسیون روسیه باشند، ولی در خصوص لوهانسک و دونتسک، شرکای آلمانی و فرانسوی ما قول حل و فصلی عادلانه را داده بودند و هنوز بعد از گذشت هشت سال، ما این امید را داریم که کی يف به گفتگو برای حل و فصل مسائل با شهروندان خود بپردازد هر چند که مسئولان برآمده از «میدان» چنین چیزی را در ذهن خود ندارند. این را نیز باید به خاطر داشته باشیم که در طول همه این سالها، کی يف به ماهیتی ضد روس تبدیل شده است و با هر چیزی که روسی باشد، سر جنگ دارد.
