۱. جدایی طلبان :
سرنگونی رئیس جمهور "ویکتور یانوکوویچ "در فوریه ۲۰۱۴ خشم وفاداران او را در زادگاهش دونباس در شرق اوکراین برانگیخت و به طور یکجانبه ایجاد دو جمهوری خلقی" دونتسک (DPR) "و "لوهانسک "(LPR) را که از حمایت روسیه برخوردار هستند، اعلام کردند. که از علائم اصلی بحران اوکراین بوده است.
بنا به نوشته نشریه" گاردین " مساحت این دو شهر ۶۵۰۰ مایل مربع (تقریبا ۱۶۸۳۵ کیلومتر مربع) است و به دلیل صنایع سنگین و استخراج زغال سنگ مشهور است و حدود ۳ میلیون نفر در آنها زندگی می کنند که کمتر از نیمی از جمعیت است. قبل از شروع بحران ." ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه در ۲۱ فوریه اعلام کرد که کشورش دو جمهوری را به رسمیت می شناسد و به دلیل عدم تعهد اوکراین به راه حل های مسالمت آمیز با اجرای توافقات مینسک، دو قرارداد دوستی و همکاری با آنها امضا کرد.
۲ ـ فرمول نرماندی :
یک مکانیسم گفتگوی چهارجانبه می باشد که در ژوئن ۲۰۱۴ راه اندازی شد و اعضای آن شامل کشورهای فرانسه، آلمان، روسیه و اوکراین بود. هدف از تشکیل آن، تلاش برای کمک به کاهش تنش ها و پایان دادن به بحران اوکراین بوده و منجر به تشکیل گروه تماس سه جانبه شد که حامی توافقات مینسک بود.
۳ ـ پیمان ناتو
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، یک ائتلاف سیاسی-نظامی به رهبری ایالات متحده، شامل ۳۰ کشور به نمایندگی از آمریکای شمالی و اروپا با هدف همکاری در زمینه های امنیتی و دفاعی است.ناتو با کشورهای همسایه، از جمله گفتگوی مدیترانه (مصر، الجزایر، مراکش، تونس، موریتانی، اردن و اسرائیل)، کشورهای شریک صلح (عمدتا روسیه، بلاروس، اوکراین و گرجستان)، کشورهای ابتکار همکاری استانبول (از جمله امارات، بحرین، کویت و قطر) و گروه شرکای بین المللی (از جمله استرالیا، پاکستان و عراق).
۴ـ شورای ناتو-روسیه(NRC) :
این سازمان در سال ۲۰۰۲ بر اساس اعلامیه رم در مورد روابط بین فدراسیون روسیه و ناتو، به عنوان جایگزینی برای شورای مشترک دائمی بین دو طرف در سال ۱۹۹۷، و بر اساس اهداف خود در تقویت روابط روسیه - آتلانتیک، به عنوان مکانیزمی برای مشاوره ایجاد شد. بر اساس وب سایت شورا، همکاری و ایجاد اجماع برای تصمیم گیری مشترک و حمایت از کار مشترک بین دو طرف به عنوان شریک برابر در فرمول «ناتو + ۱» است.
کار شورا بر نگرانی های امنیتی هر دو طرف، به ویژه مبارزه با تروریسم، اقدامات اعتمادسازی و عدم اشاعه در بیش از ۲۵ کمیته مشترک و گروه های کاری متمرکز است و هر ماه در سطح سفرا و ارتش تشکیل جلسه می دهد. نمایندگان و دو بار در سال در سطح وزرای خارجه و دفاع. اخیرا روسیه ماموریت خود را از او پس گرفت.
۵ ـ سازمان امنیت و همکاری اروپا:
بزرگترین سازمان بین المللی منطقه ای در جهان، متشکل از ۵۷ کشور از اروپا، آسیا و آمریکای شمالی و دغدغه های امنیتی و دارای روابط مشارکتی با کشورهای آسیایی (ژاپن، کره جنوبی، تایلند، افغانستان، مغولستان و استرالیا) و کشورهای دیگر است. از جنوب مدیترانه.
۶ ـ تضمین های امنیتی :
درخواست های روسیه برای تضمین های امنیتی کتبی در دو پیشنهادی که در ۱۵ دسامبر ارائه کرد افزایش یافت و سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه گفت که آنها پیش نویس "معاهده ای بین روسیه و ایالات متحده در مورد تضمین های امنیتی و توافق نامه ای در مورد اقداماتی برای تضمین امنیت هستند. روسیه و کشورهای عضو ناتو» برای کنترل روابط بین آن و ائتلاف.ضمانت‌ها در توقف گسترش ائتلاف در مرزهای روسیه و ضمیمه نکردن اوکراین و خودداری آمریکا از استقرار پایگاه‌های جدید یا تسلیحات اضافی در کشورهایی مانند لهستان و کشورهای بالکان است که پس از سال ۱۹۹۷ به این ائتلاف پیوسته‌اند. به گزارش ای بی سی نیوز، و کشورهای بالتیک و همچنین ممنوعیت استقرار موشک های میان برد در اروپا. فلسفه روسیه در این ادعاها مبتنی بر اصل تقسیم ناپذیری امنیت است، به این معنی که بر اساس توصیف اتحاد، دستیابی به امنیت برای یک کشور یا گروهی از کشورها به قیمت تضعیف امنیت کشور دیگر نیست. و رهبران آن با روسیه به عنوان دشمن، به موازات پیروی از سیاست درهای باز، که به معنای باز بودن اتحاد، پذیرش اعضای جدید برای پیوستن است.
۷ ـ گروه تماس سه گانه (TCG):
این گروه متشکل از نمایندگان روسیه، اوکراین و سازمان امنیت و همکاری اروپا و همچنین مشارکت نمایندگان جدایی طلب برای انجام رایزنی های فنی برای طرح صلح در منطقه دونباس که منجر به امضای توافقنامه مینسک شد، بود. و تشکیل ۴ کارگروه (سیاسی، اقتصادی، امنیتی و بشردوستانه) برای اجرای تعهدات هر یک از طرفین.
۸ ـ توافقات مینسک :
بر اساس گزارش مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی، قراردادهای مینسک امضا شده در پایتخت بلاروس شامل یک پروتکل و یادداشت مینسک در سپتامبر ۲۰۱۴ (مینسک ۱) و بسته ای از اقدامات در فوریه ۲۰۱۵ (مینسک ۲) است.
اقدامات انحلال شامل بازگرداندن کنترل دولت اوکراین بر مرزهایش، خلع سلاح جدایی طلبان، اعطای وضعیت ویژه به دونتسک و لوهانسک و گسترش خودمختاری، و سازماندهی انتخابات محلی در منطقه است.
۹ ـ نورد استریم ۲ :
خط لوله انتقال گاز از روسیه به آلمان از طریق دریای بالتیک به طول ۱۲۳۰ کیلومتر تحت کنترل شرکت روسی گازپروم که در سال ۲۰۱۸ آغاز شد و با وجود تحریم های آمریکا علیه شرکت های مشارکت کننده در اجرای آن در سپتامبر ۲۰۲۱ به پایان رسید. هنوز کار نکرده است، در انتظار تایید نظارتی از آلمان و اتحادیه اروپا.
311311
