به گزارش خبرگزاری مهر، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه حتی پیش از به رسمیت شناختن جمهوری های شرق اوکراین و در حالی که غرب گام های نه چندان شفافی را در راستای دیپلماسی بر می داشت، به امانوئل ماکرون همتای فرانسوی گفته بود «ناتو با مسلح کردن اوکراین به دنبال ترغیب این کشور برای استفاده از گزینه نظامی در دونباس است».
چین هم می گوید آمریکا با ارسال سلاح به اوکراین و بزرگ کردن تهدید جنگ، تنش آفرینی را جایگزین تلاش برای حل مسئله از راه دیپلماتیک کرده است.
به این ترتیب، از همان ابتدا هم واشنگتن و متحدانش میل چندانی به استفاده از دیپلماسی که به نتیجه «برد - برد» برای همه طرفین مناقشه منجر شود، نداشتند و منظورشان از مذاکره، امتیاز گیری از پوتین به قیمت بازی با امنیت اوکراین بود.
با این حال، به نظر می آید غرب واقعاً انتظار نداشت که پوتین بخواهد به قیمت تحمل فشارهای اقتصادی کمرشکن، امنیت روسیه را از طریق رویارویی نظامی با بلوک غرب تأمین کند.
با این حساب، واشنگتن و متحدانش تا حدی غافلگیر شده و فعلاً در ابتدایی ترین واکنش ممکن، سرگرم ابراز تاسف و تهدید به اعمال تحریم های بی سابقه ازجمله قطع ارتباط روسیه با بازارهای مالی اروپا هستند.
همزمان، همه آنها امیدوارند که اقدام نظامی روسیه متوقف شده و تحولات به مسیر دیپلماسی بازگردد. مثلا رئیس جمهور فرانسه می گوید که برای توقف جنگ تلاش خواهد کرد.
در این میان، بازوی رسانه ای غرب تلاش می کند عملیات روسیه را که فعلا به دفاع از جمهوری های استقلال یافته شرق اوکراین محدود است، یک تهاجم همه جانبه برای براندازی دولت کی یف جلوه دهد حال آنکه مسکو به صراحت می گوید به شرط انصراف اوکراین از عضویت در ناتو و تعهد به حفظ بی طرفی، آماده مذاکره است و قصد اشغالگری ندارد.
از طرفی، محدودیت های سیاسی-نظامی غرب مانع از آن خواهد شد که دخالت نظامی مستقیمی در این بحران داشته باشد و واکنش آنها از اعمال تحریم ضدروسی و تأمین تسلیحاتی اوکراین فراتر نمی رود.
