به گزارش مشرق، علیرضا اکبرپور هافبک تهاجمی اسبق استقلال، درباره صحبت‌های معاون حوزه نظام وظیفه که اعلام کرد دو سرباز استقلالی این باشگاه باید به خدمت بروند و دیگر نمی توانند تا دو سال فوتبال بازی کنند اظهاراتی را مطرح کرد:
شنیدید معاون حوزه نظام وظیفه درباره یزدانی و مرادمند گفت که این دو نفر با ۳ ماه اضافه خدمت تا دو سال نمی توانند به هیچ تیمی فوتبال بروند و باید فقط به خدمت بروند و احتمالا پشت میز بنشینند؟
دستشان درد نکند! لطف می کنند که سرمایه های مملکت را که می توانند باعث افتخار فوتبال کشور شوند برای انجام کارهای اداری مورد استفاده قرار می دهند. البته قانون هر چه می‌گوید درست است ولی این طرز فکر درباره بازیکنی که برایش هزینه شده و خودش زحمت کشیده و باعث خوشحالی میلیون ها انسان می شود اصلاً درست نیست.
شما تجربه شخصی در این باره دارید؟
امیدوارم با همه همین طور رفتار شود. من خودم شخصاً ۴ سال خدمت کردم و عمر فوتبالی ام تلف شد.
چرا چهار سال؟
چون من پذیرش سپاه شده بودم ولی بدون اینکه از قانون خبر داشته باشم رفتم و سرباز نیروی انتظامی شدم. یک سال بعد از شروع خدمتم، سپاه شکایت کرد و مرا به دادگاه نظامی خواستند. گفتند سرباز فراری است! در حالی که من در نیروی انتظامی داشتم خدمت می کردم. بعد از یک سال خدمت برای نیروی انتظامی به سپاه لشکر یک عاشورا رفتم و دو سال هم آنجا خدمت کردم. تازه ۶ ماه هم برایم اضافه خدمت بریدند. اما این همه خدمتم نبود.
بیشتر بخوانید:
مدافع استقلال به پادگان رفت
چطور مگر بازهم برای شما خدمت سربازی در نظر گرفتند؟
ماه آخر خدمتم گفتند چون دوره آموزشی سپاه را پشت سر نگذاشته ام باید بروم و دوره آموزشی را هم ببینم. در کل ۴ سال سرباز بودم. صبح می رفتم پادگان تا ساعت ۲ بعد از ظهر. ساعت ۲ هم می رفتم تیم برای ماشین سازی و بعد هم شهرداری تبریز بازی می کردم که آن زمان بابت این کار توافقاتی با سپاه کرده بودند که این اجازه را بدهند تا من برای شان فوتبال بازی کنم. ایرادی نیست، اشتباه از خودم بود، چون قانون را نمی دانستم. به همین خاطر بیشتر از آنچه باید، خدمت کردم. ولی روزهای سختی بود.
بیشتر در این مورد صحبت می کنید؟
روزی که زنگ زدند و گفتند باید به دادگاه نظامی بروم مثل اینکه می خواستم بمیرم خیلی ترسیده بودم. سال ۷۲ بود من تا آن روز یک سال خدمت کرده بودم. کسانی که سربازی رفته اند می دانند لحظه به لحظه و روز به روز خدمت تان را می‌شمارید تا ببینید چه زمانی تمام می‌شود، بعد یک مرتبه بعد از یک سال به من گفتند دوباره باید از صفر شروع کنم با ۶ ماه خدمت اضافه! هنوز هم با این که سال‌ها از آن زمان می‌گذرد شبها خواب می بینم که باید به سربازی بروم. چون آن زمان روی اعصاب و روحیه من تاثیر بدی گذاشت. اتفاقات بدی بود که باعث شد فوتبالم نابود شود.
چطور! مگر نمی گویید فوتبال هم بازی می کردید؟
چه فوتبالی! اسم آن را که نمی توان فوتبال بازی کردن گذاشت. من ۱۸ ساله به سربازی رفتم و ۲۲ ساله برگشتم! دوران خدمت سربازی ام نه غیبت داشتم نه بی‌احترامی به کسی کردم. چون اصلاً چنین اخلاقی ندارم. الان هم این بازیکنان برای چه باید به سربازی بروند در حالی که می‌توانند با فوتبال شان به مملکت خدمت کنند. بروند رژه بروند؟ مثل من که صبح تا ظهر رژه می رفتم. رژه رفتن یزدانی و مرادمند چه دردی از این مملکت دوا می‌کند؟ در حالی که فوتبال بازی کردن شان می تواند برای این مملکت افتخار بیاورد.
یک خاطره جالب درباره فوتبال آن دوران تان دارید؟
بله! زمانی که ذوالفقارنسب سرمربی شهرداری تبریز بود من هنوز سرباز بودم و از ساعت ۲ بعدازظهر می رفتم فوتبال. روزی که با بهمن بازی داشتیم یکی از سربازها بد رژه رفت و ما را از ۸ صبح تا ۲ بعد از ظهر در میدان صبحگاه رژه بردند! دیگر نای راه رفتن نداشتیم. با این همه ساعت ۲ که از پادگان بیرون آمدم با پوتین و لباس سربازی تا محل بازی که در باغشمال تبریز بود دویدم. وقتی رسیدم ذوالفقارنسب سرم داد زد که "چرا الان می آیی؟"... من هم توضیح دادم و گفت برو سریع لباست را عوض کن و بیا. ۰-۲ عقب بودیم. به محض اینکه وارد زمین شدم یک پنالتی گرفتم که آقا سیروس دین محمدی آن را گل کرد. در ادامه هم یک پاس گل دادم و سیروس دوباره گل دوم را زد. آن زمان بهمن تیم گردن کلفتی بود و امثال محمد خاکپور در آن تیم فوتبال بازی می‌کردند. در نهایت بازی ۲-۲ مساوی شد.
درباره بازی استقلال مقابل نساجی صحبتی دارید؟
واقعا با این شرایطی که این روزها برای بازیکنان فوتبال به وجود آمده دیگر حال و حوصله صحبت کردن درباره فوتبال از یاد آدم می رود. فقط امیدوارم استقلال بتواند روند بردهایش را ادامه دهد و نساجی را یک حریف جدی در نظر بگیرد.
