به گزارش ایسنا و به نقل از تک لایو، "دیوید بوردورف"(David Beversdorf)، پژوهشگر "دانشگاه میزوری"(University of Missouri)، به بیماران مبتلا به اوتیسم کمک می‌کند که بسیاری از آنها ممکن است با مشکلات گوارشی از جمله یبوست و اسهال دست و پنجه نرم کنند. این نشانه‌ها در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم، نسبت به همسالان آنها بالاتر است. برخی از این افراد ممکن است به درمان‌های سنتی مانند ملین‌ها پاسخ مطلوبی ندهند.
بوردورف در جدیدترین پژوهش خود، با یک پژوهشگر در "دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا"(Penn State University) همکاری کرد تا به شناسایی نشانگرهای زیستی آران‌ای مرتبط با مشکلات گوارشی در کودکان مبتلا به اوتیسم بپردازد. شاید این یافته‌ها روزی بتوانند به ارائه درمان‌های فردی با هدف کاهش درد این افراد کمک کنند.
نمونه‌های بزاق به دست آمده از حدود ۹۰۰ کودک که برخی از آنها به اوتیسم و اختلالات گوارشی مبتلا بودند، از چندین مرکز پزشکی دانشگاهی در سراسر آمریکا جمع‌آوری شد. پژوهشگران پس از تجزیه و تحلیل نمونه‌ها، نشانگرهای زیستی خاصی را در ارتباط با کودکان مبتلا به اوتیسم و اختلال گوارشی شناسایی کردند.
"استیو هیکس"(Steve Hicks)، دانشیار حوزه اطفال در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا که با بوردورف همکاری داشت، گفت: ما می‌خواستیم بفهمیم که بدن کودک چگونه به باکتری‌های گوناگونی که در دهان زندگی می‌کنند پاسخ می‌دهد و تعیین کنیم که آیا این فعل و انفعالات به نشانه‌های گوارشی منجر می‌شوند یا خیر. این مولکول‌ها ممکن است به عنوان اهداف آینده برای توسعه درمان‌های جدید یا ردیابی اثربخشی دارو در کودکان مبتلا به بیماری‌های گوارشی مرتبط با اوتیسم عمل کنند.
بوردورف ادامه داد: آران‌ای دارای خواص تنظیمی در بدن انسان است و آران‌ای خاص شناسایی‌شده در این پژوهش ممکن است اثرات تنظیمی بر مسیرهای بیولوژیکی مرتبط با متابولیسم، هضم، افسردگی و اعتیاد داشته باشد.
وی افزود: این یکی از معماهای شبیه به موضوع "مرغ یا تخم مرغ" است. ما هنوز نمی‌دانیم آیا آران‌ای به طور بالقوه در مشکلات گوارشی نقش دارد یا این که آیا مشکلات گوارشی باعث می‌شود آران‌ای به صورت متفاوتی بیان شود. ما رابطه‌ای را شناسایی کرده‌ایم که برای کاوش بیشتر در آینده مفید خواهد بود. شاید این پژوهش بتواند روزی به پزشکی دقیق کمک کند تا بتوانیم کودکان مبتلا به اوتیسم و نشانه‌های گوارشی را در بلندمدت بررسی کنیم و بفهمیم که چگونه ممکن است به درمان‌های شخصی‌سازی‌شده پاسخ دهند. هدف نهایی این پژوهش، کاهش نشانه‌های بیماری و بهبود کیفیت زندگی این بیماران است.
این پژوهش، در "Frontiers in Psychiatry" به چاپ رسید.
انتهای پیام
