دکتر «بلال خلیفه» امروز (چهارشنبه) در گفت وگوی اختصاصی با ایرنا افزود: طرح خط انتقال نفت عراق از بندر بصره به بندر عقبه اردن و از آنجا به مصر تحت عنوان طرح «مشرق جدید» که سه کشور عراق، اردن و مصر در اواسط سال 1399 در بغداد بر سر آن به توافق رسیدند، در نهایت عراق را به عادی سازی روابط و مذاکره مستقیم با رژیم اشغالگر اسراییل خواهد کشاند.
وی ادامه داد: بخشی از خط انتقال نفت عراق از بندر عقبه به مصر از طریق اراضی تحت اشغال رژیم اشغالگر اسراییل یا آب های سرزمینی این رژیم غاصب خواهد گذشت و عراق ناچار خواهد شد برای اخذ موافقت تل آویو، با این رژیم به بهانه انتقال خط لوله نفت، مذاکره کند.
خلیفه افزود که طول خط لوله نفت عبوری از داخل اراضی تحت اشغال رژیم اشغالگر یا آب های سرزمینی آن، بین 15 تا 20 کیلومتر است که بدون توافق با این رژیم اشغالگر، امکان انتقال خط لوله نفت از بندر عقبه به مصر وجود ندارد.
«مصطفی الکاظمی» نخست وزیر عراق در شهریورماه 1399 از مناسبات سه جانبه، بغداد، امان و قاهره به عنوان طرح موسوم به «مشرق جدید» یاد کرد.
این طرح، همچنان یکی از بحث برانگیزترین موضوعات در داخل عراق است که با انتقادات گسترده ای همراه شده است.
منتقدان دولت الکاظمی در داخل می گویند که او از طرح بزرگ و راهبردی با قدرت اقتصادی جهان (چین) به نفع مصر و اردن و روابط مشکوک با رژیم صهیونیستی تحت فشار آمریکا، چشم پوشی کرده است.
خلیفه، معتقد است که طرح انتقال لوله نفت بندر بصره به بندر عقبه چندان فوائد اقتصادی برای عراق به دنبال ندارد.
چرا خط لوله نفت از کرکوک به جای بصره به اردن کشیده نمی شود؟
وی این سوال را مطرح کرد که چرا با وجود اینکه طرح انتقال لوله نفت از کرکوک به بندر عقبه مقرون به صرفه تر و مسیر کوتاهتر و کم هزینه تری است، عراق به این طرح 18 میلیارد دلاری بدون توجیه اقتصادی برای انتقال لوله نفت از بصره به عقبه تن داده است؟
این کارشناس اقتصادی عراق افزود که کردها (اربیل) با هرگونه توافق برای فروش نفت کرکوک به اردن و مصر توسط دولت مرکزی عراق مخالف هستند و در انتظار بازگشت کامل مجدد کرکوک به زیر سلطه دولت اقلیم کردستان عراق هستند، تا آنها طرف انحصاری چنین توافقاتی با امان و قاهره باشند و نه بغداد.
به اعتقاد خلیفه، طرح لوله انتقال نفت بصره به بندر عقبه و از آنجا به مصر از طریق مناطق تحت کنترل رژیم اشغالگر صهیونیستی، با صادرات روزانه یک میلیون و 500 هزار بشکه در روز همراه خواهد بود که اردن بابت هربشکه انتقال نفت، از عراق 4 دلار حق عبور می گیرد.
به گفته او، از مبالغی که عراق از این طریق بابت صادرات نفت به اردن خواهد داد می تواند سالانه 150 باب مدرسه یا یک نیروگاه تولید برق به ظرفیت دو هزار مگاوات بسازد.
وی برنامه ریزی عراق را برای رساندن صادرات نفت به سقف 6 میلیون بشکه در روز دانست که به گفته او، در وقت حاضر از طریق بندر بصره و خط لوله نفت عراق به «جیهان» ترکیه این سقف قابل تحقق است و نیازی به احداث خط لوله انتقال نفت عراق به عقبه اردن نیست.
این کارشناس یکی از انتقادات بزرگ به این طرح را «فروش ویژه نفت عراق به اردن و مصر با قیمت پایین تر از بازارهای جهانی» عنوان کرد و نتیجه چنین اقدامی را «اشتغالزایی و چرخش صنعت این دو کشور بدون فوائد قابل ذکری برای عراق» دانست.
براساس گزارش ها، طول خط لوله نفت بصره به بندر عقبه یک هزار و 700 کیلومتر عنوان شده که طبق گزارش ها، توافقات اولیه برسر احداث این خط در آوریل 2013 بین امان و بغداد صورت گرفته و در 2019 اعلام شد که این خط به مصر نیز کشیده می شود.
قرار است این خط لوله از طریق بصره و اراضی استان نجف (به موازات مرزهای عراق و عربستان) به بندر عقبه اردن کشیده شود.
