من فراموش نمی‌شوم

وی درباره دوری خود از تولیدات سینمایی و تلویزیونی گفت: خوشبختانه هنوز مردم من را می‌‌‌شناسند و دوست دارند. با من صحبت می‌‌‌کنند و اگر حمل بر خودستایی نباشد دوست دارند در این عرصه حضور داشته باشم اما واقعا نمی‌‌‌توانم. مدام می‌‌‌گویند چرا حضور ندارید و چرا صحبت نمی‌‌‌کنید و از این دست چراها زیاد می‌‌‌پرسند.

حریرچیان درباره پروژه‌‌‌های خاطره‌‌‌ساز خود در نگاه مردم هم عنوان کرد: اکثر کارهای من را مردم به یاد دارند اما ۲ پروژه بیشتر در یادها مانده است؛ یکی سریال «ساختمان پزشکان» که بیش از ۷۰ قسمت بود و بخش‌‌‌هایی از آن هم به دلیل قرارداد بازیگران با پروژه‌‌‌های دیگر ساخته نشد. یکی هم سریال «پژمان» بود که البته فکر می‌‌‌کنم به اندازه «ساختمان پزشکان» مورد اقبال مخاطبان قرار نگرفت، اما هر ۲ پروژه را مردم به یاد دارند.

این بازیگر باسابقه افزود: متأسفانه یا خوشبختانه مردم همه کارهای من را در یاد دارند و هنوز هم من را دوست دارند. نمی‌‌‌دانم چرا؟ شاید به خاطر خودم باشد اما احساس می‌‌‌کنم غیر از رفتار و کردار شخصی خودم دلایل دیگر هم دارند که مردم کمتر به من می‌‌‌گویند. شاید هم همینجوری دوستم داشته باشند!

حریرچیان درباره بازپخش آثار خود در سال‌‌‌های اخیر گفت: بسیاری از کارهای من بازپخش‌‌‌های زیادی داشته و در تمام شهرهای ایران هم مورد استقبال مردم قرار گرفته است. اما کمتر درباره این بازپخش‌‌‌ها با من صحبت می‌‌‌شود و بیشتر این کارگردانان و صاحبان آثار هستند که طرف گفت‌وگو قرار می‌‌‌گیرند. در مجموع اما اتفاق خوبی است که همچنان مردم به این آثار شایق هستند و آنها را تماشا می‌‌‌کنند.

وی گفت: تصور نمی‌‌‌کنم روزی از یاد مردم بروم و فراموش شوم، حتی بعد از مرگ من هم فکر نمی‌‌‌کنم این کارها فراموش شود. این آثار همواره مورد اقبال و در یاد مردم خواهد بود. نمی‌‌‌خواهم تعریف از خود کنم اما واقعا خودم هم این کارها را دوست دارم.

این بازیگر باسابقه که درگیر بیماری کروناست و به همین دلیل مدتی است در خانه به سر می‌‌‌برد، درباره دیدار و عیادت مدیران و هم‌‌‌صنفان از خود گفت : برخی محبت داشتند و به دیدار من آمدند اما همه آنها نیامده‌‌‌اند. البته گله‌‌‌ای هم ندارم چرا که حتما همه افراد گرفتاری‌‌‌های خاص خود را دارند. حسن اکلیلی از هنرمندانی است که در این مدت احوال‌‌‌پرس من بوده، بیشتر مدیران هنری استان اصفهان هم به عیادت من آمده‌‌‌اند و اظهار لطف داشته‌‌‌اند. اما واقعیت این است که من از هیچ کسی انتظاری ندارم.

حریرچیان درباره زیباترین خاطره خود از دوران نقش‌‌‌آفرینی در سینما و تلویزیون گفت: تعریف کردن مردم همواره لذتی متفاوت از اظهارنظر آنهایی داشته است که دستی در این کار دارند. اینکه مردم تأیید کنند در جایی خوب بوده‌‌‌ام، از آن راضی هستم. من بازیگری خودساخته هستم و وقتی نقشی به من می‌‌‌دهند، خودم هم چیزهایی به آن اضافه می‌‌‌کنم، همین ویژگی‌‌‌ها هم مورد توجه مردم قرار می‌‌‌گیرد و آنها را دوست دارند. این بازیگر پیشکسوت درباره آرزوی خود برای آینده سینما و تلویزیون ایران هم اظهار کرد: مهم‌ترین آرزوی من پیشرفت است. نه فقط پیشرفت دست‌‌‌اندرکاران و افرادی که در پشت دوربین مشغول هستند، بلکه بازیگران هم باید نوآوری بیشتری داشته باشند تا بیشتر مورد عنایت مردم قرار بگیرند. همه بازیگران انتظار دارند که بیشتر مورد عنایت قرار بگیرند و بازیگران باسابقه هم همین شرایط را دارند.