جنگ در اوکراین طبق برنامه پیش نمی‌رود.
در خارکف دومین شهر کشور و پایتخت زمان شوروی اوکراین، نیروهای دفاعی، حمله بزرگ را دفع کرده‌اند.
در جنوب نیروهای پوتین جاهایی را گرفته اما از درگیری اجتناب کرده‌اند.
در اطراف کی یف نیز حملات متعدد خنثی شده است.
البته جنگ در هفته اول خود به سر برده و پوتین می‌تواند نیروهای نظامی بیشتری برای محاصره شهرهای اوکراین گسیل کند که هزینه‌های زیادی برای غیرنظامیان و سربازان هر دو طرف خواهد داشت.
این هنوز جنگی است که پوتین می‌تواند پیروز شده و دولت دست نشانده خود را در کی یف یا خارکف تحمیل مردم اوکراین کند.
در مفهومی گسترده، پوتین قبل از شروع جنگ فرسایشی شکست خورده است.
ار اوکراین روحیه میهن پرستی ناشی از هدف قراردادن شهرها تضمین کرده است که هر دولتی از سوی پوتین، غیرقانونی تلقی خواهد شد.
در بسیاری از نقاط جهان او بیشتر از یک منحوس است و در خانه حکومتی است که با تحریم خفه شده و سرکوب‌گری را زیادتر کرده است.
معلوم است نخبگان روس از ماجراجویی پارانویدی پوتین وحشت زده و کم آورده‌اند.
هرچه نقشه‌هایش در اوکراین کمتر پیش برود، شکاف در رژیم وی بیشتر خواهد شد و مردم بیشتر به خیابان خواهند ریخت.
اگر پوتین بخواهد کرملین را حفظ کند، ممکن است مجبور شود وحشتی بر مردم اعمال کند که روسیه دهه‌هاست ان را ندیده است.
اما در این میان پوتین مرتکب سه اشتباه شده است.
اولین اشتباه وی این بود که دشمنش را دست کم گرفت و خیال کرد با کشوری جعلی روبروست که سازمان سیا آن را ساخته و توسط کلاهبردارانی اداره می‌شود که مورد تحقیر مردم خود هستند و فکر می‌کرد در همان روز اول اوکراین سقوط می‌کند.
اشتباه دوم آقای پوتین سوء مدیریت نیروهای مسلح خود بود.
نیروی مسلح پوتین تاکنون نتوانسته بر آسمان تسلط یافته و تلاش کرده به مردم بفهماند روسیه درگیر جنگ نیست بلکه دارد «نازی زدایی» می‌کند.
سربازان مطمئن نیستند قرار است چه کاری انجام دهند و انتظار دارند به عنوان آزادیبخش از آنها استقبال شود.
اگر به آنها دستور سلاخی خویشاوندان اوکراینی به تعداد زیاد داده شود، ممکن است اطاعت نکنند و اگر سربازان زیادی برای درهم شکستن شهرهای اوکراین بمیرند، وی نمی‌تواند واقعیت را در خانه از مردم پنهان کند.
و سومین اشتباه پوتین دست کم گرفتن غرب بود.
پوتین به عنوان دیکتاتور شاید برایش سخت باشد که بفهمد ایمان مردم به دموکراسی واقعی است و از حمایت مردمی در اوکراین شگفت زده شده و تعظیم لندنی‌ها جلوی سرود و پرچم ملی اوکراین برایش باورنکردنی است.
دولتهای غربی با الهام از شجاعت مردم اوکراین و تشویق مردم خود، اراده مقابله با پوتین را پیدا کردند.
با تحریم سنگین روسیه را عصبانی کرده و پوتین نیروی هسته‌ای را در حالت آماده باش قرار داد.
او تحریم را با جنگ هسته‌ای یکی دانست.
این نه تنها از نظر اخلاقی اشتباه است بلکه چشم اندازی فاجعه بار می‌دهد.
جنگ طلبی پوتین گواه این است که او چقدر خطرناک است و عقب نشینی در برابر او وی را به حرکت اشتباه بعدی {گسترش جنگ} دعوت می‌کند.
به همین خاطر باید با اعلامیه شورای امنیت و تمامی قدرت‌ها مانند چین و هند با تهدید هسته‌ای پوتین به مقابله برخاست.
جهان نمی‌تواند به آقای پوتین اجازه دهد دوباره مرتکب اشتباه محاسباتی شود.
