به گزارش ایرنا از دیوان عدالت اداری، با شکایت از سازمان امور مالیاتی کشور و درخواست ابطال قسمتی از بند ۸ دستورالعمل شماره ۲۰۰/۹۹/۵۱۰ تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۹۹ رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور درباره اینکه هرگونه تغییر محل فعالیت در سال ۹۸ نسبت به محل فعالیت در سال ۹۷ مشمول ثبت نام جدید بوده و مودیان مالیاتی برای هر واحد شغلی یا هر محل جداگانه، اظهارنامه مالیاتی باید ارائه دهند، هیات عمومی دیوان عدالت اداری وارد بحث و بررسی شد.
در نهایت، هیات عمومی دیوان عدالت اداری که به موجب دادنامه شماره ۱۳۰۸ تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۹۹ بخشنامه مشابه، به شماره ۲۰۰/۹۶/۱۵۸ تاریخ هفتم اردیبهشت ۱۳۹۶ صادره از سازمان امور مالیاتی (جزء ۳ بند ب) که بیان می‌داشت « .... لیکن در صورتی که نسبت به تغییر نشانی (تغییر مکان فعالیت شغلی) اقدام نمایند، این تخفیف قابل اعمال نمی باشد.» را از تاریخ تصویب ابطال کرده بود و از آنجایی که مصوبه مورد شکایت در این پرونده بند ۸ دستورالعمل شماره ۲۰۰/۹۹/۵۱۰ تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۹۹ رئیس کل سازمان امور مالیاتی، دارای حکم کاملا مشابه با بخشنامه ابطال شده مزبور است و تغییر محل فعالیت در سال ۱۳۹۸ نسبت به سال ۱۳۹۷ را مشمول ثبت نام جدید دانسته و مودی را مشمول مقررات دستورالعمل تخفیف های مالیاتی ندانسته است، این حکم را بر خلاف مفاد رأی سابق هیات عمومی و استدلال‌های درج شده در آن و نیز بر خلاف مفاد ماده ۱۰۰ قانون مالیات‌های مستقیم و در نهایت موجب سلب امتیازات مندرج در قانون از جمله تبصره ۷ ماده ۱۰۵ و نیز تبصره ماده ۱۳۱ قانون مالیات‌های مستقیم تشخیص داد و رأی بر ابطال آن صادر کرد.
