جواد آل حبیب کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در ادامه سلسله بحث های ارتباطات در سطح جوامع بشری گفت: عرض شد ارتباط به دو صورت و دو شیوه شکل می‌گیرد؛ یکی ارتباط کلامی و دیگری غیر کلامی.
در ارتباطات کلامی آن‌چیزی که مهم است، محتوایی است که بین دو نفر ایجاد رابطه می‌کند و موجب تداوم رابطه بین دو نفر، دو زوج، یا دو همکار، یا فرد با سازمان می‌گردد.
اما در ارتباطات غیرکلامی شکل دیگری از ارتباط صورت می‌پذیرد؛ یعنی رفتاری که در کنار محتوای کلامی فرد از خود نشان می‌دهد و آن رفتار بروز می‌کند، این رفتار می‌تواند حرکات بدن ، دست، چشم، حالات چهره، تن صدا، سرعت گفتار یا مکث آن باشد.
در ارتباط غیر کلامی افکار، احساسات، نیازها و ارزش‌ها به‌طرف مخاطب انتقال داده می‌شود و غالباً به این شکل هست که این انتقال پیام به‌صورت ناخودآگاه صورت می‌پذیرد. انشااله در ادامه به فرایند ارتباط غیر کلامی و تاثیر شگرف آن بر مخاطب می پردازیم و هدایت این ارتباط ناخودآگاه به سمت خودآگاه و بهره برداری صحیح آن در زندگی روزمره و روابط خانوادگی.
امیدوارم با کمک هم شاهد روابط سرشار از عاطفه و مهر و محبت باشیم.
