به گزارش مشرق، سرخپوشان پایتخت شب گذشته تیم شاهین بوشهر را شکست داد تا با ۵۳ امتیاز قاطعانه در صدر جدول قرار بگیرد. شاگردان گل‌محمدی که از زمان حضور سرمربی جدید خود ۷ بازی را در لیگ برتر داشته‌اند، با ثبت شش پیروزی و یک تساوی عملکرد بسیار خوبی را رقم زده و با هدایت یحیی بی شکست مانده‌اند.
نکته جالب این که پرسپولیس در این مقطع با بیشتر مدعیان قهرمانی و سهمیه آسیایی دیدار کرده است؛ آن ها مقابل استقلال به تساوی رضایت دادند، بازی با سپاهان به خاطر عدم حضور حریف در زمین مسابقه به پیروزی سرخ ها ختم شد و دیدار مقابل شهرخودرو، صنعت نفت، پیکان و شاهین نیز با برد قرمزپوشان به سرانجام رسید.
این نتایج باعث شده تا گل‌محمدی بهترین شروع تاریخ را در بین مربیان پرسپولیس داشته باشد. در بین مربیان قبلی، گابریل کالدرون از ۷ بازی نخست سه تا را واگذار کرد و بقیه را با برد پشت سر گذاشت. برانکو ایوانکوویچ هم در آغاز لیگ پانزدهم عملکرد خوبی نداشت و تنها دو برد را برابر تراکتور و فولاد به دست آورد.
بیشتر بخوانید:
پرسپولیسِ ۱۰ نفره بال‌های شاهین را چید
علی دایی در دوره دوم حضورش، چهار پیروزی، یک تساوی و دو باخت که یکی از باخت ها مقابل نفت با هدایت گل‌محمدی بود.
اما بهترین شروع تاریخ پرسپولیس پس از یحیی به افشین قطبی اختصاص دارد. تیم او در لیگ هفتم صنعت نفت، پگاه، ابومسلم، پیکان و پاس را شکست داد و مقابل فجر و راه آهن متوقف شد تا با ۲۷ امتیاز از ۷ بازی نخست، سرخپوشان را در قامت مدعی قهرمانی ظاهر کند. تیم او تا آخرین بازی نیم فصل بی شکست ماند.
پیش از قطبی مصطفی دنیزلی هم نمایش رضایت بخشی داشت. اگرچه شاگردانش در بازی نخست مقابل ابومسلم باختند اما در ادامه سه برد و سه تساوی کسب کردند تا راه راه پوشان پرسپولیس در آن مقطع، بالاترین جدول باشند.
در دوره علی پروین نیز پرسپولیس با چهار برد و سه تساوی کار را آغاز کرد و در نهایت نیز قهرمان شد.
نکته جالب این که مربیان ایرانی در این فهرست رکورددار هستند اما باید توجه کرد که آن ها تیم هایی را تحویل گرفته‌اند که پیشینه ای از یک مربی خارجی کارآمد را داشته؛ افشین قطبی (مصطفی دنیزلی)، یحیی گل‌محمدی (گابریل کالدرون و برانکو ایوانکوویچ).
با این حال یحیی نشان داده که نسبت به دوره نخست خود باتجربه تر شده و می‌تواند برای آینده سرخپوشان نیز مرد قابل اعتمادی باشد و روند کنونی سرخ ها را حفظ کند؛ البته حفظ روند فعلی نه به معنای قهرمانی در تمام سال ها که دستکم کسب سهمیه آسیایی و ارائه نمایش در قامت تیم مدعی است.
یحیی) ۷ بازی: شش برد، یک تساوی
کالدرون) ۷ بازی: چهار برد، سه باخت
برانکو) ۷ بازی: دو برد، یک تساوی، چهار باخت
دایی د.د) ۷ بازی: چهار برد، یک تساوی، دو باخت
قطبی) ۷ بازی: پنج برد، دو تساوی
دنیزلی) ۷ بازی: سه برد، سه مساوی، یک باخت
پروین) ۷ بازی: چهار برد، سه مساوی
