سیدمحمد خاتمی پیام صادر کرد /انتقاد صریح از حمله روسیه به اوکراین

با سلام و درود به اعضاء محترم حزب مجمع ایثارگران و آرزوی موفقیت برای آنان در برگزاری پربار گردهم آیی سراسری این حزب.

ایثار و ایثارگری از برجسته ترین جلوه های اخلاق دیگرگرا است که در آن آدمی، خودخواهی را وا می نهد و آنچه خود به آن نیازمند است نثار دیگران می کند تا از رنجهایشان بکاهد و خوشوقتی و شادکامی آنان را افزون کند.

ایثارگران در تاریخ معاصر ایران به برکت انقلاب بزرگشان، والاترین مرتبت ایثار را در دفاع از آرمان و عظمت و سربلندی ملت نشان دادند. آنان که شهد شهادت چشیدند و رفتند، جان خود را برای سربلندی مردمی که از دامن پاک آنان برآمده بودند و نیز برای تمامیت ارضی کشور که ملک همگان است و استقلالی که پایه عزت است فدا کردند و آنان که ماندند، درد جانبازی و اسارت را که بسی سخت تر از جان دادن است تحمل کردند و یا جان آبدیده خود در جریان دفاع مقدس را در خدمت انقلاب و مردم و میهن قرار دادند.

و اینک جای بسی خوشوقتی است که در دوران پسادفاع مقدس و در مرحله ساختن ایران سربلند و تلاش برای دستیابی مردم ایثارگر به آرمان ها و هدف های بلندی که داشته اند و در راه آن مجاهدت کرده اند، یعنی استقلال، آزادی، پیشرفت، عدالت و اخلاق، ایثارگرانی در کالبد«حزب» مرحله جدیدی از ایثارگری، یعنی تلاش برای تحقق جنبه ایجابی انقلاب و استقرار مردم سالاری سازگار با دین را تجربه می کنند.

آیا حاکمیت مردم بر سرنوشتشان جز در سایه ایجاد فضایی برای اینکه خواست ها و مطالبات مردم و در راس آنها استقلال میهن و آزادی و برخورداری شهروندان و تقویت بنیه ی کشور در برابر تهدیدها و تجاوزهای بیرونی و نیز در برابر پایمال شدن حقوق و آزادی های مردم و برانداختن هیولای فساد و افساد و بی عدالتی و تبعیض به دست خواهد آمد؟ و هرچه در برابر پدیدآمدن چنین وضع و فضایی باشد، چه ناشی از توطئه و تهدید خارجی و چه اشکالات ساختاری و رفتاری حاکمیت و نادیده انگاشته شدن مصالح ملت در رویکردها و چه در رفتار و منش و روش نادرست نهادهایی که باید مردمی و قانونی باشند، امری است ضدانقلابی.

اگر سیر مردم‌سالاری و حاکمیت اراده ی مردم بر سرنوشت از راه رفع قیومیت های واهی و صد البته زیانبار می گذرد، آیا چاره ای جز حضور آزاد و امن حزب ها و تشکل های مستقل و نهادهای مدنی که به حق از آرمان و خواست ملی نمایندگی می کنند وجود دارد؟ و اگر چنین است کدام طایفه و طبقه و دسته ای شایسته تر از ایثارگران که در این راه مبارک قدم نهند و در برابر آنچه حاکمیت مردم را بر سرنوشت تهدید می کند و خطرهایی که از بیرون و درون متوجه کشور و ملت است بایستد؟ هم مردم را آگاه تر و بیدارتر کنند و هم اگر قدرتی چشم طمع به این مرز و بوم دارد و یکپارچگی و استقلال آن را برنمی تابد با او مقابله کنند و هم حاکمیت را از انحراف و پیمودن راهی که برخلاف مصلحت جامعه است بازدارند و هم برای عرضه ی الگویی از زندگی مدنی و کشوری عزیز که در آن از هر جهت زمینه های پیشرفت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی فراهم است و درهای فقر و فساد و تبعیض و بداخلاقی به روی همه بسته است تلاش کنند و بخصوص نشان دهند که حاکمان نه قیم مردم، بلکه کسانی هستند که مشروعیت و حتی موجودیتشان به نمایندگی از مردم و پاسخگویی در برابر آنان وابسته است.

و ایثارگران همچون همه ی دلسوزان آیین و اندیشه و میهن و مردم باید؛ اولا نگذارند از سرمایه ایثارگری به عنوان ابزاری برای توجیه استقرار وضعیتی غیردموکراتیک و لطمه دیدن اصل ممتاز حاکمیت مردم بر سرنوشت سوءاستفاده شود.

ثانیا بکوشند تا نماینده ی مطالبات به حق مردم و نیز نقد کننده ی وضعیت های ناگواری که احیانا وجود دارد و البته پیشنهاد دهنده ی راه برون رفتن از آنها و بحران ها و نیز تامین موازین مردم‌سالاری باشند.

ثالثا بیش و پیش از همه فریاد خود را علیه تجاوز ‌و بیداد و تبعیض، نه تنها در ایران عزیز که در هر جای جهان برآورند و از جمله در موقعیت کنونی، خود را در کنار مردم مقاومی که در برابر تجاوز و توسعه طلبی ایستاده اند ببینند.