به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، برای این مطالعه، محققان اطلاعات بهداشتی بیش از ۸۱۰۰۰ نفر در ایتالیا را بررسی کردند. بیش از ۹۷۰۰ نفر (۱۲ درصد) از بیماران مبتلا به بیماری خودایمنی از جمله روماتیسم مفصلی، لوپوس، بیماری‌های التهابی روده (مانند کولیت اولسراتیو)، و بیماری ام اس در طول دوره جمع‌آوری داده‌ها تشخیص داده شدند.
محققان همچنین ۶۱۷ ایستگاه پایش کیفیت هوا را در ۱۱۰ استان ایتالیا که بیماران در آن زندگی می‌کردند، با تمرکز بر میزان ذرات معلق (PM۱۰ و PM۲.۵) آلودگی هوا بررسی کردند. سطوح ۳۰ میکروگرم بر متر مکعب برای PM۱۰ و ۲۰ میکروگرم بر متر مکعب برای PM۲.۵ آستانه هایی هستند که عموماً برای سلامت انسان مضر در نظر گرفته می‌شوند.
یافته‌ها نشان داد که میانگین قرار گرفتن در معرض طولانی مدت آلودگی هوا بین سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۹، ۱۶ میکروگرم بر متر مکعب برای PM۲.۵ و ۲۵ میکروگرم بر متر مکعب برای PM۱۰ بود.
بر اساس این گزارش، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض PM۱۰ بالای ۳۰ میکروگرم بر متر مکعب و PM۲.۵ بالای ۲۰ میکروگرم بر متر مکعب به ترتیب با افزایش ۱۲ و ۱۳ درصدی خطر ابتلاء به بیماری خودایمنی همراه بود.
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض PM۱۰ به طور خاص با افزایش خطر ابتلاء به روماتیسم مفصلی همراه بود، در حالی که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض PM۲.۵ با افزایش خطر ابتلاء به روماتیسم مفصلی و بیماری‌های التهابی روده همراه بود.
«جیووانی آدامی»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه ورونا ایتالیا، می‌گوید: «قرار گرفتن طولانی مدت در معرض ترافیک جاده‌ای و آلاینده‌های هوای صنعتی با حدود ۴۰ درصد خطر بیشتر ابتلاء به روماتیسم مفصلی، ۲۰ درصد خطر بیشتر بیماری التهابی روده و ۱۵ درصد بیشتر خطر ابتلاء به بیماری‌های بافت همبند مرتبط است.»
نویسندگان مطالعه خاطرنشان کردند که این یک مطالعه مشاهده‌ای بود، بنابراین نمی‌توان علت را تعیین کرد. با این حال، آنها اشاره کردند که تحقیقات قبلی آلودگی هوا را با ناهنجاری‌های سیستم ایمنی مرتبط می‌داند.
