عصرایران؛ مصطفی داننده- معاون اول رئیس جمهور گفته است:« در صورت عدم تامین رضایت مردم در وهله اول باید رقبای جدیدی در داخل برای شرکت‌های خودروسازی بزرگ ایجاد کرد. در غیر این صورت برای تقویت رقابت حتی اگر مجبور شویم باید به واردات نیز فکر کنیم.»
نمی‌دانم منظور آقای مخبر از رضایت مردم چیست اما فکر می‌کنم کسانی که از خودروهای داخلی استفاده می‌کنند قاعدتا از کیفیت و قیمت خودرو باید رضایت داشته باشند که بعید به نظر می‌رسد به این زودیها این دو خودروساز بزرگ ایران، تغییری در شیوه رفتاری خود در قبال مشتریان داشته باشند.
به قول رییس راهنمایی و رانندگی:«خودروهای ما نه زیبا هستند نه ایمنی دارند نه کیفیت، خیلی هم گران هستند .از ۱۰۰ تصادف، ایربگ ۹۳ خودرو باز نمی‌شود»
واقعا تا کی باید کم‌کاری خودروسازها را تحمل کنیم. مسئله‌ای که با تذکر مقام معظم رهبری هم روبرو شده است. ایشان با بیان اینکه با وجود حمایت زیاد از صنعت خودرو در کشور، کیفیت خودرو خوب نیست فرمودند: مردم ناراضی‌اند و حق با مردم است.
پس بهتر است با این شرایط دولت در گام اول، رقبای قدر برای این دو شرکت بسازد تا آنها طعم رقابت را بچشند و در مرحله دوم ورود خودروهای خارجی هم قیمت با تولیدات داخلی را آزاد کند تا مردم بتوانند با قیمت مناسب یک خودروی زیبا و ایمن سوار شوند.
تولید کنندگانی که تا امروز شرایط خود را تغییر نداده‌اند قطعا در آینده نیز دچار تحول نخواهند شد. آنها خیال‌شان راحت است که هستند و مردم به واسط نبود خودروی جایگزین، مجبور هستند با قیمت‌های باورنکردنی خودروهای این دو شرکت بزرگ را بخرند.
برای دو شرکت خودروسازی زشت نیست که مردم حاضر هستند ماشین‌های قدیمی‌تر را بخرند اما زیر بار خرید خودروهای صفر نروند چون بی کیفیت هستند و هیچ شباهتی از نظر فنی به ماشین‌های نو ندارند.
حمایت از تولید داخلی امر پسندیده‌ای است اما نباید به بهانه این حمایت به آنها اجازه داده شود تا هرچه دلشان می‌خواهد تولید کنند. در وسایل خانگی هم همین است. به طور مثال مردم یخچال داخلی می‌خرند و شب که می‌خوابند و سکوت همه جا را فراگرفته است، می‌بینند که یخچال چنده ده میلیونی‌شان صدای گاو می‌دهد!
مردم وقتی از تولیدات داخلی حمایت می‌کنند که کیفیت آن با مدل خارجی‌اش برابری کند یا حداقل نزدیک به آن باشد. مردمان کشورهای ژاپن، کره و چین از تولیدات داخلی خود استفاده می‌کنند چون کیفیت بالایی دارند. نمی‌شود که ما قیمت کالای خارجی را بپردازیم و از نظر کیفیت کالایی را دریافت کنیم که مثل اسباب‌بازی‌های دختران در هنگامه خاله بازی است.
